- Ungjilli - Marku 13:14-23. Dhe kur të shihni "neverinë e shkretimit", që është thënë nga profeti Daniel, të rrijë atje ku nuk duhet, ai që lexon le të kuptojë, atëherë ata që do të jenë në Jude, le të ikin nëpër male. Edhe kushdo të jetë përmbi shtëpi, le të mos zbresë në shtëpi, as le të mos hyjë të marrë gjë nga
Mbledhja për Kryeengjëllin Gavriil/Gabriel. Është zakon që pas festave të mëdha të Zotit të kremtojmë atë që u dërgua nga Perëndia apo kontribuoi në to. Kështu edhe pas të kremtes së Ungjillëzimit të kremtojmë kryeengjëllin Gabriel për lajmin e shpëtimit. Që nga fillimi dhe përgjatë gjithë historisë, ky prijës i Fuqive të Patrup ka qenë për ne njerëzit Engjëlli i mëshirës dhe i dashamirësisë
- Apostulli - 2 Petro 1:20-2:9. Duke ditur së pari këtë, se asnjë profeci e shkrimit nuk bëhet me shpjegim vetjak. Sepse kurrë nuk erdhi ndonjë profeci prej dëshire njeriu, por të shtyrë nga Fryma e Shenjtë folën njerëz të shenjtë të Perëndisë. Por kanë qenë edhe profetë të rremë në popull, sikundër do të ketë edhe ndër ju mësues të rremë, të cilët
- Ungjilli - Marku 13:9-13. Po ju vështroni veten tuaj, sepse do t’ju dorëzojnë ju nëpër këshilla, e nëpër sinagoga do të rriheni, edhe përpara qeveritarëve e mbretërve do të rrini për shkakun tim, për dëshmi tek ata. Edhe duhet të predikohet Ungjilli më përpara nëpër gjithë kombet. Edhe kur t’ju çojnë që t’ju dorëzojnë ju, mos u kujdesni që më parë, se ç’do
Oshënar Tarasi i Konstandinopojës. Ky ndriçues i shkëlqyer i Orthodhoksisë lindi në Konstandinopojë nga një familje e njohur, anëtarët e së cilës ishin nderuar me titullin e patricëve. Ashtu si i ati, një gjykatës i famshëm, kishte ndjenjën e përkrahjes dhe të mbrojtjes së të varfërve e të pafajshmëve, ndërsa nga e ëma trashëgoi një besim të madh te Perëndia. Pas një arsimimi të
Gjetja I dhe II e kokës së Joan Pagëzorit. Banketi i Herodit u vadit me gjakun e profetit më të madh e Pararendësit të Krishtit dhe, pas kësaj ngjarjeje, nxënësit e Joanit shkuan për të varrosur trupin e tij (Matth. 14:11). Kurse Herodiada, që kishte marrë kokën e përgjakur të Joanit në një tabaka, dha urdhër ta varrosnin atë thellë në një vend të
Hierodëshmor Polikarpi i Smirnit. Polikarpi i lavdishëm, që ishte, sipas nxënësit të tij, Irineut të Lionit, “nxënësi i apostujve dhe familjar me ata që kishin parë Zotin”, lindi në Efes, në kohën e perandorit Vespasian (rreth vitit 70). Para se të martirizoheshin, prindërit e tij të shenjtë ia besuan fëmijën e tyre një gruaje të shenjtë, Kalistës, që e rriti me frikë Perëndie dhe
Gjetja e lipsanëve të dëshmorëve në Evgjeni. Në kohën e patriarkut të shenjtë Thoma I (607-610), u gjetën lipsanet e disa martirëve të shenjtë e të panjohur, që ishin varrosur në krahinën e Evgjenit të Konstandinopojës. Kur patriarku Thoma i vendosi në një vend, që besimtarët të vinin t’u faleshin, ndodhën shërime të shumta. Kishin kaluar shumë vjet kur një klerik i quajtur Nikolla,
Oshënar Timotheu. Oshënar Timotheu u vesh me rrobën e shenjtë engjëllore në moshë të re. Ai bëri një jetë asketike në manastirin e Simbolit, të themeluar nga shën Theoktisti, në malin Olimp të Bitinisë, ku shën Platoni (4 prill) banonte para se të bëhej igumen në manastirin fqinj të Sakudionit. Shën Timotheu e nënshtroi mishin në të gjitha fazat e një jete të ashpër
- Apostulli - 1 Petro 4:1-11 Pasi pësoi pra Krishti në mish për ne, armatosuni edhe ju me po atë mendim; sepse ai që pësoi në mish, pushoi nga mëkati, që ta shkoni jetën që ju mbetet në mish jo më në dëshirimet e njerëzve, po sipas dëshirës së Perëndisë. Sepse mjaft është për ne koha e jetës që shkoi, që bëmë dëshirën e
