- Thekla, dëshmorja e parë - Shën Thekla ishte nga qyteti i Ikoniumit në Azinë e Vogël. Ajo ishte vajza e një pagani të pasur që quhej Theokli. Thekla u fejua në moshën 18-vjeçare me një burrë të quajtur Thamiris, i cili e donte tej mase. Ishte koha kur shën Pavli erdhi nga Antiokia, qëndroi në Ikonium, në shtëpinë e Onesiforit, një fqinj i Theklës
- Ngjizja e Joan Pagëzorit - Kur Zoti dhe Perëndia, i Vetëmlinduri Bir dhe Fjalë e Perëndisë, do të zbriste nga lartësitë e Qiellit për t’u zënë në mënyrë të panjollë në barkun e Nënës së Shenjtë të Perëndisë, Ai deshi ta vërtetojë dhe ta paralajmërojë këtë mrekulli të mrekullive me një tjetër mrekulli, të ngjashme me këtë, por jo e njëjta. Kështu, që të
Hierodëshmor Fokai Lindi në Sinopë, në brigjet e Detit të Zi. Babai i tij Pamfili ishte ndërtues anijesh, ndërsa nëna quhej Maria. Që nga momenti që shpëtoi nga kthetrat e paganizmit, Zoti i dha dhuratën e mrekullive. U bë episkop i Sinopës dhe solli në besim një shumicë paganësh. Perëndia i tregoi në një mënyrë të veçantë çastin e martirizimit të tij. Një pëllumb erdhi
Apostull Kodrati nga të 70-t Kodrati jetoi në kohën e Zotit tonë Jisu Krisht. Ai ishte i urtë dhe i ditur e, pasi u bë nxënës i Krishtit, mori me bollëk hirin e Shpirtit të Shenjtë. U bë episkop i Athinës dhe solli në besimin e vërtetë shumë paganë, me anë të fjalëve të tij hyjnore që i linin pa përgjigje sofistët egoistë. Suksesi
Dëshmor i madh Efstathi e familja e tij Shën Efstathi quhej Plakida dhe e shoqja Tatjana para se ata dhe fëmijët e tyre të bëheshin të krishterë. Plakida ishte një gjeneral që jetoi në Romë në kohën e Trajanit (98-117). Edhe pse ishte pagan, ai ishte jashtë mase i virtytshëm dhe i donte në veçanti të varfrit. Perëndia, duke parë natyrën e tij të mirë,
Dëshmorët Trofimi, Sabati e Dorimedi Jetuan nën mbretërimin e perandorit Probus (rreth 277). Një herë, kur kaluan në Antioki të Pisidisë për festën e Apollonit, Shën Trofimi dhe Sabati u hidhëruan kur panë banorët të jetonin në shthurje. I drejtuan Perëndisë lutje të nxehta për shpëtimin e qytetit dhe shpallën publikisht se ishin të krishterë. I morën që të dy dhe i nxorën përpara
- Dëshmore Ariadhni - Ariadhni jetoi nën mbretërimin e perandorëve Arian dhe Antonin (në vitet 117 dhe 139). Kur zotëria i saj e ftoi për të kremtuar përvjetorin e të birit, duke shkuar me të gjithë shtëpinë në tempullin e idhujve dhe meqë ajo nuk pranoi të shkonte për shkak se besonte në Krishtin, ai e fshikulloi. Pak kohë më vonë ia dorëzoi guvernatorit, i
Sofia e vajzat dëshmore: Besa, Shpresa, Dashuria Këto martire të shenjta banonin në Itali, në mbretërimin e Adrianit (117-138). Ato e kishin prejardhjen nga një familje e pasur dhe e devotshme. Nëna e tyre, Sofia, i rriti në besim, shpresë dhe dashuri, sipas emrave që u kishte dhënë. Për jetën e tyre të admirueshme dëgjoi edhe perandori, i cili, kur mësoi se ato ndodheshin në
- Apostulli - 2 Korinthianëve 8:16-9:5. Po falënderojmë Perëndinë që jep në zemrën e Titos po atë kujdes për ju; sepse pranoi lutjen tonë; edhe duke qenë më i kujdesshëm, doli me dashjen e tij për të ardhur tek ju. Edhe bashkë me të dërguam vëllanë, lëvdimi i të cilit për ungjillin është nëpër të gjitha kishat. Edhe jo vetëm kaq, po edhe u zgjodh
- Ungjilli - Llukai 3:23-4:1. Edhe vetë Jisui ishte afër tridhjetë vjeç, kur filloi veprën e tij, edhe ishte siç e pandehnin, i biri i Josifit, i Ilisë, i Matanit, i Leviut, i Melkiut, i Janait, i Josifit, i Matatiut, i Amosit, i Naumit, i Esliut, i Nagait, i Maatit, i Matatiut, i Semeit, i Josihit, i Jodës, i Joananit, i Risait, i Zorobabelit,
