- Ungjilli - Llukai 18:18-27. Edhe një i parë e pyeti, duke thënë: Mësues i mirë, ç’të bëj që të trashëgoj jetë të përjetshme? Edhe Jisui i tha: Ç’më thua i mirë? Asnjë nuk është i mirë, përveçse një, Perëndia. Ti i di urdhërimet: “Mos shkel kurorën. Mos vrit. Mos vidh. Mos jep dëshmi të rreme. Ndero atin tënd dhe nënën tënde”. Edhe ai tha:
- Apostulli - Efesianëve 4:1-7 Ju lutem pra juve unë i burgosuri në Zotin, të ecni denjësisht në thirrjen që u thirrët, me çdo përulësi e butësi, me zemërgjerësi, duke duruar njëri-tjetrin me dashuri, duke u kujdesur të ruani bashkimin e Frymës me anë të lidhjes së paqes. Një trup e një Frymë ka, sikurse edhe u thirrët me një shpresë të thirrjes suaj;
- Dëshmore e madhe Ekaterina e 150 Oratorët – Lindi në Aleksandri, kryeqytet i Egjiptit dhe metropoli i shkencave dhe arteve. Ishte bija e një zotërie të pasur e të fuqishëm, Konstus (ose Cestus). Përveç fisnikërisë, Perëndia e kishte pajisur me bukuri të rrallë, që të gjithë e admironin dhe i kishte dhënë zgjuarsi të jashtëzakonshme. Vajza e re ndoqi mësimet e mësuesve më të
- Hierodëshmor Klementi i Romës – I lumuri Klement jetoi në Romë në kohën e sundimeve të njëpasnjëshme të Dometianit (81), Nervës (98) dhe Trajanit (117). Sipas disave, vinte nga një familje princash dhe u bë dishepull i apostujve dhe i vetë shën Petros: “Predikimi i tyre jehonte në veshët e tij, tradita e tyre ishte ende para syve të tij”, shkroi për të
- Apostulli - Filipianëve 3:20-4:3 Sepse qytetaria jonë është në qiejt, prej nga ku edhe presim Shpëtimtarin, Zotin Jisu Krisht, i cili do të shndërrojë trupin e përuljes sonë, që të bëhet në një formë me trupin e lavdisë së tij, sipas veprimit me të cilin ai mund edhe t'ia nënshtrojë të gjitha vetvetes. Prandaj, o vëllezërit e mi të dashur e të
- Ungjilli - Llukai 19:12-28 Tha pra: Një njeri i fisëm shkoi në një vend të largët për të marrë një mbretëri për veten e tij, e të kthehet. Edhe thirri dhjetë shërbëtorë të tij, e u dha dhjetë mna, edhe u tha: Bëni tregëti me këto deri sa të vij. Po qytetarët e tij e urrenin dhe nisën një dërgatë pas atij, duke
- Oshënar Amfiloku i Ikoniumit – Ati ynë i shenjtë Amfiloku lindi mes viteve 340 dhe 345, në Dioqesari, një qytezë në Kapadoki. Rridhte nga një familje aristokrate e pasur dhe e krishterë. Motra e të atit, Nona, ishte e ëma e shën Grigor Theologut dhe gjatë gjithë jetës së tij, shën Amfiloku mbeti mik dhe shok përpjekjesh i tre Etërve nga Kapadokia: Shën Vasilit
- Apostulli - 2 Thesalonikasve 2:13-3:5 Por ne kemi detyrë të falënderojmë Perëndinë përherë për ju, o vëllezër të dashur prej Zotit, se Perëndia ju zgjodhi ju që në fillim për shpëtim me anë të shenjtërimit të Frymës dhe me anë të besimit në të vërtetën, në të cilën ju thirri me anë të ungjillit tonë, për të fituar lavdinë e Zotit tonë Jisu
- Ungjilli - Llukai 18:31-34. Edhe mori mënjanë të dymbëdhjetët e u tha atyre: Ja tek po ngjitemi në Jerusalem, edhe do të përmbushen gjithë sa janë shkruar me anë të profetëve për Birin e njeriut. Sepse do t’u dorëzohet kombeve e do të përqeshet e do të shahet e do të pështyhet, edhe si ta fshikullojnë, do ta vrasin; dhe të tretën ditë do
- Apostujt Filemoni e Apfia, Onesimi nga të 70-t – Shën Filemoni vinte nga një familje e pasur dhe fisnike e Kolosit në Frigji dhe u bë i krishterë, kur dëgjoi predikimin e apostullit të shenjtë Pavli, bashkë me gruan e tij, Apfian dhe të birin, Arkipin. Plot besim dhe me dashuri të flaktë për ta mbështetur dhe për të ndihmuar gjithë vëllezërit më Krishtin,
