- Oshënar Aleksi, njeriu i Perëndisë - Oshënar Aleksi lindi në Romë gjatë sundimit të perandorit Arkad (395-408). Prindërit e tij besimtarë ishin pa fëmijë për shumë vjet. I ati ishte senator dhe quhej Efimian, ndërsa e ëma quhej Agllai. Mori edukimin më të mirë dhe, kur arriti në moshën e pjekurisë, prindërit vendosën ta martonin me një vajzë nga fisnikëria romake. Natën e
- Oshënar Kristodhuli, çudibërës - Ky dishepull i shkëlqyer i Zotit lindi në një fshat të vogël të Bitinisë, rreth vitit 1020. I ndriçuar nga hiri, shkëlqeu në studime, gjatë të cilave mësoi të përbuzte gjërat e përkohshme e të parapëlqente të përjetshmet. Prindërit i kishin rregulluar, kundër vullnetit të tij, fejesën me një vajzë nga familje e mirë, ndaj u largua fshehtas për
- Apostull Aristovuli nga të 70-t, i Britanisë - Ishte vëllai i apostullit tjetër Varnava dhe bënte pjesë në grupin e të Shtatëdhjetëve. Ndoqi me besnikëri apostull Pavlin në udhëtimet e tij hierapostolike, duke e ndihmuar me dashuri dhe duke mësuar pranë tij të shpallte Ungjillin e Shpëtimit te paganët. Apostull Pavli e dërgoi në ishujt britanikë, të cilët asokohe banoheshin nga popullsi të
- Oshënar Benedikti - Ati ynë oshënar Benedikti lindi rreth vitit 480 në Norçia, qytet i vogël mes maleve në verilindje të Romës, në një familje të krishterë mjaft të pasur. E dërguan për të studiuar në Romë, por që fëmijë kishte arritur urtësinë e një plaku. Ai dëshironte t’i pëlqente vetëm Perëndisë, prandaj i përbuzi kënaqësitë e botës e premtimet e kota dhe
- Transferimi i lipsanit të Niqiforit të Konstandinopojës - Kur shën Metodi (14 qershor), u ngjit në fronin episkopal të Konstandinopojës pas shkarkimit të Joanit, patriarkut heretik (842), ai iu drejtua perandorit Mihail dhe nënës së tij, perandoreshës Theodhora (11 shkurt), duke u thënë se nuk ishte e drejtë që të lihej në mërgim trupi i patriarkut të shenjtë Niqifor, i cili kishte mbrojtur
- Omologjet Theofani - Theofani, ati ynë oshënar, lindi në vitin 759, gjatë sundimit të perandorit ikonoklast Konstandin Kopronimi (741-775), në një familje fisnike dhe të pasur të Konstandinopojës. Atë e edukoi e ëma, e cila dhe e fejoi kur ishte dymbëdhjetë vjeç, me një trashëgimtare të pasur, që e quanin Megalo. Pas tetë vjet fejesë, ditën e martesës, kur ata ishin vetëm në dhomë,
- Oshënar Sofroni i Jerusalemit - Ati ynë i shenjtë Sofroni lindi në Damask, në atdheun e himnografëve, rreth vitit 550. I pajisur me aftësi të rralla intelektuale dhe me talent poetik, kreu studimet dhe mori titullin “Sofist”. Por, i pakënaqur nga shkencat dhe me dëshirë të zjarrtë për përsosmëri, ndërmori një pelegrinazh në Palestinë, që të nderonte Vendet e Shenjta dhe të fliste
- Dëshmorët Kodrati, Anekti etj. - Jetim që kur ishte foshnjë, shën Kodrati u ushqye nga një re që zbriti nga qielli dhe i siguronte gjithçka që i nevojitej. Kështu jetoi në vetmi deri kur mbushi të njëzetat, duke imituar Pararendësin e Nderuar dhe duke mos u merakosur për asgjë tjetër, përveçse si t’i pëlqente Perëndisë. Kur u vendos në Korinth, ku kishte shkuar të
- 40 dëshmorët e Sebastisë (Melitoni, Flavio, Valeri, Sisini etj.) - Kur mizori Licinius (308-323), të cilit i ishte dhënë nga shën Konstandini fuqi e barabartë në administrimin e Perandorisë, hoqi maskën, preu marrëdhëniet me të dhe shpalli edikte kundër të krishterëve. Për t’i zbatuar ai dërgoi magjistratë në tërë provincat nën kontrollin e tij, për të torturuar e vrarë ata që nuk u nënshtroheshin.
- Oshënar Theofilakti i Nikomedisë - Ati ynë oshënar, Theofilakti, lindi rreth vitit 765. Ndonëse ishte ende i ri, la vendin e tij dhe shkoi në Konstandinopojë, ku hyri në shërbimin e shën Tarasit (25 shkurt), ndërsa ishte ende kryesekretar. Kur me dëshirën e Perëndisë Tarasi u ngjit në fronin patriarkal (784), Theofilakti u bë murg në manastirin që Tarasi kishte themeluar, në grykën e
