Një nga aspektet themelore të jetës shpirtërore të besimtarëve është kishërimi ose e thënë ndryshe “pjesëmarrja në mbledhjen adhuruese”. Me anë të adhurimit njeriu shfaq besimin e tij dhe hyn në marrëdhënie dhe komunikim me Perëndinë. Adhurimi është manifestimi, me fjalë dhe me vepra, i shpresëtarisë që ndien njeriu ndaj Hyjnores, jo vetëm si individ, por dhe si komunitet fetar. Adhurimi është zëri
“Do të bekoj Zotin në çdo kohë; lavdërimi i Tij do të jetë gjithnjë në gojën time.” (Psalmi 33:1) Çfarë është lutja? Lutja është një dhoksologji, një lavdërim, një falënderim, një rrëfim dhe një ndërmjetim. Një teolog i madh i Krishterimit të hershëm ka shkruar: “Kur u luta, u ripërtëriva, por kur pushova së luturi, u plaka”. Lutja është rruga e rinimit
Kur spiritualiteti i adhurimit të krishterë, lihet mënjanë, ekziston gjithnjë rreziku i dobësimit dhe i degradimit të adhurimit në formalizëm. Spiritualiteti orthodhoks ka si karakteristikë bazë karakterin liturgjik. Megjithatë, problem themelor mbetet mënyra se si do të përcillet karakteri i tij liturgjik në jetën e përditshme të besimtarëve; se si do të ngrihet ura lidhëse midis përjetimit adhurues dhe jetës shoqërore.
Liturgjia Hyjnore është akti i mbledhjes së pjesëtarëve të komunitetit të krishterë orthodhoks dhe veprimi i përbashkët i tyre, për adhurim, për t’u lutur, për të kënduar dhe për të dëgjuar Fjalën e Perëndisë, për të blatuar dhuratat me falënderime në Krishtin e për të pasur përvojën e gjallë të mbretërisë së përjetshme të Perëndisë, nëpërmjet Kungimit me Krishtin. Liturgjia Hyjnore quhet edhe
Martesa është një nga misteret e shenjta të Kishës Orthodhokse, në të cilin burri dhe gruaja bashkohen solemnisht në Kishë përpara Krishtit, priftit dhe komunitetit. Bashkimi i tyre bashkëshortor bekohet nga Krishti nëpërmjet Kishës. Hiri i Perëndisë u jepet për të jetuar së bashku në dashurinë e Tij, duke plotësuar dhe duke përsosur në mënyrë reciproke njëri-tjetrin. Martesa është e shenjtë.
Kisha, e udhëhequr nga Shpirti i Shenjtë, transformoi kalendarin e përditshëm në një kalendar kremtues. Katalogu i ditëve shndërrohet në katalog festash. Të gjitha ditët e vitit vishen me një përmbajtje të shenjtë, kështu që rrjedha e tyre bëhet vazhdimësi festash, të kremtesh. Pra, e gjithë jeta e besimtarit bëhet një festë e vazhdueshme, siç na e theksojnë qartë edhe etërit: "Jeton në
Fuqia e inkurajimit / afirmimit ATË ANTHONY M. CONIARIS FAMILJA ORTHODHOKSE - KISHA E PERËNDISË Gjëja për të cilën fëmijët kanë më shumë nevojë është inkurajimi: inkurajimi i Perëndisë, të cilin ne e kemi; inkurajimi i Shkrimeve, të cilin ne e kemi; dhe inkurajimi i njerëzve të Perëndisë, veçanërisht i prindërve kundrejt fëmijëve të tyre, të cilin ne nuk e kemi gjithmonë,
Roli i nënës para lindjes ATË ANTHONY M. CONIARIS FAMILJA ORTHODHOKSE - KISHA E PERËNDISË Prej vitesh shkencëtarët kanë bërë të ditur se, para se fëmijët të lindin, ndikohen nga sjellja e nënës. Për shembull, ekziston lidhja midis duhanpirjes së nënës në shtatzëni dhe peshës së vogël të foshnjës që lind, ashtu si dhe nga përdorimi i alkoolit vjen dëmtimi neurologjik i
Përjetimi i besimit nëpërmjet dashurisë ATË ANTHONY M. CONIARIS FAMILJA ORTHODHOKSE - KISHA E PERËNDISË Studimet kanë treguar se fëmija mëson nga ai që i do. Nëse fëmijët të duan, me etje do ta pranojnë besimin dhe sistemin tënd të vlerave. Nëse nuk të duan, ata do të rebelohen. Prandaj, ka rëndësi krijimi i një atmosfere familjare ku mbizotëron dashuria. Kjo nuk
Predikimet që japim ne si prindër ATË ANTHONY M. CONIARIS FAMILJA ORTHODHOKSE - KISHA E PERËNDISË Një ditë, shën Françesku i Azisit i tha një murgu në manastir: “Sot do të shkojmë të predikojmë në qytet”. Ata ecën rrugës së fshatit për në qytet, rrugëve të qytetit, rrethinave të tij dhe u kthyen përsëri në manastir. Murgu u kthye nga
