- Maria Magdalena, miroprurëse - Ishte nga fshati Magdala, afër Gjenisaretit. Bënte pjesë në grupin e grave që ishin shëruar nga Krishti dhe E ndoqën pas nëpër udhëtimet e Tij për të përhapur Ungjillin, duke i shërbyer Atij nga pasuria e tyre (Mt.27:55-56; Mk.15:40-41). Maria ishte çliruar nga shtatë demonë (Llk.8:1-3; Mk.16:9). E pranishme në kryqëzimin dhe varrosjen e Jisuit, vërejti me kujdes vendin e
- Oshënarët Joani, Simeoni i marrë më Krishtin - Që të dy ishin nga Siria dhe jetuan në kohën e mbretërimit të Justinianit: Joani ishte 22 vjeç dhe sapo ishte martuar, ndërsa Simeoni ishte 24 vjeç dhe nuk kishte familje, veç nënës së tij të moshuar. Lidhën miqësi së bashku gjatë një pelegrinazhi që bënë në Vendet e Shenjta me rastin e Lartësimi të Kryqit
- Profeti Ilia Thesviti - Jetëshkrimi i tij gjendet kryesisht në librin e Mbretërve III, kap.17-20 dhe Mbretërve IV, 1-2 (sipas një emërtimi tjetër Mbretërve I dhe II). Lindi në fshatin e Cisjordanisë, Thesvë (nga ku dhe Thesvit), dhe veproi kryesisht në kohën e mbretit Ahaav 873-854 para Kr.). Ky mbret i Izraelit Verior ishte martuar me princeshën idhujtare Jezavel, e cila vrau profetët, përndoqi
- Oshënare Makrina - Oshënare Makrina, motra e shën Vasilit të Madh (1 janar) dhe e shën Grigorit të Nisës (10 janar), ishte më e madhja nga 10 fëmijët e kësaj familjeje të shenjtë. Tregohet se, kur ajo lindi (327), një krijesë qiellore iu shfaq tri herë nënës së saj, Emelias, duke e urdhëruar që t’i jepte fëmijës emrin e shën Theklës (24 shtator), martires
- Etërit e Sinodit IV Ekumenik - Sinodi IV Ekumenik mblodhi në Kalqedoni më 451, 630 Etër të ardhur kryesisht nga dioqezat e Lindjes. Në krye të tyre ishte shën Anatoli i Konstandinopojës (3 korrik), të dërguarit e papës së Romës, shën Leontit, Maksimi i Antiokisë dhe shën Juvenali i Jerusalemit (2 korrik). Kjo asamble, më e madhja që Kisha kishte njohur deri më atëherë,
- Dëshmore e madhe Marina - Fëmijë i vetëm i priftit të idhujve, Edhesit, lulëzoi në kohë të Klaudit II (268-270) në Pisidi, në mes të Azisë së Vogël. Kur ishte 12 vjeçe mbeti jetime dhe i ati ia dha një gruaje që të kujdesej për të. Vajza e mençur, ose nga ajo, ose nga fqinjët, u tërhoq në Krishterim kjo e hidhëroi shumë dhe
- Hierodëshmor Athinogjeni - Ndërsa persekutimi i Dioklicianit po bënte kërdinë në Perandori, duke i ftuar të rinjtë të dorëzonin prindërit e tyre, duke derdhur gjak e duke mbjellë terror kudo, qeveritari Filemaku hyri në qytetin e Sebastisë, në Armeninë e Vogël, i paraprirë nga një kortezh priftërinjsh paganë dhe instrumentistë të flautit dhe cimbaleve. Sapo doli në tribunë, një kasnec shpalli para të gjithë
- Oshënar Nikodhim Agjioriti - Ishte shkrimtar i palodhur, theolog i shquar i shekujve të fundit. Lindi më 1749 nga prindër arkondë të pasur në ishullin Naksos (në mes të Egjeut), Anton Kallivurci dhe Anastasia, e cila më pas u bë murgeshë, Agathia. U edukua në vendlindje dhe në Izmir të Azisë së Vogël (1765-1770) dhe, kur u kthye në ishull në vitin 1770, me
- Oshënar Stefan Savaiti - Nipi i shën Joan Damaskinit, lindi në Damask në vitin 725. Kur ishte 10 vjeç xhaxhai i tij e dërgoi në Lavra të shën Savës, ku për 15 vjet u ushtrua shumë mirë në jetën murgjërore. Pas vdekjes së xhaxhait të tij, shkoi në shkretëtirë dhe iu përkushtua krejtësisht studimit të fjalës së Perëndisë. Gjithashtu në shkretëtirë u mor me
- Veronika, gjakrrjedhësja - Shën Veronika ishte nga Qesaria e Filipisë. U shërua nga Shpëtimtari ynë Jisu Krisht nga një fluks gjaku që e mundonte prej shumë vitesh (Mat.9:20). Si dëshmi të veprimit të hirit, ajo bëri një statujë bronzi që paraqiste Krishtin duke shtrirë dorën te një grua e gjunjëzuar para Tij. Në këmbët e saj, ku mund të lexojmë edhe mbishkrimin: “Perëndisë, Shpëtimtarit
