NGA LIBRI I EKSODIT 19:10-19.
Atëherë Zoti i tha Moisiut: “Shko te populli, shenjtëroje atë sot dhe nesër, dhe bëj që të lajë rrobat. Dhe të jenë gati për ditën e tretë, sepse ditën e tretë Zoti do të zbresë mbi malin e Sinait para syve të tërë popullit. Ti do të përcaktosh rreth e qark kufij për popullin dhe do të thuash: Ruhuni se ngjiteni në mal ose prekni skajet e tij. Kushdo që do të prekë malin do të dënohet me vdekje. Asnjë dorë nuk do ta prekë, por do të vritet me gurë ose do të shpohet me shigjeta, qoftë njeri ose kafshë; nuk do të mbetet gjallë. Kur briri të dëgjohet shtruar, atëherë të ngjiten mbi mal”. Kështu Moisiu zbriti nga mali drejt popullit; shenjtëroi popullin dhe ata i lanë rrobat e tyre. Pastaj i tha popullit: “Bëhuni gati brenda tri ditëve; mos iu afroni grave”.
Ditën e tretë, sa u bë mëngjes, pati bubullima dhe vetëtima; mbi mal doli një re e dendur dhe u dëgjua një zë shumë i fortë borie; dhe tërë populli që ishte në kamp u drodh. Pastaj Moisiu e nxori popullin nga kampi për ta çuar përballë Perëndisë; dhe ata qëndruan në këmbët e malit.
Mali i Sinait ishte tërë tym, sepse Zoti kishte zbritur mbi të në zjarr; tymi i tij ngrihej si tymi i një furre, dhe tërë mali dridhej fort. Ndërsa zëri i borisë po bëhej gjithnjë më i fortë, Moisiu fliste, dhe Perëndia i përgjigjej me një zë gjëmues.
* * * * *
NGA LIBRI I JOVIT 38:1-21, 42:1-5.
Atëherë Zoti iu përgjigj Jovit në mes të furtunës dhe i tha: Kush është ai që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim? Mirë, pra, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh. Ku ishe kur unë hidhja themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi. Kush ka vendosur përmasat e saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur? Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri gurin qoshes, kur yjet e mëngjesit këndonin të gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi?
Kush e mbylli me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri i nënës, kur i dhashë retë për rroba dhe terrin për pelena? Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri dhe porta, dhe thashë: “Ti do të arrish deri këtu, por jo më tutje; këtu do të ndalen valët e tua krenare!”? Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke treguar vendin agimit, që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqinj? Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje. Njerëzve të këqinj u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet.
A ke arritur vallë deri në burimet e detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës? Të janë treguar portat e vdekjes, apo ke parë vallë portat e hijes së vdekjes? A e ke vënë re gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto! Ku është rruga që të çon në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij, që ti të mund t’i çosh në vendin e tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij? Ti e di, sepse atëherë kishe lindur, dhe numri i ditëve të tua është i madh.
Atëherë Jovi iu përgjigj Zotit dhe tha: E pranoj që mund të bësh gjithçka, dhe që asnjë nga planet e tua nuk mund të pengohet. Kush është ai që, pa pasur gjykim, errëson mendjen tënde? Prandaj thashë gjëra që nuk i kuptoja, gjëra shumë të larta për mua që nuk i njihja. Dëgjomë, pra, dhe unë do të flas; unë do të të bëj pyetje dhe ti do të më përgjigjesh.
Veshi im kishte dëgjuar të flitej për ty por tani syri im të sheh.
* * * * *
NGA LIBRI I PROFETIT ISAIA 50:4-11.
Zoti, Zoti, më ka dhënë gjuhën e dishepujve që të mund ta mbaj me fjalë të lodhurin; ai më zgjon çdo mëngjes; zgjon veshin tim, që unë të dëgjoj si veprojnë dishepujt. Zoti, Zoti, më ka hapur veshin dhe unë nuk kam qenë rebel, as jam tërhequr prapa. I paraqita kurrizin tim atij që më rrihte dhe faqet e mia atij që më shkulte mjekrën; nuk ia fsheha fytyrën time poshtërimit dhe të pështyrave. Por Zoti, Zoti, më ka ndihmuar, prandaj nuk qeshë hutuar; për këtë arsye e bëra fytyrën time si një strall dhe e di që nuk do të turpërohem.
