Shenjtorët e ditës

Oshënar Lidia në Filipi.   Lindi në qytetin Thiatira dhe, megjithëse ishte pagane, praktikonte judaizmin. Tregtonte purpur dhe jetonte me familjen e saj në Filipi të Maqedonisë. Një ditë të shtunë, shën Pavli erdhi për t’u predikuar grave të devotshme, mbledhur jashtë qytetit pranë një lumi, që të kryenin dhe ritualet. Kur Lidia dëgjoi të flitej për Shpëtimtarin dhe Mbretërinë e Qiejve, kërkoi të pagëzohej

Hierodëshmor Patriku i Prusës.   Ishte episkop i Prusës në Bitini, në kohën kur prokonsulli Jul donte që adhurimi i idhujve të mbretëronte. Gjykatësi pasi shkoi në burime ujërash të nxehta, që ndodheshin diku rreth qytetit, për t’u sakrifikuar perëndive-mjekë, Asklepios, dhe gruas së tij, Igjia (Hygeia), thirri Patrikun dhe donte t’i bënte të njohur atij virtytet shëruese të këtyre ujërave, falë përkujdesjes së këtyre

Dëshmorët Petro, Dionisi, Kristina, Andrea, Irakliu.   Në kohën e persekutimit të Decit, Petroja, i cili ishte një i ri i krishterë nga Lampsaka, bujar, plot besim, u ndalua dhe u çua para qeveritarit Abido. Kur ky i fundit po e nxiste t’i sakrifikonte Afërditës, Petroja u përgjigj se kurrë nuk adhuronte një gjë kaq të ndyrë, pasi adhurimi dhe lëvdimi i përkasin vetëm Perëndisë

Oshënar Theodhori i Shenjtëruar.   Lindi në një familje të shquar të krishterë në Egjiptin e Sipërm dhe që i vogël bëri një jetë të pëlqyeshme për Perëndinë. Kur ishte 12 vjeç, u hidhërua kur pa përgatitjet e festës së Theofanisë e tha: “Nëse kënaqesh më këto ushqime, nuk do të fitosh jetën e përjetshme”. Që atëherë kreshmonte gjithë ditën deri në mbrëmje dhe nuk

Oshënar Pahomi i Madh. U lind prej prindërve idhujtarë në Tebaidë të Egjiptit ndërmjet viteve 290 dhe 292. Në moshën 20-vjeçare, ndërsa ishte ushtar, u josh nga virtyti i të krishterëve dhe u lirua, studioi besimin dhe u pagëzua. Po atë natë në ëndërr shijoi ëmbëlsinë e Hirit, dhe kështu vendosi që t’i kushtohej Perëndisë. Me këmbëngulje dhe durim u pranua më në fund nga

E Diela e Samaritanes.   E Diela e katërt flet për një grua nga Samaria me të cilën Krishti foli në pusin e Jakovit (Joani 4). Edhe këtu tema është për "ujin e gjallë" dhe njohjen e Jisuit si Mesia i Perëndisë (Joani 4:10-11; 25-26). Kjo na kujton për jetën tonë të re në atë, për pirjen tonë nga "uji i gjallë", për adhurimin tonë

Dëshmore Gliqeria.   Lindi në Trajanopojë, qytet bregdetar në Adriatik, i cili në përgjithësi quhej Trani. Ajo jetoi në shek. II pas Krishtit dhe e kishte prejardhjen nga një familje aristokrate. Shën Gliqeria ishte një e krishtere shpresëtare me besim të palëkundur dhe vetëmohim të paarritshëm. Kur ishte në kulmin e moshës së saj, Perandori i Romës ishte Antonini, kurse sundimtari i Evropës me qendër

E Diela e Thomait. Në çdo ditë të javës mbas Pashkës, e quajtur nga kisha Java e Ndritshme, shërbesat paskale kremtohen me tërë shkëlqimin e tyre. Procesioni pagëzimor i Pashkës përsëritet çdo ditë. Dyert e Bukura të Hierores qëndrojnë të hapura. Gëzimi i Ngjalljes dhe dhurata e Mbretërisë së jetës së amëshuar vazhdon me bollëk. Pastaj, në fund të javës, të Shtunën në mbrëmje kremtohet

Oshënarët Kirili e Metodi, Ndriçues të Sllavëve.   Ishin fëmijët e një ushtaraku të lartë në Selanik, i cili vdiq shpejt. Metodi lindi më 815 dhe Konstandini rreth vitit 827. Pesëdhjetë ditë para se të vdiste, Konstandini u dorëzua murg me emrin Kiril. Metodi ishte mbi 10 vjet guvernator i një zone të madhe (Strimonit të banuar nga sllavët). Mbasi dha dorëheqjen, murgëroi në malin

Burimi Jetëdhënës Ishte rreth vitit 450 pas Krishtit, kur një ushtar bizantin i quajtur Leoni shëtiste në një pyll në territorin e mbretërisë së Konstandonopojës. Papritur shikon para tij një djalë të verbër, që kërkonte pak ujë për të shuar etjen e tij. Leoni me gjithë gatishmërinë e tij filloi të gjejë ujë. Kërkoi nëpër pyll, por më kot. Kështu u kthye i mërzitur te