APOSTULLI - Veprat e Apostujve 5:12-20. Edhe me anë të duarve të apostujve bëheshin shumë shenja e çudira në mes të popullit; edhe ishin me një zemër të gjithë në portikun e Solomonit. Edhe nga të tjerët asnjë s’guxonte të bashkohej me ta; por populli i madhëronte ata. Edhe shtoheshin më shumë duke besuar në Zotin turma burrash e grash; aq sa nxirrnin jashtë nëpër
APOSTULLI - Veprat e Apostujve 3:1-8. Edhe Pjetri e Joani po ngjiteshin bashkë në tempull për lutjen e orës së nëntë. Edhe po e sillnin një njeri, që ishte i çalë që nga barku i së ëmës. Këtë e vinin përditë në derën e tempullit që quhej dera e Bukur, që të lypte lëmoshë nga ata që hynin në tempull. Ky, kur pa Pjetrin dhe
APOSTULLI - Veprat e Apostujve 2:38-43. Atëherë Pjetri u tha atyre: Pendohuni, edhe gjithsecili prej jush le të pagëzohet në emrin e Jisu Krishtit, për ndjesën e mëkateve; edhe do të merrni dhuratën e Frymës së Shenjtë. Sepse premtimi është mbi ju dhe mbi bijtë tuaj dhe mbi të gjithë ata që janë larg, sa ka për të thirrur Zoti Perëndia ynë. Edhe me shumë
APOSTULLI - Hebrenjve 13:7-16. Kujtoni ata që ju drejtojnë, të cilët ju folën juve fjalën e Perëndisë; besimin e tyre ta keni për shembull, duke pasur përpara syve frytin e sjelljeve të tyre. Krishti është po ai dje dhe sot dhe në jetë të jetëve. Mos u rrëmbeni prej mësimesh të ndryshme e të huaja; sepse është mirë të forcohet zemra juaj me hir, jo
APOSTULLI - 1 Petro 5:6-14. Përuluni pra nën dorën e fortë të Perëndisë, që t’ju lartësojë në kohën e duhur. Edhe gjithë kujdesin tuaj hidheni mbi atë, sepse ai kujdeset për ju. Përmbani veten, rrini zgjuar; sepse ndërgjyqësi juaj, djalli, si luan që ulërin, vjen përqark duke kërkuar cilin të gllabërojë. Atij i rrini kundër duke qëndruar të fortë në besim, sepse e dini se
Veprat e Apostujve 12:1-11. Në atë kohë mbreti Irod vuri duart t’u bëjë keq disave prej kishës. Edhe vrau me thikë Jakovin, të vëllain e Joanit. Edhe kur pa se kjo është e pëlqyeshme për Judenjtë, vuri ndër mend të zërë edhe Pjetrin; dhe ishin ditët e të pabrumëtave. Edhe e zuri atë dhe e vuri në burg, edhe ua dorëzoi katër palë ushtarëve prej
NGA VEPRAT E APOSTUJVE 1:1-8. Tregimin e parë, o Theofil, e bëra për gjithë sa nisi Jisui edhe të bëjë edhe të mësojë, deri në atë ditë që u mor lart në qiell, pasi u kishte dhënë urdhërime me anë të Frymës së Shenjtë apostujve që pati zgjedhur; tek të cilët edhe e tregoi veten e tij të gjallë me shumë shenja pas pësimit të
NGA LIBRI I GJENEZËS 1:1-13. Në fillim Perëndia krijoi qiejt dhe tokën. Toka ishte pa trajtë, e zbrazët dhe errësira mbulonte sipërfaqen e humnerës; dhe Fryma e Perëndisë fluturonte mbi sipërfaqen e ujërave. Pastaj Perëndia tha: "U bëftë drita!". Dhe drita u bë. Dhe Perëndia pa që drita ishte e mirë; dhe Perëndia e ndau dritën nga errësira. Dhe Perëndia e quajti dritën "ditë" dhe
NGA LIBRI I JEZEKIELIT 2:3-3:3. Ai më tha: "O bir njeriu, unë të dërgoj te bijtë e Izraelit, në mes të kombeve rebelë që janë rebeluar kundër meje; ata dhe etërit e tyre kanë ngritur krye kundër meje deri më këtë ditë. Ata te të cilët po të dërgoj janë bij me fytyrë të ashpër dhe me zemër kryeneçe, dhe ti do t'u thuash atyre:
NGA LIBRI I JEZEKIELIT 1:1-20. Në vitin e tridhjetë, më pesë të muajit të katërt, ndodhi që ndërsa isha midis të internuarve pranë lumit Kebar, qiejtë u hapën dhe pata vegime nga ana e Perëndisë. Më pesë të muajit (ishte viti i pestë i robërisë së mbretit Jehojakin), fjala e Zotit iu drejtua shprehimisht priftit Ezekiel, birit të Buzit, në vendin e Kaldeasve, pranë
