* * * * Oshënar Onufër Egjiptiani. Fjeti në fund të shekullit të 4-t ose në fillim të shekullit të 5-të. Biografinë e tij e shkroi murg Pafnuti, i cili depërtoi në shkretëtirën e thellë për t’u bekuar nga eremitët që do të takonte. Kështu Pafnuti, pasi eci 17 ditë, dalloi diçka si trup leshtor dhe të bardhë, që vetëm në mes ishte i
- Apostulli - Veprat e Apostujve 18:22-28. Edhe si doli në tokë në Qesari, u ngjit në Jerusalem, edhe si përshëndeti kishën, zbriti në Antioki. Edhe pasi ndenji ca kohë atje, doli e shkonte me radhë nëpër gjithë vendin e Galatisë dhe të Frigjisë, duke forcuar gjithë nxënësit. Edhe një Judeas që quhej Apollo, lindur në Aleksandri, i cili ishte njeri i zoti në
- Apostull Vartholomeu – Njëri prej të Dymbëdhjetëve. Identifikohet me apostullin Nathanail (22 prill), sepse te Mt.10:3; Mk.3:18; Llk. 6:14; Vep.1:13 renditet te nxënësit e Krishtit vetëm si Vartholomeu, ndërsa te Jn. 21:2 vetëm si Nathanail. Gjithashtu, gjithnjë përmendet së bashku me apostull Filipin (14 nëntor), ndërsa te Jn.1:46-52, pikërisht ky i fundit e solli te Jisui. Rrjedhimisht, nga dy emrat që kishte, siç
- Apostulli - Veprat e Apostujve 11:19-30. Ata pra që u shpërndanë nga përndjekja që u bë për Stefanin shkuan deri në Finikë e në Qipro e në Antioki, edhe asnjeriu s’ia predikonin fjalën, veç vetëm Judenjve. Edhe disa nga ata ishin njerëz Qipriotë e Kireneas, të cilët, si hynë në Antioki, u flisnin Greqishtarëve, duke dhënë lajmin e mirë për Zotin Jisu. Edhe
Dëshmorët Aleksandri e Andonina. Shën Andonina ishte virgjëreshë e krishterë që bënte një jetë të pëlqyeshme për Perëndinë në fshatin e Kodramonit. Atë e arrestuan me urdhër të prefektit Festus, i cili i propozoi ta bënte priftëreshë të Artemidës, por ajo nuk pranoi dhe pohoi Krishtin me shumë guxim. Magjistrati dha urdhër ta rrihnin, pastaj e futi në burg dhe e la pa ngrënë
- Apostulli - Veprat e Apostujve 17:1-9. Edhe si kaluan nëpër Amfipoli e nëpër Apoloni, erdhën në Thesalonik, ku ishte sinagoga e Judenjve. Edhe Pavli sipas zakonit të tij hyri tek ata, edhe tri të shtuna me radhë diskutonte me ta prej shkrimeve, duke zgjidhur e duke u treguar se Krishti duhej të pësonte e të ngjallej prej së vdekurish, edhe se ky është
- Ungjilli - Joani 11:47-54. Kryepriftërinjtë, pra, dhe Farisenjtë mblodhën një këshillë, dhe thoshin: Çfarë të bëjmë? Se ky njeri bën shumë çudira. Në e lënçim atë kështu, të gjithë do t’i besojnë; edhe do të vijnë romakët, dhe do të marrin edhe vendin tonë edhe kombin. Edhe një nga ata, Kaiafa, që ishte kryeprift i atij viti, u tha atyre: Ju nuk dini
Oshënar Kirili i Aleksandrisë. Lindi në vitin 370 në Aleksandri. Shën Nikodhim Agjirioti në sinaksarin e tij thotë se Shën Kirili jetoi në vitet e mbretërisë së Theodhosit. Prindërit e tij ishin shumë besimtarë. Në kujdesin e xhaxhait të tij, Theofilit të Aleksandrisë, Shën Kirili studioi theologji dhe filozofi. Gjatë periudhës së ushtrimit të tij në shkretëtirë, Kirili u lidh me asketin e famshëm
- Apostulli - Veprat e Apostujve 16:16-34. Edhe kur po vinim ne për t’u lutur, u takua me ne një shërbëtore që kishte frymë Pitoni, e cila u jepte shumë fitim zotërinjve të saj duke u rrëfyer njerëzve fatin. Ajo duke shkuar pas Pavlit e nesh, bërtiste, duke thënë: Këta njerëz janë shërbëtorë të Perëndisë së lartë, të cilët na tregojnë udhën e shpëtimit.
- Ungjilli - Joani 9:1-38. Edhe duke kaluar andej, pa një njeri të verbër që prej lindjes. Edhe nxënësit e tij e pyetën, duke thënë: Rabbi, cili mëkatoi, ky apo prindërit e tij, që të lindë i verbër? Jisui u përgjigj: As ky mëkatoi, as prindërit e tij, po që të tregohen punët e Perëndisë tek ai. Unë duhet të bëj punët e atij
