Fjetja e Shën Anës. Edhe Anën (hebraisht do të thotë hir) edhe Joakimin (hebraisht do të thotë Perëndia nxit), prindërit e Perëndilindëses Mari, nuk i gjejmë në Ungjill, por në apokrifet dhe sidomos në Protoevangjelin e Jakovit (mesi i shek. të 2-të). Ky ruan një traditë shumë të vjetër, autentike, të paktën për sa i përket bazës së saj. Kështu, Kisha, edhe pse i
Dëshmore e madhe Kristina. Fëmijë e vetme e gjeneralit idhujtar Urban, lindi dhe jetoi në qytetin bregdetar të Tirës, në veri të Palestinës, në kohën e Sevirit (193-211). Për shkak të bukurisë së saj, u mbyll nga i ati në një kullë luksoze, nga ku, duke vështruar qiellin me yje, filozofonte për krijesën dhe Krijuesin e saj. Atëherë, me anën e zbulesës hyjnore, besoi
- Apostulli - Romakëve 15:7-16. Prandaj pranoni njëri-tjetrin, siç ju pranoi edhe Krishti për lavdi të Perëndisë. Edhe them se Jisu Krishti u bë shërbëtor i rrethprerjes për të vërtetën e Perëndisë, që të vërtetojë premtimet e bëra etërve; edhe që të lavdërojnë kombet Perëndinë për përdëllimin e tij, siç është shkruar: “Për këtë do të të lavdëroj ndër kombe, dhe në emrin tënd do
- Ungjilli - Mateu 12:38-45. Atëherë u përgjigjën disa nga shkruesit e nga Farisenjtë, duke thënë: Mësues, duam të shohim shenjë prej teje. Edhe ai u përgjigj, e u tha atyre: Brez i lig dhe kurorëshkelës lyp shenjë; dhe shenjë nuk do t’i jepet atij, përveç shenjës së profetit Jona. Sepse siç ishte Jonai në bark të peshkut të madh tri ditë e tri net,
Profeti Ezekiel. Profeti i shenjtë Ezekiel, emri i të cilit do të thotë “Perëndi i fortë” (ose Perëndia do të forcojë”), ishte prift i Tempullit. Kur Jerusalemi u mor për herë të parë nga Nabukodonosori (597), profeti ishte 25 vjeç dhe u mor rob në Babiloni, me mbretin Jekonia, oborrin e tij dhe njerëzit e ngritur, rreth dhjetë mijë persona, si dhe sende të
- Apostulli - Romakëve 14:9-19. Sepse për këtë Krishti edhe vdiq, edhe u ngjall, edhe rroi, që të zotërojë edhe mbi të vdekurit edhe mbi të gjallët. Po ti pse gjykon vëllanë tënd? Apo edhe ti pse përbuz vëllanë tënd? Sepse ne të gjithë do të dalim para gjykatës së Krishtit. Sepse është shkruar: "Rroj unë, thotë Zoti, se mua do të më
- Ungjilli - Mattheu 12:14-17, 22-30. Po Farisenjtë dolën e bënë këshillë kundër atij, si ta vrasin. Po Jisui si e kuptoi, iku andej; edhe shkuan pas tij shumë turma, edhe i shëroi ata të gjithë. Edhe i porositi ata rreptë të mos e shfaqin atë; që të përmbushet ç’është thënë nga profeti Isaia. Atëherë i prunë atij një të demonizuar, të verbër e të
Maria Magdalena, Miroprurëse. Ishte nga fshati Magdala, afër Gjenisaretit. Bënte pjesë në grupin e grave që ishin shëruar nga Krishti dhe E ndoqën pas nëpër udhëtimet e Tij për të përhapur Ungjillin, duke ofruar nga pasuria e tyre (Mt.27:55-56; Mk.15:40-41). Maria ishte çliruar nga shtatë demonë (Llk.8:1-3; Mk.16:9). E pranishme në kryqëzimin dhe varrosjen e Jisuit, vërejti me kujdes vendin e Varrit për ta
- Apostulli - Romakëve 12:4-5, 15-21. Sepse, siç kemi në një trup shumë gjymtyrë, edhe të gjitha gjymtyrët nuk kanë të njëjtin veprim, kështu edhe ne, ndonëse jemi shumë, jemi një trup në Krishtin dhe gjithsecili jemi gjymtyrë të njëri-tjetrit. Gëzohuni me ata që gëzohen, edhe qani me ata që qajnë. Kini të njëjtat mendime në mes tuaj; mos u mbani më të lartë,
Oshnarët Joani dhe Simeoni, të marr më Krishtin. Që të dy ishin nga Siria dhe jetuan në kohën e mbretërimit të Justinianit: Joani ishte 22 vjeç dhe sapo ishte martuar, ndërsa Simeoni ishte 24 vjeç dhe nuk kishte familje, veç nënës së tij të moshuar. Lidhën miqësi së bashku gjatë një pelegrinazhi që bënë në Vendet e Shenjta me rastin e Lartësimi të Kryqit
