Kremtimi i festave më kryesore të vitit liturgjik nuk kishte se si të fillonte ndryshe, veçse me kremtimin e Lindjes së të Tërëshenjtës, Hyjlindëses Mari në 8 shtator. Lindja e saj përbën një nga pikënisjet e shpëtimit të gjinisë njerëzore duke qenë kështu, një nga stacionet më kryesore të vitit liturgjikal.
   Madhështia e kësaj feste, u ndërthur dhe u njësua aq bukur me atmosferën kataniktike që të ofron vetë Manastiri i Hirshëm i “Lindjes së Hyjlindëses”, në Ardenicë të  Lushnjës.
    Shpresëtarë nga zonat përreth manastirit si edhe nga qytete të ndryshme të Shqipërisë u mblodhën për të marrë pjesë në agripninë që do të kryhej me rastin e këtij panairi të veçantë. Agripnia e cila filloj rreth orës 21 të datës 7 shtator u kryesua nga Mitropoliti i Beratit, Vlorës, Kaninës dhe gjithë Myzeqesë, Imzot Ignati. Kremtimi filloi me shërbesën e Pasdarkës së Vogël, për të vazhduar më pas me shërbesat e Mbrëmësores si dhe të Mëngjesores. Shërbesat e lartpërmendura, u kurorëzuan me Liturgjinë Hyjnore e cila u krye në kishën e dytë të Manastirit, dedikuar Trinisë së Shenjtë.
    Me po të njëjtën atmosferë festive të nesërmen, në kishën qendrore të Lindjes së Hyjlindëses, u krye përsëri Liturgjia Hyjnore kësaj radhe e drejtuar nga, Imzot Ignati. Në fund të Liturgjisë së Shenjtë u lexua predikimi i ditës në të cilën Hirësia e Tij, Imzot Ignati theksonte:
    “Asnjë grua në botë nuk u denjësua me një nder kaq të madh sa e Tërëshenjta, Virgjëresha Mari, që u bë nëna e Perëndisë në tokë. Prandaj, brezat e besimtarëve, lumërojnë të Tërëshenjtën Hyjlindëse, ashtu si edhe ajo e tha në mënyrë profetike: “sepse ja, që tani e tutje gjithë brezat do të më lumërojnë” (Luka 1, 48). Dhe shpirti i çdo të krishteri kthehet gjithmonë, me guximin dhe besimin e fëmijës, tek e Tërëshenjta, sepse ajo është nëna dhe në personin e saj të tërëshenjtë çdo besimtar shikon nënën e tij; atë që i dha gji, që e mbajti në duart e saj, që e mbrojti dhe e ngrohu në prehrin e saj. Të Tërëshenjtës, nënës Mari Virgjëreshë i përket çdo mall dhe dashuri, çdo nder dhe respekt, nga të gjithë ne.
    Lindja e Hyjlindëses “i dha gëzim gjithë botës”, sepse nga ajo “do të lindte dielli i drejtësisë”. Nga vlerësimi i rëndësisë, mbas lindjes së Krishtit, vjen lindja e Hyjlindëses. Pa Hyjlindësen, njerëzimi do të përballej akoma me dallgët, në oqeanet e pasigurisë dhe të kaosit. Hyjlindësja ofroi qashtërsinë e saj, përulësinë e saj, besën e saj te Krishti dhe kështu erdhi Krishti në tokë. Pa këto do të ishte e pamundur të trupëzohej Hyjnia. Nuk mundte të lindte brenda egoizmit, pabesisë dhe pandershmërisë. Biri i Perëndisë, që të lindet, donte tempullin më të qashtër dhe të gjallë të së Tërëshenjtës. E Përmbishenjta Hyjlindëse është fryt i lutjes të Hyjprindërve të shenjtë, Joakimit dhe Anës, të cilët janë të denjë për t’u lumëruar dhe kujtuar në çdo Shërbesë dhe Meshë Hyjnore, të cilat mbarojnë me ndërmjetimet e “Hyjprindërve të Shenjtë dhe të Drejtë, Joakimit dhe Anës”. Është fëmijë i martesës, që të bekojë martesën dhe familjen. Hyjlindësja Mari është fëmijë, që të mbrojë fëmijët dhe të rinjtë. Është e Virgjër, që të përbëjë mburrjen e virgjërisë dhe murin mbrojtës të virgjëreshave. Është nënë, që të mbulojë me dhimbsuri gjithë botën.
    E Përmbishenjtë Hyjlindëse! Ty të kemi, në tokë, mburojë dhe përkrahje. Ty të kemi në qiell ndërmjetëse dhe shpresë përkrahë fronit të Jisuit dhe Perëndisë Tënd. Ndërmjeto për botën tënde! Ndërmjeto për rininë tënde! Ndërmjeto për fëmijët! Ndërmjeto për të pikëlluarit! Dhuroju durim dhe shërim të sëmurëve! Ktheji të mashtruarit dhe çliroi nga rrjetat e të ligut. Ndërmjeto për të gjithë, o Hyjlindëse Virgjëreshë!”
 
Joan Qako
 

 

 

Post Views: 294