Shenjtorët e ditës

Oshënar Kirili i Aleksandrisë.   Lindi në vitin 370 në Aleksandri. Shën Nikodhim Agjirioti në sinaksarin e tij thotë se Shën Kirili jetoi në vitet e mbretërisë së Theodhosit. Prindërit e tij ishin shumë besimtarë. Në kujdesin e xhaxhait të tij, Theofilit të Aleksandrisë, Shën Kirili studioi theologji dhe filozofi. Gjatë periudhës së ushtrimit të tij në shkretëtirë, Kirili u lidh me asketin e famshëm

Transferimi i Lipsanit të Shën Theodhor Stratilatit.   Pak kohë pas martirizimit të tij të lavdishëm, lipsanet e shën Theodhorit u transferuan nga Heraklia në Efkaita, ku u vendosën në shtëpinë atërore të shenjtorit, sipas porosive që i kishte lënë para vdekjes sekretarit të tij, Abgarit. Atje u kryhen shumë mrekulli, aq sa qyteti mori emrin Theodhoropolis. Këtë transferim kremtojmë sot. Shën Anastas Sinaiti na

Hierodëshmor Theodhoti.   U martirizua në vendin e tij Ankara, Azia e Vogël, ka gjasa gjatë perandorisë së Dioklecianit (284-305). Ishte shpresëtar, i martuar. Merrej me tregti drithërash dhe njëkohësisht bukëpjekës. Shpeshherë u shpërndante bukë të varfërve dhe të burgosurve të krishterë, të cilët i inkurajonte në besim. Kur arkondi spërkati ushqimet me verë nga flijime idhujsh, që të “ndoteshin” të gjithë, ai i furnizoi

Oshënar Ilarioni i Ri.   Ati ynë oshënar Ilarioni ishte me origjinë nga Kapadokia. I ati ishte furnitor buke në pallatin perandorak. Kur ishte 20 vjeç, Ilarioni hyri në manastirin e Ksirokopion të Konstandinopojës, dhe shpejt iku së andejmi për në manastirin e famshëm të Dalmatës, ku u qeth murg. I përulur dhe i dashuruar pas qetësisë, për dhjetë vite me radhë shërbeu si kopshtar,

* * * * * Hierodëshmor Dhorotheu i Tirës.   Meqë ishte i virtytshëm, i zgjuar dhe i urtë, u bë episkopi i Tirës në bregdetin verior të Palestinës, rreth vitit 303. Për shkak të përndjekjeve, u largua në Thrakë, nga ku u kthye pasi ato pushuan dhe e drejtoi dioqezën e tij në mënyrë të pëlqyeshme te Perëndia për mjaft dekada. Si i ditur

Dëshmort Lukiliani, Pavla e 4 Fëmijët.   Në kohën e perandorit Aurelian (270-275), iu raportua kontit Silvan, guvernatorit të Nikomedisë, se disa qytetarë kishin braktisur adhurimin e Zeusit dhe të Herës dhe kishin përqafuar Krishterimin. Ndër ta ishte madje edhe një ish-prift idhujtar, Lukiliani, i cili kishte braktisur prej dy vjetësh theroret për perënditë pagane, që bëheshin për hir të paqes së perandorisë. Silvani, i

  * * * * * Oshënar Niqifori I Konstandinopojës. Patriark i Konstandinopojës, lindi në vitin 758 kur mbreti i Konstandinopojës ishte ikonoklasti Kopronim. Prindërit e tij, Theodhori dhe Evdhoqia, ishin fisnikë të njohur, sepse babai i tij ishte regjistrues dhe noter i dekreteve dhe i urdhrave të mbretit. Pasi u zbulua se ai u falej (nderonte) ikonave të shenjta, e torturuan, e rrahën dhe

* * * * * Dëshmor Justin Filozofi. Shën Justini ishte me origjinë greke, bir i Priskut dhe nip i Vakhiut. Lindi rreth vitit 110 në Neapoli Flaviana, në Sikemin e lashtë të Palestinës. Kaloi nga filozofia stoike, shëtitëse, ajo e Pitagorës dhe e Platonit, të cilat e zhgënjyen frymën e tij kërkuese, derisa rreth vitit 135, me sa duket ishte student në Athinë, ndërsa

Dëshmor Ermia.   Martiri i shenjtë dhe i lavdishëm Ermia ishte ushtar në një moshë të thyer. Kishte kaluar vite të tëra në ushtrinë romake, në Komana të Pontit. E mbaroi shërbimin e tij nën mbretërimin e Antoninit të Perëndishmit (138-161), refuzoi çdo para dhe rrëfeu besën e Krishtit Perëndi. U kap dhe u soll para guvernatorit Sebastian, i cili e nxiti të sakrifikonte para

Oshënar Isaaku i Manastirit të Dalmatëve.   Ati ynë i shenjtë ishte një eremit sirian, i cili jetonte në shkretëtirë gjatë persekutimit të perandorit Valens (364-379) kundër të krishterëve. Më 378, tek po përgatitej perandori në fushatë kundër gotëve, mbledhur në brigjet e Danubit, shenjti iu paraqit atij e i tha: “Madhëri, urdhëro të rihapen kishat, dhe do të kthehesh fitimtar”. Por sovrani e përbuzi.