UNGJILLI – Marku 11:11-23.
Edhe Jisui hyri në Jerusalem dhe në tempull; edhe si i vuri re përqark të gjitha, meqenëse tani ishte vonë, doli në Betani bashkë me të dymbëdhjetët.
Edhe të nesërmen, si dolën nga Betania, i erdhi uri. Edhe kur pa për së largu një fik që kishte fletë, erdhi, se mos gjente gjë në të; edhe si erdhi tek ai, s’gjeti gjë, veç fletë; sepse s’ishte kohë fiqsh. Edhe Jisui u përgjigj e i tha fikut: Asnjë mos ngrëntë më fryt prej teje për jetë. Edhe nxënësit e tij e dëgjonin.
Edhe vijnë përsëri në Jerusalem; edhe Jisui, si hyri në tempull, zuri të nxjerrë jashtë ata që shisnin e blinin në tempull; edhe tryezat e këmbyesve të monedhave, edhe ndenjëset e atyre që shisnin pëllumba i përmbysi. Edhe nuk linte asnjë të kalojë enë përmes tempullit. Edhe i mësonte, duke u thënë atyre: A nuk është shkruar “se shtëpia ime do të quhet shtëpi lutjeje për gjithë kombet”? Po ju e bëtë “shpellë kusarësh”. Edhe dëgjuan shkruesit e Farisenjtë e kryepriftërinjtë, edhe kërkonin si ta zhduknin; sepse kishin frikë prej tij, se gjithë populli çuditej për mësimin e tij.
Edhe kur u ngrys, doli jashtë qytetit.
Edhe në mëngjes, duke shkuar, panë fikun të tharë që nga rrënja. Edhe Pjetri si u kujtua i tha atij: Rabbi, shiko, fiku, që mallkove, u tha. Edhe Jisui u përgjigj, e u tha atyre: Kini besim në Perëndinë, sepse me të vërtetë po ju them juve, se kush t’i thotë këtij mali: Ngrihu dhe hidhu në det, edhe të mos ketë dyshim në zemrën e tij, por të besojë se sa thotë bëhen, do t’i bëhet atij çfarëdo që të thotë.
