Dëshmor i madh Theodhor Tironi. Ky martir i madh dhe i shenjtë i Krishtit e kishte origjinën nga Amasia e Pontit dhe ishte një legjionar romak në kohën e persekutimit të madh të Maksimianit (rreth 303). Ishte i krishterë që prej fëmijërisë, por e mbante të fshehtë besimin e tij, jo nga frika, por sepse nuk kishte marrë ende një shenjë nga Perëndia për
- Apostulli - 1 Korinthianëve 14:20-25. O vëllezër, mos u bëni fëmijë nga mendja; po bëhuni foshnjë për të keqen, edhe të përsosur nga mendja. Sepse në ligj është shkruar: "Se me të tjera gjuhë, e me të tjera buzë do t'i flas këtij populli; po as kështu nuk do të më dëgjojnë", thotë Zoti. Prandaj gjuhët janë shenjë jo për ata që besojnë,
- Ungjilli - Mateu 25:1-13 Atëherë mbretëria e qiejve do të ngjajë me dhjetë virgjëresha, të cilat morën llambat e tyre dhe dolën të presin dhëndrin. Edhe nga ato, pesë ishin të mençura dhe pesë të marra. Ato të marrat, kur morën llambat e tyre, nuk morën vaj me vete. Po të mençurat morën vaj në enët e tyre bashkë me llambat e tyre.
Dëshmor Pamfili dhe shokët e tij. Pamfili i shkëlqyer ishte udhëheqësi i korit të dymbëdhjetë martirëve të shenjtë nga vende dhe profesione të ndryshme, të cilët së bashku krijojnë një ikonë të Kishës në të gjithë diversitetin e saj. Pamfili, me origjinë nga Bejruti (Berytus) i Sirisë, ishte nxënësi i Pieriusit, pasuesit të Origjenit në Shkollën Katekitike të Aleksandrisë. Ai ua shpërndau të varfërve
Apostull Onisimi nga të 70-t. Onisimi, frigjeas nga origjina, ishte skllav në shtëpinë e Filemonit, një të krishteri nga Kolosi në Azinë e Vogël, i njohur për besimin e tij të palëkundur dhe për dashurinë e zjarrtë për të afërmin. Onisimi u arratis në Romë, pasi bëri një vjedhje në shtëpinë e zotërisë së tij. Atje u takua me apostull Pavlin, që ishte atëherë
- Apostulli - 2 Korinthianëve 7:1-10. Duke pasur pra, o të dashur, këto premtime, le të pastrojmë veten tonë nga çdo ndyrësi të mishit e të shpirtit, duke punuar shenjtëri me frikë Perëndie. Na bëni vend; askujt s'i bëmë keq; asnjeri nuk prishëm, nga askush nuk përfituam. Nuk e them këtë për t'ju dënuar; sepse ju thashë që më parë, se jeni në zemrat
- Ungjilli - Marku 1:29-35. Edhe përnjëherë dolën nga sinagoga e erdhën në shtëpinë e Simonit e të Andreas bashkë me Jakovin e me Joanin. Edhe e vjehrra e Simonit po dergjej në ethe; dhe menjëherë i thonë për të. Edhe ai u afrua dhe, si e kapi atë prej dore, e ngriti; dhe atë e lanë ethet menjëherë, dhe u shërbente atyre. Edhe si
Oshënar Afksenti në Bitini. Oshënar Afksenti ishte me origjinë nga Persia, por lindi në Siri, ku i ati kishte emigruar gjatë persekutimit të Shapurit II. Afksenti erdhi në Konstandinopojë gjatë mbretërimit të Theodhosit II (408-450), dhe fitoi një detyrë në gardën perandorake. I respektuar mjaft nga perandori e nga të gjithë bashkëkohësit për hir të integritetit dhe besimit të madh që e karakterizonte, ishte
- Apostulli - 2 Korinthianëve 6:11-16. Goja jonë u hap për ju, o Korinthianë, zemra jonë u zgjerua. Nuk jeni në ngushtim në ne, por jeni në ngushtim përbrenda jush. Dhe për të na e shpërblyer, ju flas si bijve, bëhuni edhe ju të gjerë. Mos hyni në një zgjedhë me të pabesët; sepse ç'të përbashkët ka drejtësia me paligjshmërinë? Edhe ç'shoqëri ka drita
- Ungjilli - Marku 1:23-28. Edhe ishte në sinagogën e tyre një njeri që kishte frymë të ndyrë, edhe bërtiti duke thënë: Ah! Ç'ka mes nesh dhe teje, Jisu Nazaretas? Erdhe të na humbasësh? Të di cili je, Shenjti i Perëndisë. Po Jisui e qortoi, duke thënë: Mbyll gojën dhe dil nga ai. Edhe fryma e ndyrë, si e shkundi fort dhe bërtiti me
