- Apostulli - Veprat e Apostujve 14:6-18. Ata e morën vesh, dhe ikën në qytetet e Likaonisë, Listër e Dervë, edhe në vendet për rreth. Dhe atje predikonin Ungjillin. Edhe në Listër rrinte një njeri i dobët nga këmbët, sepse ishte i çalë që nga barku i së ëmës, i cili kurrë s’kishte ecur. Ky dëgjonte duke folur Pavlin, i cili, si hodhi sytë
- Ungjilli - Joani 7:14-30. Edhe tani ndërsa ishte përgjysmë e kremtja, Jisui u ngjit në tempull, dhe i mësonte. Edhe Judenjtë çuditeshin, duke thënë: Si i di ky shkronjat pa mësuar? Jisui iu përgjigj atyre, e tha: Mësimi im nuk është imi, po i atij që më ka dërguar. Në do ndonjë të bëjë dëshirën e tij, do të njohë për mësimin në
Dëshmore Elikonida. Ishte virgjëreshë e bukur nga Selaniku. Gjatë persekutimit të Gordianit (rreth vitit 244) shkoi në Korinth që të nxiste banorët të përqafonin besimin e vërtetë. Me urdhër të prokonsullit Perinios, i cili u impresionua nga bukuria e saj, provoi ta kursente. Por ajo ishte e patundur ndaj propozimeve të tij dhe, si refuzoi t’iu flijonte idhujve, shpalli besimin te Krishti. Ia lidhën
- Apostulli - Veprat e Apostujve 10:21-33. Edhe Pjetri, pasi zbriti tek njerëzit që ishin dërguar tek ai nga Korneli, tha: Ja, unë jam ai që kërkoni; për ç’punë keni ardhur? Edhe ata thanë: Korneli, kryeqindësi, që është njeri i drejtë dhe ka frikë nga Perëndia, edhe për të cilin jep dëshmi të mirë gjithë kombi i Judenjve, u urdhërua me anë të një
Omologjet Joan Rusi. Fëmijë shpresëtarësh nga Ukraina, studioi Shkrimet e Shenjta dhe më pas u rekrutua si ushtar. Në luftën ruso-turke (ndoshta në vitin 1711), u zu rob nga tartarët dhe u shit te një qeveritar otoman i Prokopit të Kapadokisë. Qeveritari e torturoi shumë, por nuk arriti t’ia ndryshojë besimin, si robërve të tjerë. Më në fund u lodh dhe iu dhimbs për
Apostull Karpi Nga Të 70-t. Shën Karpi ishte dishepull i shën Pavlit, i cili transmetonte letrat e këtij të fundit te kishat e themeluara. Ktheu shumë paganë me predikimin e tij dhe u bë më pas episkop i Beresë në Thrakë (sot qyteti bullgar Stara Zagora) duke ndriçuar këtë krahinë si një diell shpirtëror. Kryente mrekulli të shumta, çlironte të demonizuar dhe drejtonte turmën
Gjetja III e Kokës së Joan Pagëzorit. Koka e çmuar e Pagëzorit pasi humbi përsëri pas transferimit nga Emesi, u gjet nga një prift shumë vite më vonë në një vazo argjendi në një vend të shenjtë në Koman të Kapadokisë. Që andej u transferua me madhështi në Konstandinopojë, ku perandori dhe patriarku, të rrethuar nga populli, e pritën me devotshmëri dhe e
Oshënar Simeoni. Lindi në vitin 510. Babai i tij Joani ishte me origjinë nga Edesa e Mesopotamisë, por më vonë shkoi që të banojë në Antioki. Nëna e tij Marta ishte një grua shumë besimtare. Ajo kreshmonte dhe i lutej Perëndisë që, nëpërmjet ndërmjetimeve të Shën Joan Pagëzorit, t’i jepte një fëmijë, të cilin do t’ia dedikonte atij. Pas kësaj, Marta pa në vegim
- Apostulli - Veprat e Apostujve 8:40-9:18. Edhe Filipi u gjend në Azot, edhe duke shkuar jepte lajmin e mirë nëpër gjithë qytetet, deri sa erdhi në Qesari. Edhe Sauli, ende duke shfryrë kërcënime e vrasje kundër nxënësve të Zotit, erdhi te kryeprifti, edhe kërkoi prej atij letra për sinagogat në Damask, që nëse gjen disa që janë të kësaj udhe, burra a gra,
- Ungjilli - Joani 6:48-54. Unë jam buka e jetës. Etërit tuaj hëngrën manën në shkretëtirë, edhe vdiqën. Kjo është buka që zbret nga qielli, që të hajë ndonjë prej saj dhe të mos vdesë. Unë jam buka e gjallë që zbriti nga qielli. Në ngrëntë njeri prej kësaj buke, do të rrojë për gjithë jetën. Edhe buka që do të jap unë, është
