Shenjtorët e ditës

Dëshmorët Markiani e Martiri, noterë. Shën Markiani dhe Martiri jetuan në Konstandinopojë nën mbretërimin e perandorit arian, Konstancit (337-361). Ishin me prejardhje aristokrate dhe të gjithë i vlerësonin për diturinë, moralin, përkushtimin që kishin. U bënë sekretarë të patriarkut Pavël Rrëfyesi (6 nëntor), i cili u vra nga arianët gjatë internimit të tij në Armeni (344). Duke mos iu frikësuar as martirizimit, as internimit, martirët

Dëshmore Sebastiana / Sevastiania U martirizua në kohën e Domitianit (81 - 96). Ishte nga Iraklia (ndoshta e Trakës, në brigjet e Propondidhës). Predikoi në Markinopol të Trakës, në jugperëndim të bregut të Varnës në Bullgarinë e sotme. Kishte marrë mësime dhe ishte pagëzuar nga Apostull Pavli. U spiunua, u kap dhe e pranoi tërësisht akuzën dhe dëshmoi pa u tundur se do të martirizohej.

Apostull Jakovi i Jerusalemit, vëllai i Krishtit, apostull nga të 70-t. Shën Jakovi ishte djali i parë i martesës së parë të Josifit, të fejuarit të Marisë. Ky njeri u bekua nga Perëndia që në gjirin e nënës dhe për hir të drejtësisë të gjithë e thërrisnin “I drejti” ose “Oblias”, që në hebraisht d.m.th. “mbrojtje e popullit” dhe “drejtësi”. Që fëmijë, jetoi në asketizëm

Averki i Jerapojës, i barabartë me apostujt. Shën Averki ishte episkop i Jerapojës (Ierapolit) në Frigji (pjesa perëndimore e Azisë së Vogël) nën perandorinë e filozofit dhe persekutuesit të të krishterëve Mark Aureli (161-180). Ky i fundit kishte urdhëruar që të kremtoheshin në të gjithë perandorinë festa madhështore për nder të perëndive pagane dhe i detyroi të gjithë të merrnin pjesë në to, me qëllim

Dëshmorët Sokrati e Theodhota U martirizuan në kohën e perandorit Sevir II (222-225). Theodhota (greqisht do të thotë: e dhënë nga Perëndia), e cila ishte bijë e një familjeje të shquar aristokrate të Pontit (në veri të Azisë së Vogël), u tërhoq në një vend të veçuar për t’u ushtruar (asketuar), sepse dëshironte një jetë të lartë shpirtërore. Por, u mor vesh se ajo ishte

Dëshmor i madh Artemi Ishte shpallur nga Konstandini i Madh (21 maj) dukë dhe komandant për gjithë Afrikën. Dikur u thirr nga perandori Julian Shkelësi (361-363), për ta takuar në Antioki. Kur ai u kthye nga Aleksandria, perandori torturonte me pesëqind goditje me shkopinj priftërinjtë Evgjen dhe Makario (19 shkurt), të cilët duronin pa rënkuar. Duke menduar se mos ndoshta heshtja e tij do të

Profeti Joel Profeti i shenjtë Joel vinte nga fisi i Rubinit dhe ishte bir i Petuelit. Profetizoi në mbretërinë e Judesë dhe veçanërisht në Jerusalem në një kohë të vështirë për t’u përcaktuar. Në fillim të profecisë së tij, Perëndia e lajmëron popullin e tij për dënime të këqija, simbolizuar nga dyndjet e karkalecave dhe thatësirës, të cilat do të paranjoftojnë “Ditën e Zotit”, d.m.th.

Apostull e Ungjillor Llukai. Shën Llukai vinte nga qyteti i Antiokisë, ka shumë mundësi, nga një familje pagane. Që në rininë e tij përparoi në dije dhe studimin e shkencave dhe arteve. Udhëtonte kudo në botë që të shuante etjen për dije dhe shkëlqeu në fushën e mjekësisë dhe në artin e pikturës. Përveç gjuhës greke, të cilën e zotëronte mjaft mirë, ashtu siç e

Profeti Osia. Oshënar dëshmor Andrea në Krisi. Anargjendët Kozma e Damian, arabë dhe tre vëllezërit e tyre dëshmorë; Leonti, Anthimi dhe Efprepi (Eftropi). Profeti Osia Profeti i shenjtë Osia (Hosea), biri i Berit, ishte nga fisi i Izaharit dhe jetoi gjatë mbretërimit të Jeroboamit, biri i Joas dhe të pasuesve të tij, mbretër të mbretërisë skizmatike të Izraelit (ose të Samarisë, rreth 734 para Kr.).

Dëshmor Longin kryeqindëshi dhe 2 ushtarët. Shën Longini jetoi gjatë mbretërimit të perandorit Tiber (15-34 pas Krishtit). Vinte nga Kapadhokia dhe shërbente në ushtrinë romake si centurion nën urdhrat e Pilatit, qeveritar i Judesë. Atë e kishin caktuar për të ekzekutuar torturat e Krishtit, të ruante varrin. Kështu pra edhe Longini ishte dëshmitar i mrekullive të Krishtit. Kur ai i pa të gjitha këto, sytë