- Josifi i Dhiatës së Vjetër - Që nga dita e Diel pasdite fillon Java e Madhe, fillojnë Pësimet e Shenjta të Zotit tonë Jisu Krisht. Shembull i Zotit tonë Jisu është edhe Josifi i Dhiatës së Vjetër, kujtimin e të cilit e kryejmë sot. Josifi ishte djali i vogël i Patriarkut Jakov edhe biri i tij më i dashur. Por ai nuk
- Hyrja E Krishtit Në Jerusalem - Në këtë ditë kremtojmë hyrjen panigjirike të Zotit Jisu Krisht në Jerusalem. Gjatë ardhjes në Jerusalem, Krishti dërgoi dy nga nxënësit e Tij që të merrnin një pulisht dhe hipur mbi të hyri në qytet. Sapo dëgjoi populli se po vjen Krishti menjëherë morën dega palmash në duar dhe dolën për ta pritur. Edhe disa shtruan
- Oshënar Neofiti I Mbyllur - Neofit, greqisht do të thotë: ai që u mboll rishtas. Kështu quheshin në Kishën e vjetër ata që sapo pagëzoheshin. Shën Neofiti lindi në vitin 1134, në Amathundë të Qipros, prej prindërish të varfër, por shumë besimtarë. Që në moshë të vogël ai filloi të punonte në kultivimin e vreshtave. E fejuan në moshën 17-vjeçare, por fejesa u prish
- Hierodëshmor Antipa – Hieromartiri i shenjtë dhe i lavdëruar Antipa ishte bashkëkohës i apostujve dhe u caktua nga ata në krye të Kishës së Pergamit. Në kohën e persekutimit të Domicianit (viti 83), episkopi i shenjtë, shumë i moshuar, u kap nga paganët, të cilëve demonët u kishin zbuluar se nuk mund t’i pranonin më flijimet pagane, pasi lutja e Antipas po i
Oshënare Maria Egjiptiane. E shenjta Mari ishte me origjinë nga Egjipti. Ajo i braktisi prindërit kur ishte dymbëdhjetë vjeçe dhe shkoi në Aleksandri. Për shtatëmbëdhjetë vjet rresht jetoi aty mes shthurjes më të madhe. Bukën e fitonte me anë të lëmoshave, duke endur fije lini. Ajo shiste trupin e saj dhe këtë e bënte jo nga mjerimi, por e shtyrë nga pasioni i flaktë trupor,
* * * * * Dëshmor Efpsiki. Shën Efpsiki bënte një jetë të virtytshme në Qesari të Kapadokisë, në kohën e mbretërimit të shkurtër, por të përgjakshëm, të Julian Apostatit (361-363). Kishte pak kohë që ishte martuar, kur perandori, gjatë një udhëtimi për në Antioki, kaloi nëpër Qesari. Ai u habit kur mori vesh se të gjithë banorët ishin të krishterë dhe se, nën
Apostujt Herodioni, Agavi, Rufi, Flegoni, Asinkriti nga të 70-t. Shën Herodioni ishte nxënës i apostullit të shenjtë Petro dhe e shoqëroi në vizitat e tij hierapostolike, pastaj u hirotonis prej tij episkop i qytetit të Hipatisë (Patra e Re), në Fiotidë. Ai e predikonte Ungjillin me trimëri të madhe dhe ktheu shumë veta në të krishterë, prandaj u kap dhe u rrah nga paganët:
Dëshmor Kaliopi. Shën Kaliopi ishte nga një familje me origjinë senatorësh të Pergës, në Pamfili dhe u edukua me virtytet e krishtera nga ëma, Theoklia. Kur u shpall nga Diokleciani (304), edikti i persekutimit të përgjithshëm, i nxitur nga e ëma, shkoi të fshihej në Pompeipolis, në Kiliki. Dëshmitar i orgjive me anë të të cilave prefekti Maksimin nderonte perënditë pagane, i riu i
Eftihi i Konstandinopojës. Lindi në një fshat të Frigjisë rreth vitit 512. Kur u rrit dhe shkoi të studionte në Konstandinopojë, e kuptoi se dituria e kësaj bote është marrëzi (1 Kor. 1:18-25). Donte që të bëhej murg, por Perëndia e kishte caktuar për një shërbim tjetër: në moshën 30-vjeçare nga u hirotonis prift nga mitropoliti i Amasisë, që donte ta caktonte episkop të
Dëshmorët Klaudi, Diodori, Viktorini, Viktori, Papi, Serapioni dhe Niqifori të Korinthit. Këta shtatë martirë u arrestuan në Korinth gjatë përndjekjes që shpalli Deci (249-251), dhe u çuan para Tertit, prokonsullit të Peloponezit. I rrahën me kamxhik dhe u bënë në lloj-lloj torturash. Viktorinit i nxorën syrin e djathtë, i prenë gishtërinjtë e duarve dhe të këmbëve. Pastaj e hodhën në një havan të madh
