Durimi Që të jesh i bindur në të gjitha gjërat tek Perëndia kërkohet virtyti i durimit. Shën Pavli e vendos këtë virtyt në listën e “fryteve të Shpirtit të Shenjtë” (Galatianët 5:22) Krishti Vetë në bindjen e Tij të përunjur ndaj Perëndisë, ishte jashtëzakonisht i duruar. Të jesh i duruar fjalë për fjalë do të thotë të vuash dhe të durosh. Do
Kuraja Virtyti i kurajës dhe i qëndresës duhet ta shoqërojë durimin. Vetëm ai që ka kurajë mund jetë me të vërtetë i duruar në çdo gjë. Të jesh kurajoz do të thotë, thjesht, të mos trembesh. Shumë herë në Ungjill, Krishti flet për këtë virtyt dhe ia porosit atë nxënësve të Tij. Duke bërë kështu, Ai ndjek shembullin e Dhiatës së Vjetër.
Besnikëria Sipas shkrimeve, një nga karakteristikat e Perëndisë është besnikëria e Tij absolute. Ky virtyt tek njeriu është konsideruar, gjithashtu të jetë një nga “frytat e Shpirtit të Shenjtë” (Galatianët 5:22). Të jesh besnik do të thotë të jesh absolutisht i vërtetë në fjalët e tua, të jesh krejtësisht besnik në përkushtimin tënd, të jesh krejtësisht i qëndrueshëm dhe i palëkundur në
Vetë - Përmbajtja Vetë-përmbajtja vendoset, gjithashtu, nga Apostulli Pavël në listën e “fryteve të Shpirtit të Shenjtë” (Galatianët 5:22). Ky virtyt është ai, i cili nuk arrihet shpesh lehtë, sepse njerëzit harrojnë se, ashtu si durimi, ai është një hir i Perëndisë dhe ata duhet ta kërkojnë atë nga Zoti. Por ata mendojnë se mund të vijë vetëm nga përpjekja njerëzore dhe
Mirëdashja Njeriu shpirtëror është mirëdashës. Ai kurrë nuk e praktikon egërsinë në asnjë nga format e saj, por është gjithmonë i dashur në lidhjet e tij me të tjerët. Mirëdashja, sipas Apostullit Pavël, është, gjithashtu, një “fryt i Shpirtit të Shenjtë” (Galatianët 5:22). Sipas shkrimeve, Vetë Perëndia është mirëdashës. Megjithë zemërimin dhe inatin kundër mëkateve të njerëzve, Zoti është “mirëdashës me mosmirënjohësit dhe
Mirënjohja Njeri shpirtëror është ai që është mirënjohës për gjithçka. Ai është një që pret gjithçka me falënderim dhe që e di se ai nuk ka asgjë, përveç atyre që ka marrë nga Perëndia (Kr. Joani 3:27). Dhe ne të gjithë morëm, prej mbushullisë së tij, hir mbi hir (Joani 1:16). Në Dhiatën e Vjetër, falënderimi ishte qëndror në jetën e popullit
Lutja Lutja është themelore për jetën e krishterë. Vetë Jisu Krishti u lut dhe i mësoi njerëzit të luten. Ai që nuk i lutet Perëndisë nuk mund të jetë pasues i Krishtit. Në Kishën Orthodhokse të gjitha lutjet janë Trinitare. Ne lutemi në Shpirtin e Shenjtë, me anë të Jisu Krishtit, Birit të Perëndisë dhe në emrin e tij tek Perëndia Atë. Ne i
Sëmundja Sëmundja ekziston në botë vetëm për shkak të mëkatit. Nuk do të kishte aspak sëmundje as fizike dhe as mendore, nëse njeriu nuk do të kishte mëkatuar. Sipas Krishtit sëmundja është robëri tek djalli (Matheu 8:16, 12:22; Lluka 4:40-41, 13:10-17). Dhe Krishti erdhi “të shkatërronte . . . djallin” (Hebrenjtë 2:14). Me Jisuin ndjesa e mëkateve, shërimi i trupit, shkatërrimi i djallit dhe
Vuajtja Nuk ka jetë në këtë botë pa vuajtje. Pushimi i vuajtjes vjen vetëm në Mbretërinë e Perëndisë. Në përgjithësi, ka tre burime vuajtjesh në këtë botë: vuajtje nga persekutimet e të tjerëve në trup dhe në shpirt, vuajtje nga sëmundjet dhe dobësitë dhe vuajtje në mendje për shkak të mëkateve të botës. Ka vetëm dy mënyra për t’u marrë me këto vuajtje.
Vdekja Nuk ka asnjë njeri që nuk do të vdesë. Përgatitja për vdekjen është në qendër të jetës shpirtërore. O Zot, bëmë të njohur fundin tim dhe cila është masa e ditëve të mia; vepro në mënyrë që unë të di sa i brishtë jam. Ja, ti i ke pakësuar ditët e mia aq sa është e gjatë një pëllëmbë, dhe zgjatja e
