- Dëshmor Isidori në Hios - Ishte nga Aleksandria dhe toger në ushtrinë romane, nën mbretërimin e Decit (rreth 250). Arriti në Hios me flotën e drejtuar nga njëfarë Numerius, u denoncua si i krishterë nga centurioni Julius. U çua përpara admiralit, ku deklaroi me gëzim se adhuronte Jisu Krishtin, të vetmin Perëndi të vërtetë. Numerius e shtriu atëherë në tokë, e lidhi me katër
APOSTULLI - Veprat e Apostujve 4:23-31 Edhe si u lëshuan, erdhën tek të tyret, dhe njoftuan për gjithë sa u thanë atyre kryepriftërinjtë dhe pleqtë. Edhe ata kur dëgjuan, me një mendje ngritën zërin tek Perëndia, dhe thanë: O Zot, ti je Perëndia, që bëre qiellin dhe tokën dhe detin, dhe gjithë sa janë në ta;Ti që ke thënë me anë të gojës së shërbëtorit
- Dëshmore Gliqeria - Lindi në Trajanopojë, qytet bregdetar në Adriatik, i cili në përgjithësi quhej Trani. Ajo jetoi në shek. II pas Krishtit dhe e kishte prejardhjen nga një familje aristokrate. Shën Gliqeria ishte një e krishtere shpresëtare me besim të palëkundur dhe vetëmohim të paarritshëm. Kur ishte në kulmin e moshës së saj, Perandori i Romës ishte Antonini, kurse sundimtari i Evropës me
UNGJILLI - Joani 5:24-30 Me të vërtetë, me të vërtetë po ju them juve, se ai që dëgjon fjalën time, dhe i beson atij që më ka dërguar, ka jetë të përjetshme, dhe në gjyq nuk vjen, por shkoi prej vdekjes në jetë. Me të vërtetë, me të vërtetë po ju them juve, se vjen një orë, dhe tani është, kur të vdekurit kanë për
UNGJILLI - Joani 5:17-24. Po Jisui iu përgjigj atyre: Ati im punon deri tani, edhe unë punoj. Prandaj judenjtë më tepër kërkonin ta vritnin, sepse jo vetëm e prishte të shtunën, po edhe se thoshte se Perëndia është i ati i tij, duke e bërë veten e tij të barabartë me Perëndinë. Jisui pra, u përgjigj e u tha atyre: Me të vërtetë, me të
APOSTULLI - Veprat e Apostujve 4:13-22. Edhe duke vështruar guximin e Pjetrit e të Joanit, edhe duke kuptuar, se ishin njerëz të pashkollë e të zakonshëm, çuditeshin, po i njihnin se kishin qenë bashkë me Jisuin. Edhe si shihnin njeriun e shëruar duke ndenjur bashkë me ata, s’kishin se ç’të thoshin kundër. Atëherë i urdhëruan ata të dalin jashtë këshillit, dhe dhanë e morën në
- Oshënar Epifani i Qipros - Atë i madh, shkrimtar shumë i madh antiheretik. Lindi rreth vitit 315 në Palestinë nga të krishterë, me sa duket hebrenj dhe studioi në shumë vende, kështu që mësoi 5 gjuhë. I ri në Egjipt u verbua nga monakizmi, i drejtuar tashmë nga shën Ilarioni (21 tetor). Kur ishte 20 vjeç u kthye në Palestinë dhe themeloi një manastir,
- Oshënarët Kirili e Metodi, ndriçues të sllavëve - Ishin fëmijët e një ushtaraku të lartë në Selanik, i cili vdiq shpejt. Metodi lindi më 815 dhe Konstandini rreth vitit 827. Pesëdhjetë ditë para se të vdiste, Konstandini u dorëzua murg me emrin Kiril. Metodi ishte mbi 10 vjet guvernator i një zone të madhe (Strimonit të banuar nga sllavët). Mbasi dha dorëheqjen, murgëroi në
APOSTULLI - Veprat e Apostujve 4:1-10. Edhe ndërsa ata ishin duke i folur popullit, ia behën mbi ata priftërinjtë dhe kryeroja i tempullit e Saduqenjtë, shumë të shqetësuar, sepse mësonin popullin dhe shpallnin ngjalljen prej së vdekurish me anë të Jisuit, edhe vunë duart mbi ata, edhe i vunë nën ruajtje deri të nesërmen; sepse tashmë ishte ndaj të ngrysur. Edhe shumë nga ata që
APOSTULLI - 1 Korinthianëve 4:9-16. Sepse më duket se Perëndia në apostujt na tregoi për më të fundit e njerëzve, si të dënuar me vdekje; sepse u bëmë lojë në botë, në engjëjt e në njerëzit. Ne jemi të marrë për Krishtin, e ju të mençur në Krishtin; ne të dobët, e ju të fortë; ju të lavdëruar, e ne të përçmuar. Deri në këtë
