- Apostulli - Veprat e Apostujve 8:18-25. Edhe Simoni kur pa se me vënien e duarve të apostujve jepet Fryma e Shenjtë, u pruri atyre pará, duke thënë: Jepmani dhe mua këtë pushtet, që mbi cilindo që të vë duart, të marrë Frymë të Shenjtë. Po Pjetri i tha atij: Argjendi yt humbtë bashkë me ty, sepse pandehe se dhurata e Perëndisë fitohet me
- Apostulli - Veprat e Apostujve 26: 1, 12-20 Edhe Agripa i tha Pavlit: Ke leje të flasësh për veten tënde. Atëherë Pavli, si shtriu dorën u mbrojt: Edhe mbi këto e sipër, kur isha duke shkuar në Damask me pushtet e me porosi nga ana e kryepriftërinjve, në mes të ditës, rrugës pashë, o mbret, se prej qielli një dritë, që e kalonte ndriçimin
- Apostulli - Veprat e Apostujve 6:1-7. Edhe në ato ditë kur po shumoheshin nxënësit, u bë një ankim prej Greqishtarëve kundër Hebrenjve, se të vejat e tyre po liheshin pas dore në shërbimin e përditshëm. Atëherë të dymbëdhjetët thërritën grupin e nxënësve, e thanë: Nuk është e pëlqyeshme për ne të lëmë fjalën e Perëndisë, e të shërbejmë nëpër tryezat. Mendohuni pra, o
- Apostulli - Veprat e Apostujve 4:23-31. Edhe si u lëshuan, erdhën tek të tyret, dhe njoftuan për gjithë sa u thanë atyre kryepriftërinjtë dhe pleqtë. Edhe ata kur dëgjuan, me një mendje ngritën zërin tek Perëndia, dhe thanë: O Zot, ti je Perëndia, që bëre qiellin dhe tokën dhe detin, dhe gjithë sa janë në ta;Ti që ke thënë me anë të gojës
- Apostulli - Veprat e Apostujve 4:13-22. Edhe duke vështruar guximin e Pjetrit e të Joanit, edhe duke kuptuar, se ishin njerëz të pashkollë e të zakonshëm, çuditeshin, po i njihnin se kishin qenë bashkë me Jisuin. Edhe si shihnin njeriun e shëruar duke ndenjur bashkë me ata, s’kishin se ç’të thoshin kundër. Atëherë i urdhëruan ata të dalin jashtë këshillit, dhe dhanë e
- Apostulli - Vep. 4:1-10 Edhe ndërsa ata ishin duke i folur popullit, erdhën mbi ata profetët dhe i pari i tempullit e Saduqenjtë, duke u zemëruar, sepse mësonin popullin dhe predikonin ngjalljen prej së vdekurish me anë të Jisuit, edhe vunë duart mbi ata, dhe i vunë nën ruajtje deri të nesërmen; sepse tashmë ishte ndaj të ngrysur. Edhe shumë nga ata që dëgjuan
APOSTULLI - Veprat e Apostujve 5:12-20. Edhe me anë të duarve të apostujve bëheshin shumë shenja e çudira në mes të popullit; edhe ishin me një zemër të gjithë në portikun e Solomonit. Edhe nga të tjerët asnjë s’guxonte të bashkohej me ta; por populli i madhëronte ata. Edhe shtoheshin më shumë duke besuar në Zotin turma burrash e grash; aq sa nxirrnin jashtë nëpër
- Apostulli - Veprat e Apostujve 3:11-16. Edhe ndërsa i çali që u shërua mbahej pas Pjetrit dhe Joanit, gjithë populli, i habitur shumë, rendi bashkë drejt tyre në portikun që quhet i Solomonit. Edhe Pjetri kur pa, iu përgjigj popullit: O burra Izraelitë, pse çuditeni për këtë? Dhe pse na vështroni ngultas, sikur ne me fuqinë ose me besëtarinë tonë e kemi bërë
Apostulli - Veprat e Apostujve 3:1-8. Edhe Pjetri e Joani po ngjiteshin bashkë në tempull për lutjen e orës së nëntë. Edhe po e sillnin një njeri, që ishte i çalë që nga barku i së ëmës. Këtë e vinin përditë në derën e tempullit që quhej dera e Bukur, që të lypte lëmoshë nga ata që hynin në tempull. Ky, kur pa Pjetrin
- Apostulli - Veprat e Apostujve 2:38-43. Atëherë Pjetri u tha atyre: Pendohuni, edhe gjithsecili prej jush le të pagëzohet në emrin e Jisu Krishtit, për ndjesën e mëkateve; edhe do të merrni dhuratën e Frymës së Shenjtë. Sepse premtimi është mbi ju dhe mbi bijtë tuaj dhe mbi të gjithë ata që janë larg, sa ka për të thirrur Zoti Perëndia ynë. Edhe
