- Ungjilli - Mattheu 11:2-15. Edhe Joani kur dëgjoi në burg punët e Krishtit, dërgoi dy nga nxënësit e tij, e i tha atij: Ti je ai që ka për të ardhur, apo të presim tjetër? Edhe Jisui u përgjigj e u tha atyre: Shkoni e lajmëroni Joanin për ato që dëgjoni e shihni. Të verbër shohin edhe të çalë ecin; lebrozë pastrohen edhe
Apostull Akila nga të 70-t. Akila, një jude nga Ponti, ishte vendosur me të shoqen, Priskilën, në Romë, ku punonte si tendëbërës. Ata ishin të konvertuar në Krishterim, kur perandori Klaudi urdhëroi dëbimin e të gjithë judenjve nga qyteti, në vitet 49-50 pas Krishtit. U vendosën në Korinth pak kohë pasi shën Pavli mbërriti atje nga Athina (Vep. 18:1-3). Apostulli jetoi në shtëpinë e
- Ungjilli - Mateu 5:14-19. Ju jeni drita e botës. Një qytet që është mbi mal nuk mund të fshihet. As nuk ndezin kandilin, që ta vënë atë nën shinik, po e vënë mbi kandiler, edhe ndriçon të gjithë ata në shtëpi. Kështu le të ndriçojë drita juaj përpara njerëzve, që të shohin punët tuaja të mira, e të lavdërojnë Atin tuaj që është
Oshënar Stefan Savaiti. Nipi i shën Joan Damaskinit, lindi në Damask në vitin 725. Kur ishte 10 vjeç xhaxhai i tij e dërgoi në Lavra të shën Savës, ku për 15 vjet u ushtrua shumë mirë në jetën murgjërore. Pas vdekjes së xhaxhait të tij, shkoi në shkretëtirë dhe iu përkushtua krejtësisht studimit të fjalës së Perëndisë. Gjithashtu në shkretëtirë u mor me poezi
- Apostulli - Hebrenjve 2:2-10. Sepse nëse doli e vërtetë fjala që u fol me anë të engjëjve, edhe çdo shkelje e mosdëgjim mori shpagim të drejtë, atëherë si do të shpëtojmë ne, në e lëmë pas dore një shpëtim kaq të madh? i cili, pasi zuri të flitet prej Zotit, u vërtetua ndër ne prej atyre që e dëgjuan. Edhe Perëndia dëshmonte me
- Ungjilli - Llukai 10:16-21. Ai që ju dëgjon ju, më dëgjon mua; dhe ai që nuk ju përfill ju, nuk më përfill mua; edhe ai që nuk më përfill mua, nuk përfill atë që më ka dërguar mua. Edhe të shtatëdhjetët u kthyen me gëzim, duke thënë: Zot, edhe demonët na nënshtrohen në emrin tënd. Edhe ai u tha atyre: Shikoja Satanain kur
- Veronika, Gjakrrjedhësja – Shën Veronika ishte nga Qesaria e Filipisë. U shërua nga Shpëtimtari ynë Jisu Krisht nga një fluks gjaku që e mundonte prej shumë vitesh (Mat.9:20). Si dëshmi të veprimit të hirit, ajo bëri një statujë bronzi që paraqiste Krishtin duke shtrirë dorën te një grua e gjunjëzuar para Tij. Në këmbët e saj, ku mund të lexojmë edhe mbishkrimin: “Perëndisë,
- Apostulli - Romakëve 9:6-19. Dhe nuk është se ka rënë poshtë fjala e Perëndisë. Sepse të gjithë sa janë prej Izraelit, këta nuk janë Izrael; as ngaqë janë farë e Abrahamit, janë të gjithë bij të tij; por “në Isaakun do të quhet fara jote”. Domethënë, bijtë e mishit, nuk janë këta bij të Perëndisë; po bijtë e premtimit llogariten për farë. Sepse fjala
- Ungjilli - Mateu 10:32-36,11:1 Kushdo, pra, që të më pohojë përpara njerëzve, edhe unë do ta pohoj atë përpara Atit tim që është në qiejt. Por këdo që të më mohojë përpara njerëzve, do ta mohoj edhe unë atë përpara Atit tim që është në qiejt. Mos pandehni se kam ardhur të vë paqe mbi dhe; s’kam ardhur të vë paqe, por thikë. Sepse
Dëshmore e madhe Efimia. Që nga Sinodi IV Ekumenik, mbledhur nga perandorët Marsian e Pulkeria në Kalqedoni, në Bazilikën e shën Efimisë, 630 Etër u mblodhën për të hedhur poshtë mendimet heretike të arkimandrit Eftiqi, i cili mbështetej nga kryepeshkopi i Aleksandrisë, Dioskori. Që të kuptonin me një vendim nga Perëndia se kush ishte doktrina e vërtetë, patriku shën Anatoli sugjeroi që të dyja
