Ungjillëzimi i Hyjlindëses Mari (Vangjelizmoi) Festa e Ungjillëzimit të Virgjëreshës Mari është në 25 Mars, nëntë muaj para Krishtlindjes. Ajo është kremtimi i lajmërimit të lindjes së Krishtit te Virgjëresha Mari, siç është shkruar në Ungjillin e Shën Llukës: Në muajin e gjashtë, engjëlli Gabriel u dërgua nga Perëndia në një qytet të Galilesë, që quhej Nazaret, te një e virgjër, që ishte
Lindja e Hyjlindëses Mari Përveç kremtimit të Ungjillëzimit, janë edhe tre festa të tjera të mëdha për nder të Marisë Hyjlindëse. E para nga këto festa, është festa e Lindjes së saj, e cila festohet në 8 Shtator. Për Lindjen e Marisë nuk flitet në Shkrimin e Shenjtë. Tregimi tradicional i ngjarjes është marrë nga shkrimet apokrife, të cilat nuk janë pjesë e
Hyrja e Hylindëses në Tempull Festa e dytë e madhe e Hyjlindëses është kremtimi i Hyrjes së saj në Tempullin e Jerusalemit, që përkujtohet në 21 nëntor. Ashtu si festa e saj e Lindjes edhe kjo festë nuk ka ndonjë referencë biblike apo historike. Por, ashtu si lindja, kjo festë është e mbushur plot me kuptim të rëndësishëm shpirtëror për të krishterin besimtar.
Fjetja e Hyjlindëses. Festa e Fjetjes së Hyjlindëses kremtohet në 15 gusht, e paraprirë nga dy javë agjërimi kreshmor. Kjo festë, e cila quhet edhe "Marrja", është për të përkujtuar vdekjen, ngjalljen dhe lavdërimin e Nënës së Krishtit. Ajo shpall që Maria "u mor" nga Perëndia, në mbretërinë qiellore të Krishtit, në të përmbushurit e ekzistencës së saj trupore dhe shpirtërore. Sikurse
Lartësimi i Kryqit ose Ngritja e Kryqit Lartësimi i Kryqit, kremtuar në 14 shtator, përkujton gjetjen e Kryqit të Krishtit nga Shën Elena, nëna e perandorit Konstandin, në shekullin IV dhe, pasi u morë nga persianët, rimarrjen e tij nga perandori Irakli, në shekullin VII, kur ai u "lartësua" në Kishën e Ngjalljes në Jerusalem. Nga kjo ngjarje e fundit "lartësimi universal" i Kryqit
Festa të tjera. Në çdo ditë të vitit, përveç dymbëdhjetë festave të mëdha , Kisha Orthodhokse përkujton shenjtorë dhe ngjarje të caktuara të historisë së saj. E tërë Kisha Orthodhokse kremton edhe shumë ditë të tjera, me liturgji dhe me solemnitet shpirtëror të veçantë. Të parat, ndër festat e kremtuara universalisht nga të gjithë orthodhoksët, janë ato të Shën Joan Pagëzorit, për të
Fjala dhe Fryma Është dëshmia konstante e Biblës dhe e Kishës se Perëndia vepron ndaj botës nëpërmjet Fjalës së Tij dhe Frymës së Tij. Perëndia i krijoi të gjitha gjërat me anë të Fjalës së Tij dhe Frymës së Tij. Ai e krijoi njeriun sipas shëmbëlltyrës dhe ngjashmërisë së Tij hyjnore për të marrë pjesë në Fjalën e Tij dhe për të jetuar prej Frymës
Pre-historia Bibla fillon me historinë e krijimit dhe, me bërjen e njeriut. Ndonëse shpesh Bibla jep lista të brezave të njerëzve qysh prej krijimit të Adamit (Kronikat 1:1, Lluka 4:38), historia e shpëtimit në kuptimin më të plotë, fillon me Abrahamin, paraardhësi i Izraelit dhe stërgjyshi i parë i Krishtit, “sipas mishit.” Tregimi i krijimit, dhe kryesisht ajo e Adamit dhe Evës, jep zbulesën
Misteret Misteret quhen zyrtarisht në Kishën Orthodhokse "Misteret e Shenjta". Zakonisht numërohen shtatë mistere: Pagëzimi, Mirosja, Kungata e shenjtë, Pendimi (Rrëfimi), Martesa, Priftëria dhe Vajimi i shenjtë (Efqelia). Praktika e numërimit të mistereve u adoptua në Kishën Orthodhokse nga Romano-Katolikët. Kjo nuk është një praktikë e vjetër e Kishës dhe në shumë drejtime mund të lindë keqkuptime, sepse të lë përshtypjen sikur janë vetëm shtatë
Perëndia është dashuri Sipas besimit të krishterë “virtyti më i madh është dashuria” (1 Korinthianët 13:13). Dashuria është “përmbushja e ligjit” të Perëndisë (Romanët 13:10). Sepse Perëndia Vetë është Dashuri. "Shumë të dashur, le ta duam njëri - tjetrin, sepse dashuria është nga Perëndia dhe kushdo që do, ka lindur nga Perëndia dhe e njeh Perëndinë. Ai që nuk ka dashuri nuk e ka
