Dëshmorët Esperios, Zoia, Kiriaku dhe Theodhuli. Vinin nga Frigjia dhe i shërbenin familjes së pasur të paganit Katal, vendosur në Atalia, në Pamfili, gjatë mbretërimit të Adrianit (124). Një ditë Kiriaku dhe Theodhuli, duke mos duruar më të ishin skllevër të idhujtarisë, iu sugjeruan prindërve të largoheshin. Nëna e tyre u përpoq në fillim t’i nxiste që të bënin durim, pastaj u bind vetë
Profeti Jeremia. I dyti ndër profetët e mëdhenj, biri i priftit Elkia, lindi rreth viti 650 para Krishtit. Në vitin 626 mori thirrjen Hyjnore dhe, nga një njeri i qetë e i druajtur, shndërrohet në një personalitet vital e të mahnitshëm. Në Jerusalem, ndërkohë që ai ndodhej në prag të skllavërimit, fton bashkatdhetarët në besim e pendim tek i Plotfuqishmi, duke i nxitur
E Diela e Grave Miroprurëse. E Diela e tretë e Pashkës i kushtohet Grave Miroprurëse, të cilat u kujdesën për trupin e Shpëtimtarit në vdekjen e Tij dhe ishin dëshmitaret e para të Ngjalljes së tij. Sot kujtohen edhe Nikodhimi dhe Josifi nga Arimathea, që ndihmuan momentet pas vdekjes së Krishtit dhe varrimit. Të tre troparet e të Premtes së Madhe (Zezë) këndohen përsëri dhe
Apostull Jasoni e Sosipatri nga të 70-t. Ishin dy nga shtatëdhjetë dishepujt (4 janar). Jasoni ishte grek nga Selaniku ose nga Azia e Vogël që përqafoi judaizmin, ose (më e mundshme), hebre i diasporës. Ai priti në Selanik apostull Pavlin (29 qershor). Reaksionarët izraelitë erdhën dhe, pasi nuk gjetën Pavlin, morën në vend të tij Jasonin bashkë me disa vëllezër dhe i çuan te
E Diela e Thomait. Në çdo ditë të javës mbas Pashkës, e quajtur nga kisha Java e Ndritshme, shërbesat paskale kremtohen me tërë shkëlqimin e tyre. Procesioni pagëzimor i Pashkës përsëritet çdo ditë. Dyert e Bukura të Hierores qëndrojnë të hapura. Gëzimi i Ngjalljes dhe dhurata e Mbretërisë së jetës së amëshuar vazhdon me bollëk. Pastaj, në fund të javës, të Shtunën në mbrëmje kremtohet
Pashka e Madhe. Ngjallja e Zotit Jisu Krisht. Në shoqërinë njerëzore zënë një vend të veçantë festimet. Kjo vjen si një nevojë e brendshme e njeriut për tu shkëputur nga puna, angazhimet dhe rutina e përditshme, por në të njëjtën kohë dhe për të krijuar një marrëdhënie me të shkuarën, duke e sjellë atë në përjetimin e së tashmes, duke aspiruar dhe synuar të
Darka Mistike. E Enjtja e Madhe i kushtohet Darkës Mistike që Krishti kremtoi me dymbëdhjetë apostujt e Tij. Tema kryesore e ditës është vetë darka, për të cilën Krishti porositi që Pashka e Dhiatës së Re të hahej në kujtim të Tij, të trupit të Tij që thyhet dhe gjakut të Tij që derdhet për ndjesën e mëkateve. Gjithashtu, në shërbesat e kësaj dite
ANARGJENDëT KIRI E JOANI, DËSHMORE ATHANASIA ME VAJZAT. Shën Kiri ishte një i krishterë i devotshëm nga Aleksandria, i cili ushtronte profesionin e mjekut dhe njëkohësisht shëronte shpirtra dhe i drejtonte te Krishti. Ata që shkonin tek ai, i këshillonte: “Nëse doni të mos sëmureni, ruhuni nga mëkati. Sepse sëmundja është shpesh pasojë e mëkatit”. Shëronte trupat me anë të lutjes dhe i sillte në
- Dëshmor Kaliniku – Martiri i shenjtë i Krishtit, Kaliniku, ishte me origjinë nga Kilikia. Ishte bujar dhe me besim të fortë, të mbjellë që në fëmijëri.Vraponte nëpër krahina e fshatra për të shpallur Lajmin e Mirë, dhe solli shumë shpirtra në shpëtim. Kur arriti në Angjira në Galati, filloi predikimin e tij, duke nxitur paganët të hiqnin dorë nga adhurimi i idhujve të kotë
Burimi Jetëdhënës. Ishte rreth vitit 450 pas Krishtit, kur një ushtar bizantin i quajtur Leoni shëtiste në një pyll në territorin e mbretërisë së Konstandonopojës. Papritur shikon para tij një djalë të verbër, që kërkonte pak ujë për të shuar etjen e tij. Leoni me gjithë gatishmërinë e tij filloi të gjejë ujë. Kërkoi nëpër pyll, por më kot. Kështu u kthye i mërzitur te
