Letra e Shën Judës Ka qenë vënë në dyshim nëse “Juda, shërbëtori i Jisu Krishtit dhe vëllai i Jakovit” që shkroi letrën e Shën Judës është “Juda, vëllai i Jakovit” (Lluka 6:16; Veprat 1:13), njëri prej dymbëdhjetë apostujve, “jo Iskarioti” (Joani 14:22). Në Traditën e Kishës, të dy janë identifikuar, zakonisht si i njëjti person. Letra e Shën Judës është një letër e përgjithshme për
Psalmet Psalmet janë këngë të popullit të Izraelit të frymëzuara hyjnishmërisht. Tradicionalisht ato quhen ‘psalme të Davidit’, ndonëse, sigurisht, shumë prej tyre vijnë nga autorë të mëvonshëm. Numërimi dhe fjalëzimi i psalmeve ndryshon në tradita të ndryshme shkrimore. Kisha Orthodhokse ndjek versionin e psaltirit të Septuagjintës, dhe, për këtë arsye, numri dhe, jo rrallë edhe teksti i disa psalmeve, janë të ndryshëm në
Autorësia Shkrimi i Shenjtë ka autorë të ndryshëm njerëzor. Disa libra të tij nuk e tregojnë se kush i shkroi. Të tjerë mbajnë emrat e personave të cilëve u jepet autorësia. Në disa raste është krejtësisht e qartë që autori i treguar është, në fakt, personi që e ka shkruar librin me dorën e tij. Në raste të tjera, është gjithashtu e qartë,
Mbas Kungimit të popullit, prifti i bekon ata me fjalët: O Zot, shpëto popullin tënd e beko trashëgimin tënd... Populli përgjigjet duke kënduar: Pamë dritën e vërtetë, morëm frymën qiellore, gjetëm besën e vërtetë, duke iu falur Trinisë së pandarë, se ajo na shpëtoi. Pastaj, prifti i bekon ata me potirin, në të cilin ndodhen akoma dhuratat e pamarra, të cilat i çon në Proskomidhi, ku dhiaku ose
Të përndjekur për hir të Drejtësisë “Lum ata që janë përndjekur për hir të drejtësisë, sepse e tyre është Mbretëria e qiejve. Lum ju kur do t’ju shajnë dhe do t’ju përndjekin dhe, duke gënjyer, do të thonë të gjitha të zezat kundër jush, për shkakun tim” (Matheu 5:10-11). Duke thënë këto fjalë, Krishti premtoi se ata që do të shkojnë pas Atij do
Misteret Jeta shpirtërore e Kishës i është dhënë njerëzve në misteret. Ato quhen misteret e shenjta dhe e gjithë jeta e Kishës konsiderohet të jetë mistike dhe misterore (shih Vëllimi II, Adhurimi). Jeta e re në Krishtin, jeta e vërtetë e Perëndisë, i jepet njeriut në pagëzimin, lindja e re dhe krijimi i ri i njeriut në Krishtin me anë të Shpirtit të Perëndisë.
Veshjet Në Kishën Orthodhokse kleri vesh veshje të veçanta për shërbesat liturgjike. Dy janë veshjet kryesore. E para është rroba e pagëzimit. Kjo rrobë, e cila vishet nga peshkopët dhe priftërinjtë në shërbesën e Kungatës së Shenjtë dhe që zakonisht është e bardhë, është "rroba e shpëtimit": petku i bardhë, me të cilin çdo i krishterë vishet në ditën e tij të pagëzimit dhe
Qielli dhe Ferri Mbretëria e qiellit është tashmë në mes të atyre që jetojnë jetën shpirtërore. Çfarë njeh njeriu shpirtëror në Shpirtin e Shenjtë, në Krishtin dhe në Kishën, do të vijë me fuqi dhe lavdi për t’u parë nga të gjithë njerëzit në fund të kohëve. Ardhja përfundimtare e Krishtit do të jetë gjykimi i të gjithë njerëzve. Vetë prania e
Mbretëria e Qiejve Kur Krishti do të vijë me lavdi në fund të kohëve dhe Perëndia do të jetë e gjitha në të gjitha, atëherë do të vijnë një qiell i ri dhe një tokë e re, e paratreguar nga profeti Isaia dhe e përshkruar në librin e Zbulesës (kr. Isaia 65:17-66:24). Dhe pashë një qiell të ri dhe një dhe të ri;
Vetë Jisui agjëroi dhe i mësoi nxënësit e tij të agjërojnë. Dhe kur të agjëroni, mos u tregoni të pikëlluar si hipokritët; sepse ata shfytyrohen për t’u treguar njerëzve se agjërojnë; në të vërtetë ju them se ata tashmë e kanë marrë shpërblimin e tyre. Kurse ti, kur të agjërosh, vajose kokën dhe laje fytyrën, me qëllim që të mos u tregosh njerëzve
