- Gjetja I dhe II e kokës së Joan Pagëzorit - Banketi i Herodit u vadit me gjakun e profetit më të madh e Pararendësit të Krishtit dhe, pas kësaj ngjarjeje, nxënësit e Joanit shkuan për të varrosur trupin e tij (Matth. 14:11). Kurse Herodiada, që kishte marrë kokën e përgjakur të Joanit në një tabaka, dha urdhër ta varrosnin atë thellë në një vend
- Hierodëshmor Polikarpi i Smirnit - Polikarpi i lavdishëm, që ishte, sipas nxënësit të tij, Irineut të Lionit, “nxënësi i apostujve dhe familjar me ata që kishin parë Zotin”, lindi në Efes, në kohën e perandorit Vespasian (rreth vitit 70). Para se të martirizoheshin, prindërit e tij të shenjtë ia besuan fëmijën e tyre një gruaje të shenjtë, Kalistës, që e rriti me frikë Perëndie
- Gjetja e lipsanëve të dëshmorëve në Evgjeni - Në kohën e patriarkut të shenjtë Thoma I (607-610), u gjetën lipsanet e disa martirëve të shenjtë e të panjohur, që ishin varrosur në krahinën e Evgjenit të Konstandinopojës. Kur patriarku Thoma i vendosi në një vend, që besimtarët të vinin t’u faleshin, ndodhën shërime të shumta. Kishin kaluar shumë vjet kur një klerik i
- Oshënar Timotheu - Oshënar Timotheu u vesh me rrobën e shenjtë engjëllore në moshë të re. Ai bëri një jetë asketike në manastirin e Simbolit, të themeluar nga shën Theoktisti, në malin Olimp të Bitinisë, ku shën Platoni (4 prill) banonte para se të bëhej igumen në manastirin fqinj të Sakudionit. Shën Timotheu e nënshtroi mishin në të gjitha fazat e një jete të
- Apostull Arkipi - Shën Arkipi ishte biri i shën Filemonit dhe Apfias, e njësoj si ata, një dishepull i apostull Pavlit, që e quan “ushtari ynë trim” (Filem. 2). Banoi në Kolosait dhe predikonte atje me Filemonin Lajmin e Mirë dhe ka mundësi që shërbente si prift për kishën që mblidhej në shtëpinë e të atit (Kol. 4:17). Gjatë mungesës së gjatë të episkopit
- Oshënar Leoni i Madh i Romës - Në kohën kur Kisha e Perëndimit ishte pjesë e Kishës së pandarë, Papa i Romës, si episkopi i qytetit të vjetër perandorak dhe patriarku i Perëndimit, gëzonte një nder të veçantë dhe shikohej nga të gjithë të krishterët si ruajtësi i parë i traditës apostolike dhe i saktësisë në çështjen e dogmave. Shën Leoni u ngjit në
- Dëshmor i madh Theodhor Tironi - Ky martir i madh dhe i shenjtë i Krishtit e kishte origjinën nga Amasia e Pontit dhe ishte një legjionar romak në kohën e persekutimit të madh të Maksimianit (rreth 303). Ishte i krishterë që prej fëmijërisë, por e mbante të fshehtë besimin e tij, jo nga frika, por sepse nuk kishte marrë ende një shenjë nga Perëndia
- Dëshmor Pamfili dhe shokët e tij - Pamfili i shkëlqyer ishte udhëheqësi i korit të dymbëdhjetë martirëve të shenjtë nga vende dhe profesione të ndryshme, të cilët së bashku krijojnë një ikonë të Kishës në të gjithë diversitetin e saj. Pamfili, me origjinë nga Bejruti (Berytus) i Sirisë, ishte nxënësi i Pieriusit, pasuesit të Origjenit në Shkollën Katekitike të Aleksandrisë. Ai ua shpërndau të
- Apostull Onisimi nga të 70-t - Onisimi, frigjeas nga origjina, ishte skllav në shtëpinë e Filemonit, një të krishteri nga Kolosi në Azinë e Vogël, i njohur për besimin e tij të palëkundur dhe për dashurinë e zjarrtë për të afërmin. Onisimi u arratis në Romë, pasi bëri një vjedhje në shtëpinë e zotërisë së tij. Atje u takua me apostull Pavlin, që ishte
- Oshënar Maroni - Oshënar Maroni jetoi në një mal pranë Kirusit në Siri, në fillim të shekullit të 5-të. Edhe pse kishte ndërtuar një kasolle të vogël në rrënojat e një tempulli pagan, jetonte në qiell të hapur, duke vuajtur të gjitha peripecitë e motit. Gara në të cilën e futi veten për hir të dashurisë për Perëndinë, i solli dhuratën e shërimit. Tek
