Misteret Misteret quhen zyrtarisht në Kishën Orthodhokse "Misteret e Shenjta". Zakonisht numërohen shtatë mistere: Pagëzimi, Mirosja, Kungata e shenjtë, Pendimi (Rrëfimi), Martesa, Priftëria dhe Vajimi i shenjtë (Efqelia). Praktika e numërimit të mistereve u adoptua në Kishën Orthodhokse nga Romano-Katolikët. Kjo nuk është një praktikë e vjetër e Kishës dhe në shumë drejtime mund të lindë keqkuptime, sepse të lë përshtypjen sikur janë vetëm shtatë
Pagëzimi Praktikimi i Pagëzimit si simbol fetar nuk filloi me Jisuin. Pagëzimi, që literalisht do të thotë zhytje në ujë (Baptismos), praktikohej nga populli i Dhiatës së Vjetër, si dhe nga popuj që i përkisnin besimeve pagane. Kuptimi universal i pagëzimit është ai i "fillimit të ri", i vdekjes së një mënyre të vjetër jetese dhe i lindjes përsëri, në një mënyrë të
Mirosja Në misterin e Mirosjes ne marrim "vulën e Shpirtit të Shenjtë" (Shih Romanët 8; 1 Korinthianët 6; 2 Korinthianët 1:21-22). Nëse Pagëzimi është pjesëmarrja jonë personale në Pashkën - vdekjen dhe ngjalljen e Krishtit; Mirosja është pjesëmarrja jonë personale në Rushajet (Pentekostinë) - ardhja e Shpirtit të Shenjtë mbi ne. Misteri i Mirosjes quhet gjithashtu konfirmim dhe kryhet gjithmonë në Kishën Orthodhokse së
Kungata e Shenjtë Kungata e Shenjtë në Traditën Orthodhokse është quajtur "misteri i mistereve". Quhet gjithashtu edhe "misteri i Kishës". Kungata është qendra e jetës së Kishës. Çdo gjë në Kishë të çon në Kungatën dhe çdo gjë rrjedh prej saj. Ajo është plotësimi i të gjitha mistereve të Kishës - burimi dhe qëllimi i të gjitha doktrinave dhe institucioneve të Kishës. Ashtu
Pendimi Misteri i Pendimit (ose i Rrëfimit) është akti ynë i pajtimit me Perëndinë dhe me Kishën, kur mëkati na ka ndarë prej jetës së Kishës. Kështu pra, pendimi është mënyra e Kungimit me Perëndinë, kur ky Kungim është prishur prej mëkatit. Në Traditën e Kishës, shpesh është quajtur si rinimi i Pagëzimit, ose si rivendosja e asaj gjendjeje të jetimit me Perëndinë,
Vajimi i Të Sëmurit Krishti erdhi në botë për të "mbartur sëmundjet" e njerëzve. Një nga shenjat e mesianërisë së tij hyjnore ishte të shëronte të sëmurët. Fuqia e shërimit është në Kishë, meqenëse Krishti vetë është në Kishë, me anë të Shpirtit të Shenjtë. Misteri i Vajimit të sëmurit është lutja e veçantë e Kishës për shërimin e tij. Nëse besa e besimtarëve
Martesa Martesa nuk u shpik apo u themelua nga Krishti. Por, megjithatë, Zoti i dha një kuptim dhe rëndësi të veçantë martesës njerëzore. Duke ndjekur Ligjin e Dhiatës së Vjetër, por duke shkuar më tej se parimet e saj formale, në përsosmërinë e tij mesianike Jisui mësoi veçantinë e martesës njerëzore, si shprehja më e përsosur natyrore e dashurisë së Perëndisë për njerëzit
Urdhërat e Shenjtë ose Misteri i Priftërisë Në Kishën Orthodhokse është bindja që Krishti është i vetmi prift, bari dhe mësues i Kishës së Krishterë. Ai dhe vetëm ai, udhëheq dhe sundon popullin e tij. Ai vetëm fal fajet dhe ofron Kungim me Perëndinë, Atin e tij. Gjithashtu, është bindja orthodhokse që Krishti nuk e ka braktisur popullin e tij, por ai qëndron me
Shërbesa e Varrimit Në Kishën Orthodhokse, shërbesa e Varrimit, ndonëse nuk është konsideruar në mënyrë specifike një mister, prapëseprapë bën pjesë në ritet e veçanta liturgjike të Popullit të Perëndisë. Ne tashmë e kemi përmendur, që Kisha ka një shërbesë të veçantë misterore për shenjtërimin e vuajtjes njerëzore dhe lutje të veçanta për ndarjen e shpirtit nga trupi gjatë vdekjes. Kur një person
Murgjëria Ndonëse nuk është konsideruar si një nga misteret e Kishës, meqenëse nuk është esenciale për jetën e krishterë dhe nuk është një element i domosdoshëm për ekzistencën e Popullit të Perëndisë, prapëseprapë, murgëria ka luajtur një rol të rëndësishëm në historinë e krishterë dhe vlerësohet shumë lart nga Kisha Orthodhokse. Në Traditën Orthodhokse thirrja murgërore është konsideruar si një dhuratë
