- Apostulli - Hebrenjve 2:2-10. Sepse nëse doli e vërtetë fjala që u fol me anë të engjëjve, edhe çdo shkelje e mosdëgjim mori shpagim të drejtë, atëherë si do të shpëtojmë ne, në e lëmë pas dore një shpëtim kaq të madh? i cili, pasi zuri të flitet prej Zotit, u vërtetua ndër ne prej atyre që e dëgjuan. Edhe Perëndia dëshmonte me shenja
- Apostulli - 2 Korinthianëve 8:7-15. Po siç teproni në çdo gjë, në besim dhe në fjalë dhe në dituri dhe në çdo kujdes, e në dashurinë tuaj për ne, kështu të teproni edhe në këtë hir. Nuk e them këtë me urdhër, po që me anë të kujdesit të të tjerëve të provoj edhe pastërtinë e dashurisë suaj. Sepse e njihni hirin e Zotit
- Apostulli - 2 Korinthianëve 7:10-16 Sepse hidhërimi sipas udhës së Perëndisë sjell pendim për shpëtim, për të cilin nuk pendohet njeriu; por hidhërimi i botës sjell vdekje. Sepse ja, po ajo punë, hidhërimi juaj sipas Perëndisë, sa kujdes solli tek ju! Po sa shfajësim, po sa zemëratë, po sa frikë, po sa mall, po sa zell, po sa shpagim! Në të gjitha e treguat
- Apostulli - Hebrenjve 9:1-7. Kishte pra edhe dhiata e parë rregulla adhurimi dhe shenjtëroren tokësore. Sepse u ndërtua tenda e parë, në të cilën ishte edhe kandileri, edhe tryeza, edhe paravënia e bukëve, tendë e cila quhet Shenjtërore. Edhe pas kurtinës së dytë ishte tenda që quhet Shenjtërore e Shenjtëroreve, e cila kishte një temianicë të artë, edhe arkën e dhiatës të mbuluar përreth
- Apostulli - 2 Korinthianëve 3:4-11. Edhe të tillë besim kemi në Perëndinë me anë të Krishtit. Jo se jemi të aftë të mendojmë gjë si prej vetes sonë, por aftësia jonë është nga Perëndia, i cili edhe na bëri të zotët të jemi shërbëtorë të dhiatës së re, jo të shkronjës, por të frymës; sepse shkronja vret, kurse fryma jep jetë. Po në qoftë
- Apostulli - Filipianëve 2:5-11. Edhe le të jetë tek ju po ajo mendje që ishte edhe në Krishtin Jisu, i cili, duke qenë në formë Perëndie, nuk e quajti për rrëmbim të qenët i barabartë me Perëndinë, por zbrazi veten e tij duke marrë formë shërbëtori, duke u bërë i ngjashëm me njerëzit, edhe duke u gjendur me pamje si njeri, e përuli
- Apostulli - 1 Korinthianëve 4:9-16. Sepse më duket se Perëndia në apostujt na tregoi për më të fundit e njerëzve, si të dënuar me vdekje; sepse u bëmë lojë në botë, në engjëjt e në njerëzit. Ne jemi të marrë për Krishtin, e ju të mençur në Krishtin; ne të dobët, e ju të fortë; ju të lavdëruar, e ne të përçmuar. Deri në
- Apostulli - 1 Korinthianëve 16:4-12. Edhe po t'ia vlejë të shkoj edhe unë, do të vijnë bashkë me mua. Edhe do të vij tek ju, kur të kaloj nëpër Maqedoni, sepse po kaloj nëpër Maqedoni. Edhe mund të qëndroj tek ju ca kohë, ose edhe të dimëroj, që të më përcillni ju kudo që të shkoj. Sepse nuk dua që t'ju shoh tani
- Apostulli - Filipianëve 2:5-11. Edhe le të jetë tek ju po ajo mendje që ishte edhe në Krishtin Jisu, i cili, duke qenë në formë Perëndie, nuk e quajti për rrëmbim të qenët i barabartë me Perëndinë, por zbrazi veten e tij duke marrë formë shërbëtori, duke u bërë i ngjashëm me njerëzit, edhe duke u gjendur me pamje si njeri, e përuli veten
- Apostulli - 1 Korinthianëve 11:31 - 12:6 Sepse po të dallonim veten tonë, nuk do të gjykoheshim. Po kur gjykohemi, ndreqemi prej Zotit, që të mos dënohemi bashkë me botën. Prandaj, vëllezër, kur mblidheni për të ngrënë, pritni njëri-tjetrin. Po në i ardhtë uri ndonjërit, le të hajë në shtëpi të tij, që të mos mblidheni për dënim. Edhe të tjerat, kur të vij
