- Ungjilli - Marku 15:43-16:8. Erdhi Josifi që ishte nga Arimatea, anëtar i nderuar i këshillit, që edhe ai priste mbretërinë e Perëndisë; edhe guxoi e hyri tek Pilati dhe lypi trupin e Jisuit. Edhe Pilati u çudit, nëse tashmë kishte vdekur; edhe thirri pranë kryeqindësin, edhe e pyeti në ka kohë që ka vdekur. Edhe si mori vesh prej kryeqindësit, i fali trupin
Dëshmorët Petro, Dionisi, Kristina, Andrea, Irakliu. Në kohën e persekutimit të Decit, Petroja, i cili ishte një i ri i krishterë nga Lampsaka, bujar, plot besim, u ndalua dhe u çua para qeveritarit Abido. Kur ky i fundit po e nxiste t’i sakrifikonte Afërditës, Petroja u përgjigj se kurrë nuk adhuronte një gjë kaq të ndyrë, pasi adhurimi dhe lëvdimi i përkasin vetëm Perëndisë
Oshënar Theodhori i Shenjtëruar. Lindi në një familje të shquar të krishterë në Egjiptin e Sipërm dhe që i vogël bëri një jetë të pëlqyeshme për Perëndinë. Kur ishte 12 vjeç, u hidhërua kur pa përgatitjet e festës së Theofanisë e tha: “Nëse kënaqesh më këto ushqime, nuk do të fitosh jetën e përjetshme”. Që atëherë kreshmonte gjithë ditën deri në mbrëmje dhe nuk
- Apostulli - Veprat e Apostujve 4:23-31. Edhe si u lëshuan, erdhën tek të tyret, dhe njoftuan për gjithë sa u thanë atyre kryepriftërinjtë dhe pleqtë. Edhe ata kur dëgjuan, me një mendje ngritën zërin tek Perëndia, dhe thanë: O Zot, ti je Perëndia, që bëre qiellin dhe tokën dhe detin, dhe gjithë sa janë në ta;Ti që ke thënë me anë të gojës
- Ungjilli - Joani 5:24-30. Me të vërtetë, me të vërtetë po ju them juve, se ai që dëgjon fjalën time, dhe i beson atij që më ka dërguar, ka jetë të përjetshme, dhe në gjyq nuk vjen, por shkoi prej vdekjes në jetë. Me të vërtetë, me të vërtetë po ju them juve, se vjen një orë, dhe tani është, kur të vdekurit
Oshënar Pahomi i Madh. U lind prej prindërve idhujtarë në Tebaidë të Egjiptit ndërmjet viteve 290 dhe 292. Në moshën 20-vjeçare, ndërsa ishte ushtar, u josh nga virtyti i të krishterëve dhe u lirua, studioi besimin dhe u pagëzua. Po atë natë në ëndërr shijoi ëmbëlsinë e Hirit, dhe kështu vendosi që t’i kushtohej Perëndisë. Me këmbëngulje dhe durim u pranua më në fund nga
- Apostulli - Veprat e Apostujve 4:13-22. Edhe duke vështruar guximin e Pjetrit e të Joanit, edhe duke kuptuar, se ishin njerëz të pashkollë e të zakonshëm, çuditeshin, po i njihnin se kishin qenë bashkë me Jisuin. Edhe si shihnin njeriun e shëruar duke ndenjur bashkë me ata, s’kishin se ç’të thoshin kundër. Atëherë i urdhëruan ata të dalin jashtë këshillit, dhe dhanë e
- Ungjilli - Joani 5:17-24. Po Jisui iu përgjigj atyre: Ati im punon deri tani, edhe unë punoj. Prandaj judenjtë më tepër kërkonin ta vritnin, sepse jo vetëm e prishte të shtunën, po edhe se thoshte se Perëndia është i ati i tij, duke e bërë veten e tij të barabartë me Perëndinë. Jisui pra, u përgjigj e u tha atyre: Me të vërtetë,
E Diela e Samaritanes. E Diela e katërt flet për një grua nga Samaria me të cilën Krishti foli në pusin e Jakovit (Joani 4). Edhe këtu tema është për "ujin e gjallë" dhe njohjen e Jisuit si Mesia i Perëndisë (Joani 4:10-11; 25-26). Kjo na kujton për jetën tonë të re në atë, për pirjen tonë nga "uji i gjallë", për adhurimin tonë
- Apostulli - Vep. 4:1-10 Edhe ndërsa ata ishin duke i folur popullit, erdhën mbi ata profetët dhe i pari i tempullit e Saduqenjtë, duke u zemëruar, sepse mësonin popullin dhe predikonin ngjalljen prej së vdekurish me anë të Jisuit, edhe vunë duart mbi ata, dhe i vunë nën ruajtje deri të nesërmen; sepse tashmë ishte ndaj të ngrysur. Edhe shumë nga ata që dëgjuan
