- Ungjilli - Mattheu 11:27-30. Të gjitha m’u dhanë në dorë nga im Atë; edhe asnjë nuk e njeh Birin, veç Ati; edhe as Atin s’e njeh njeri, veç Biri edhe ai, të cilit do të dojë Biri t’ia zbulojë. Ejani tek unë gjithë sa jeni të lodhur e të ngarkuar, edhe unë do t’ju preh ju. Ngrini zgjedhën time mbi veten tuaj,
Dëshmore e madhe Marina. Fëmijë i vetëm i priftit të idhujve, Edhesit, lulëzoi në kohë të Klaudit II (268-270) në Pisidi, në mes të Azisë së Vogël. Kur ishte 12 vjeçe mbeti jetime dhe i ati ia dha një gruaje që të kujdesej për të. Vajza e mençur, ose nga ajo, ose nga fqinjët, u tërhoq në Krishterim kjo e hidhëroi shumë dhe e
Hierodëshmor Athinogjeni. Ndërsa persekutimi i Dioklicianit po bënte kërdinë në Perandori, duke i ftuar të rinjtë të dorëzonin prindërit e tyre, duke derdhur gjak e duke mbjellë terror kudo, qeveritar Filemaku hyri në qytetin e Sebastisë, në Armeninë e Vogël, i paraprirë nga një kortezh priftërinjsh paganë dhe instrumentistë të flautit dhe cimbaleve. Sapo doli në tribunë, një kasnec shpalli para të gjithë popullit
- Ungjilli - Mattheu 11:16-20 Po me se ta përngjaj këtë brez? U ngjan fëmijëve që rrinë nëpër tregjet edhe u thërrasin shokëve të tyre, e thonë: I ramë fyellit për ju edhe nuk kërcyet; u bëmë vaj edhe nuk qatë. Sepse erdhi Joani që as hante, as pinte, edhe thonë: Ka djallin. Erdhi i Biri i njeriut duke ngrënë e duke pirë, e
Dëshmorët Julita dhe Kiriku. Me prejardhje gjaku mbretëror dhe “në lule të rinisë” duke pasur një jetë të panjollshme, Julita mbeti e ve. Jetonte në Ikoni, në brendësi të bregdetit jugor të Azisë së Vogël, kur në fillim të shekullit të 4-t shpërtheu përndjekja e perandorit Dioklecian (284-305). Meqenëse guvernatori lokal i përndiqte të krishterët me egërsi, ajo mori djalin 3-vjeçar, Kirikun dhe iku
- Apostulli - 1 Korinthianëve 13:11-14:5. Kur isha foshnjë, si foshnjë flisja, si foshnjë kuptoja, si foshnjë mendohesha; po kur u bëra burrë, i hodha tej punët e fëmijës, sepse tani shohim në të errët si në pasqyrë, po atëherë do të shohim faqe për faqe; tani njoh pjesërisht, po atëherë do të njoh sikurse edhe u njoha. Edhe tani mbetet besimi, shpresa, dashuria,
- Ungjilli - Mattheu 11:2-15. Edhe Joani kur dëgjoi në burg punët e Krishtit, dërgoi dy nga nxënësit e tij, e i tha atij: Ti je ai që ka për të ardhur, apo të presim tjetër? Edhe Jisui u përgjigj e u tha atyre: Shkoni e lajmëroni Joanin për ato që dëgjoni e shihni. Të verbër shohin edhe të çalë ecin; lebrozë pastrohen edhe
Apostull Akila nga të 70-t. Akila, një jude nga Ponti, ishte vendosur me të shoqen, Priskilën, në Romë, ku punonte si tendëbërës. Ata ishin të konvertuar në Krishterim, kur perandori Klaudi urdhëroi dëbimin e të gjithë judenjve nga qyteti, në vitet 49-50 pas Krishtit. U vendosën në Korinth pak kohë pasi shën Pavli mbërriti atje nga Athina (Vep. 18:1-3). Apostulli jetoi në shtëpinë e
- Ungjilli - Mateu 5:14-19. Ju jeni drita e botës. Një qytet që është mbi mal nuk mund të fshihet. As nuk ndezin kandilin, që ta vënë atë nën shinik, po e vënë mbi kandiler, edhe ndriçon të gjithë ata në shtëpi. Kështu le të ndriçojë drita juaj përpara njerëzve, që të shohin punët tuaja të mira, e të lavdërojnë Atin tuaj që është
Oshënar Stefan Savaiti. Nipi i shën Joan Damaskinit, lindi në Damask në vitin 725. Kur ishte 10 vjeç xhaxhai i tij e dërgoi në Lavra të shën Savës, ku për 15 vjet u ushtrua shumë mirë në jetën murgjërore. Pas vdekjes së xhaxhait të tij, shkoi në shkretëtirë dhe iu përkushtua krejtësisht studimit të fjalës së Perëndisë. Gjithashtu në shkretëtirë u mor me poezi
