Në Kishën Orthodhokse qiriu është shprehje e gjerë e një ofrimi personal drejtuar Perëndisë, shenjtorëve dhe Kishës. Ai ndizet si shenjë nderimi drejtuar Perëndisë e shenjtorëve, si shfaqje e gëzimit dhe hidhërimit shpirtëror, simbol i gëzimit dhe fitores së Kishës, si shprehje dhe fuqizim i lutjes sonë. Qiriu lidhet vazhdimisht me simbolin e dritës. Kështu ai bëhet edhe tregues i shpresëtarisë
Qellimi i Familjes së krishterë. Familja, siç dihet nga të gjithë, përbën bërthamën themelore të shoqërisë. Kështu që në Kishën militante të Krishtit është një njësi bazë e trupit të Kishës. Prandaj, në shkrimet e Apostullit familja e krishterë është quajtur në vetvete një "Kishë". "Përshëndet Prishilën dhe Akuilën, bashkëpunëtorët e mi në Jisu Krishtin... si dhe Kishës që është në shtëpinë e tyre"
FILLIMI I NJË FAMILJEJE TË KRISHTERË Motra Magdalen Reflektime mbi Fëmijët Në Kishë Sot Në botën tonë njerëzit flasin gjithnjë e më e rrallë për martesën edhe shpesh flasin vetëm për dashurinë midis burrit dhe gruas. Kjo dashuri vërtet mund të jetë bekim dhe dhuratë nga Perëndia, por qëllimi kryesor i jetës martesore është rritja e fëmijëve të Krishterë, bij dhe bija të rinj të
DRITA E THAVORIT Homeli për Metamorfozën Lutja, përvojë e përjetësisë Arkimandrit Sofroni “Edhe ndërsa ai ishte duke folur, ja tek i mbuloi ata një re e ndritshme; dhe ja një zë nga reja tek thoshte: Ky është biri im i dashur, që e pëlqeva. Atë dëgjoni.” (Matth. 17.5; Mark. 9.7; Lluk. 9.35) Sot, me rastin e një të kremteje të madhe të Kishës,
TEOLOGJIA SI LUTJE DHE SI GJENDJE E SHPIRTIT TONË Lutja, përvojë e përjetësisë Arkimandrit Sofroni Sa herë flitet për Perëndinë, shpirtin e kap një drithërimë turpi e sikleti: Cili njeri me mend do të rrezikonte të fliste për njohjen e Perëndisë pa druajtje dhe pa u dridhur? Sipas konceptimit tonë të krishterë për njohjen si pjesëmarrje ose si kungim në vetë qenien, ajo
ATËSIA SHPIRTËRORE SHËNIME TË NJË ATI SHPIRTËROR ATHONIT Lutja, përvojë e përjetësisë Arkimandrit Sofroni Krejt papritur dhe pa kuptuar, Providenca hyjnore më vendosi në rrethana që më lejuan të jem dëshmitar, për një kohë të gjatë, i jetës shpirtërore të shumë asketëve të Malit të Shenjtë. Shumë nga ata ishin të gatshëm të më zbulonin aspekte të jetës së tyre, të cilat nuk
KUR LUTJA THUHET ME DHIMBJE, NJERIU LIND NË PËRJETËSI Lutja, përvojë e përjetësisë Arkimandrit Sofroni Sot, mbi tërë sipërfaqen e tokës ka burra dhe gra që kërkojnë përgjigje për pyetjet e tyre. Një etje shpirtërore e pashuar: kjo është ngjarja vërtet tragjike e epokës sonë. Shumë qenie njerëzore gjenden buzë dëshpërimit. Secili, në thellësitë e shpirtit, vuan në masën e vet mungesën e
LUTJA, FITORE MBI TRAGJEDINË Lutja, përvojë e përjetësisë Arkimandrit Sofroni Në rininë time e kam ndeshur për herë të parë nocionin e tragjedisë. Jo në përvojën time të jetës, por në leximet e mia. E konceptoja si diçka që paraqitet në mendjen e njeriut dhe e robëron krejtësisht. Dikur, ky objekt tërheqjeje quhej “ideal”. Për të arritur atë që ka kapur me intuitë,
LUTJA, UDHA DREJT NJOHJES Lutja, përvojë e përjetësisë Arkimandrit Sofroni “O Perëndi, ti e njeh marrëzinë time, dhe fajet e mia nuk të janë fshehur” (Ps. 68.6). Tani jetoj në gjendje të rrënuar, por ti, o Krisht, më thërret të besoj e të pranoj zbulesën që Ati na do, siç të do ty, Biri i tij i vetëm: “Se vetë Ati ju
LUTJA, NJË KRIJIM GJITHNJË I RI Lutja, përvojë e përjetësisë Arkimandrit Sofroni Lutja është një krijim i pashtershëm, që gufon gjithmonë, më i lartë nga çdo art apo shkencë tjetër. Përmes lutjes hyjmë në kungim me Qenien e përjetshme dhe pa fillim. Nëse do ta thoshim ndryshe, lutja është jeta e Perëndisë, i Vetmi që është realisht dhe që hyn te ne
