Ungjijtë Librat e parë të shkrimeve të Dhiatës së Re janë katër ungjijtë e Shën Mattheut, Shën Markut, Shën Llukës dhe Shën Joanit. Fjala ungjill fjalë për fjalë do të thotë lajm i mirë ose sihariq i gëzuar. Ungjijtë tregojnë për jetën dhe mësimin e Jisuit, por asnjëri prej tyre nuk është një biografi në kuptimin klasik të fjalës. Ungjijtë nuk u shkruan thjesht
Veprat e Apostujve Libri i Veprave të Apostujve u shkrua nga Shën Lluka në fund të shekullit të parë, si pjesë e dytë e historisë për Teofilin, rreth Krishtit dhe Kishës së Tij. Libri fillon me një tregim të ngjitjes së Zotit dhe zgjedhjes së Matias për të marrë vendin e Judas, si një anëtar i dymbëdhjetë apostujve. Pastaj vazhdon me ngjarjet e
Letrat e Shën Pavlit Katërmbëdhjetë letra, të quajtura gjithashtu epistola, të cilat i përcaktohen apostullit Pavël, përfshihen në shkrimet e shenjta të Kishës së Dhiatës së Re. Do t’i vërejmë këto sipas rendit në të cilën ato janë vendosur në Shkrimin e Shenjtë dhe lexuar në vitin liturgjik të Kishës. Romanëve Letra e Romanëve u shkrua nga Shën Pavli prej Korinthit
Letra e Shën Jakovit Sipas Traditës së Kishës, letra e Shën Jakovit nuk është shkruar nga asnjëri prej apostujve, por nga “vëllai i Zotit” i cili ishte peshkopi i parë i Kishës së Jerusalemit (Shih Veprat 15; Galatianët 1:19). Letra i drejtohet “dymbëdhjetë fiseve të shpërndarë” që me sa duket kupton të krishterët jashtë Kishës së Jerusalemit. Qëllimi kryesor i letrës së Jakovit është të
Letra e Shën Pjetrit Shumica e studiuesve bashkëkohorë nuk mendojnë se Shën Pjetri vetë i ka shkruar këto dy letra që mbajnë emrin e tij. Ata e konsiderojnë letrën e parë sikur vjen nga fundi i shekullit të parë dhe letrën e dytë nga gjysma e parë e shekullit të dytë. Por Tradita e Kishës mban dëshminë e vetë letrave, duke ia atribuar
Letra e Shën Joanit Tre letrat e Shën Joanit u shkruan nga nxënësi i dashur i Zotit i cili shkroi edhe ungjillin e katërt. Ato u shkruan në mbarim të shekullit të parë dhe kanë si temë të përgjithshme një polemikë të zjarrtë kundër “antikrishtëve” heretikë, të cilët po ndryshonin mësimet e Krishtit dhe po mohonin ardhjen e tij të vërtetë “në mish” për
Letra e Shën Judës Ka qenë vënë në dyshim nëse “Juda, shërbëtori i Jisu Krishtit dhe vëllai i Jakovit” që shkroi letrën e Shën Judës është “Juda, vëllai i Jakovit” (Lluka 6:16; Veprat 1:13), njëri prej dymbëdhjetë apostujve, “jo Iskarioti” (Joani 14:22). Në Traditën e Kishës, të dy janë identifikuar, zakonisht si i njëjti person. Letra e Shën Judës është një letër e përgjithshme për
Libri i Zbulesës Libri i Zbulesës, quajtur gjithashtu Apokalipsi, që do të thotë ajo që është zbuluar, i quajtur gjithashtu edhe Zbulesa e Shën Joanit, tradicionalisht mbahet të jetë vepra e nxënësit të Zotit, i cili, më vonë, shkroi ungjillin e katërt dhe letrat. Datohet në mes të gjysmës së dytë të shekullit të parë. Shën Joani e pati vizionin e tij “në ishullin
