- Dëshmor Albani në Britani - Shën Albani vinte nga një familje paganësh të shtresës së thjeshtë. Jetonte në Verulianum, diku midis shek. III dhe IV. Ai takoi një prifti të krishterë që ndiqej nga persekutorët, Amfibalin dhe e strehoi në shtëpinë e tij. Albani shikonte mikun të këmbëngulte në lutje natë e ditë me shumë besim e përulësi dhe u prek nga hiri; filloi
APOSTULLI - Romakëve 1:1-7, 13-17. Pavli, shërbëtor i Jisu Krishtit, i thirrur apostull, i ndarë për të predikuar ungjillin e Perëndisë, që qe premtuar që përpara me anë të profetëve të tij në shkrime të shenjta, për të Birin e tij Jisu Krishtin, Zotin tonë, i cili sipas mishit lindi nga fisi i Davidit, dhe sipas Frymës së shenjtërisë u tregua Bir Perëndie me fuqi,
- Shpirti i Shenjtë - Të nesërmen pas së kremtes së Pentikostisë (Rrëshajave) Kisha jonë Orthodhokse kremton Shpirtin e Shenjtë. Shpirti i Shenjtë ka titullin e Zotit, së bashku me Perëndinë Atin dhe Krishtin Birin. Ai është Shpirti i Perëndisë dhe Shpirti i Krishtit. Ai është i përjetshëm, i pakrijuar dhe hyjnor; që ka qenë gjithmonë me Atin dhe me Birin; vazhdimisht i adhuruar dhe
Pentikostia ose Pesëdhjetorja (Rrëshajet ose Rushajet), Zbritja e Shpirtit të Shenjtë. Në Dhiatën e Vjetër Pesëdhjetorja (Pentikostia) ishte festa që kremtohej pesëdhjetë ditë pas Pashkës. Ashtu siç Pashka kremton eksodin e Izraelitëve nga skllavëria e Egjiptit kështu edhe Pesëdhjetorja kremton dhënien e dhjetë urdhërimeve nga Perëndia Moisiut, në malin e Sinait. Në Dhiatën e Re të Mesias, ngjarja e Pashkës merr një kuptim të ri,
APOSTULLI - Veprat e Apostujve 2:1-11. Edhe kur erdhi dita e Pentikostisë, ishin të gjithë me një zemër, në të njëjtin vend. Edhe papritur u bë një oshëtimë nga qielli si e një ere që fryn me fuqi, edhe mbushi gjithë shtëpinë ku ishin duke ndenjur. Edhe u dukën mbi ta gjuhëra posi prej zjarri që ndaheshin, edhe ndenjën mbi gjithsecilin prej tyre. Edhe u
UNGJILLI - Joani 7:37-52, 8:12. Edhe ditën e fundit, ditën e madhe të së kremtes, Jisui qëndroi e thirri, duke thënë: Kush të ketë etje, le të vijë tek unë e le të pijë. Ai që më beson mua, siç tha Shkrimi, lumenj uji të gjallë do të rrjedhin nga barku i tij. Edhe këtë e tha për Frymën që kishin për të marrë ata
UNGJILLI - Joani 21:14-25. Tashmë kjo është e treta herë që iu tregua Jisui nxënësve të tij, pasi u ngjall prej së vdekurish. Pasi hëngrën pra, Jisui i thotë Simon Pjetrit: Simon i Jonait, a më do më tepër se këta? I thotë: Po, Zot, ti e di se të dua. I thotë atij: Kullot shqerrat e mia. I thotë prapë për së dyti: Simon
APOSTULLI - 1 Thesalonikasve 4:13-17. Edhe nuk dua që ju të mos dini, o vëllezër, për ata që kanë fjetur, që të mos ju vijë keq, si edhe të tjerëve që s'kanë shpresë. Sepse nëse besojmë që Jisui vdiq dhe u ngjall, kështu edhe Perëndia ata që kanë fjetur me anë të Jisuit do t'i sjellë bashkë me atë. Sepse këtë jua themi juve me
- Dëshmorët Leonti, Ipati, Theodhuli - Shën Leonti sherbente në ushtrinë romake gjatë mbretërimit të Vespasianit (rreth 69-79), dhe dallohej për trimërinë e tij. Në garnizon në Tripoli (Feniki), u shpërndau të varfërve të ardhura nga ushtria duke dënuar edhe idhujt. Këtë e mori vesh guvernatori i Fenikit Adriani, dhe dërgoi gjykatësin Ipati që ta kapnin Leontin. Kur arritën në afërsi të qytetit, Ipatin e
UNGJILLI - Joani 16:22-33. Edhe ju pra tani keni hidhërim; po përsëri do t’ju shoh, edhe zemra juaj do të gëzohet, edhe asnjë nuk e ngre gëzimin tuaj prej jush. Edhe në atë ditë nuk do të më pyetni për asgjë. Me të vërtetë, me të vërtetë po ju them juve, se sa t’i kërkoni Atit në emrin tim, do t’jua japë juve. Deri tani