Është afër ai që më justifikon; kush do të më kundërshtojë mua? Le të paraqitemi bashkë. Kush është kundërshtari im? Le të më afrohet mua. Ja, Zoti, Zoti, do të më ndihmojë; kush është ai që do të më dënojë? Ja, të gjithë ata do të konsumohen si një palë rroba, tenja do t’i brejë”. Kush prej jush ka frikë nga Zoti dhe dëgjon zërin e shërbëtorit të tij? Kush ecën në terr pa asnjë dritë, le të ketë besim në emrin e Zotit dhe të mbështehet te Perëndia i tij!
Ja, ju të gjithë që ndizni një zjarr, që rrethoheni me ura zjarri, shkoni në flakët e zjarrit tuaj dhe midis urave që keni ndezur! Nga dora ime do të keni këtë: ju do të lëngoni në vuajtje.
* * * * *
NGA LETRA 1 KORINTHIANËVE 11:23-32.
Sepse unë mora prej Zotit atë që edhe jua dhashë, se Zoti Jisu atë natë që u tradhtua, mori bukë, edhe si falënderoi e theu, edhe tha: Merrni hani; ky është trupi im që thyhet për ju; këtë bëni në kujtimin tim. Gjithashtu edhe kupën, pasi hëngri darkë, duke thënë: Kjo kupë është dhiata e re në gjakun tim; këtë bëni sa herë të pini në kujtimin tim. Sepse sa herë të hani këtë bukë, dhe të pini këtë kupë, rrëfeni vdekjen e Zotit deri sa ai të vijë.
Prandaj ai që të hajë këtë bukë, ose të pijë kupën e Zotit padenjësisht, do të jetë fajtor i trupit dhe i gjakut të Krishtit. Njeriu pra le të shqyrtojë veten e tij, e kështu le të hajë nga ajo bukë, edhe le të pijë nga ajo kupë. Se ai që ha e pi padenjësisht, ha e pi dënim për veten e tij, sepse nuk dallon trupin e Zotit. Prandaj ka në mes tuaj shumë të dobët dhe të sëmurë, edhe vdesin mjaft veta. Sepse po të dallonim veten tonë, nuk do të gjykoheshim.
Po kur gjykohemi, ndreqemi prej Zotit, që të mos dënohemi bashkë me botën.
* * * * *
NGA UNGJILLI I MATTHEUT 26:2-20.
E dini se pas dy ditësh është pashka, edhe Biri i njeriut dorëzohet për t’u kryqëzuar. Atëherë u mblodhën kryepriftërinjtë edhe shkruesit edhe pleqtë e popullit në avllinë e kryepriftit, që quhej Kaiafa, edhe bënë këshillë që ta zënë Jisuin me dinakëri, edhe ta vrasin. Edhe thoshin: Jo të kremten, që të mos bëhet trazirë në popull.
Edhe kur ishte Jisui në Betani, në shtëpinë e Simon lebrozit, erdhi pranë tij një grua që kishte një alabastër me miro shumë të shtrenjtë dhe e derdhi mbi kryet e tij, ndërsa ishte duke ndenjur në tryezë. Edhe nxënësit e tij kur panë, u zemëruan, e thanë: Përse kjo humbje? Sepse kjo miro mund të shitej shtrenjtë, edhe t’u jepej të varfërve. Edhe Jisui, si kuptoi, u tha atyre: Përse e mundoni gruan? Sepse kjo bëri punë të mirë tek unë. Sepse të varfërit i keni përherë me veten tuaj, po mua nuk më keni përherë. Sepse kjo, kur derdhi këtë miro mbi trupin tim, e bëri këtë për futjen time në varr. Me të vërtetë po ju them juve, kudo që të predikohet ky ungjill në gjithë botën, do të flitet edhe ç’bëri kjo, në kujtim të saj.
Atëherë një nga të dymbëdhjetët, ai që quhej Juda Iskarioti, shkoi te kryepriftërinjtë e tha: Ç’do të më jepni, edhe unë t’jua dorëzoj juve atë? Edhe ata i numëruan tridhjetë monedha argjendi. Edhe që atëherë kërkonte kohën e duhur ta dorëzonte.
Edhe të parën ditë të të pabrumëtave, nxënësit erdhën pranë Jisuit e i thanë: Ku do të bëjmë gati për ty të hash pashkën? Edhe ai tha: Shkoni në qytet tek filani, edhe i thoni: Mësuesi thotë: Koha ime është afër. Do të bëj pashkën tek ti bashkë me nxënësit e mi. Edhe nxënësit bënë siç i porositi Jisui, edhe përgatitën pashkën.
Edhe kur u ngrys, ishte duke ndenjur në mësallë bashkë me të dymbëdhjetët.
* * * * *
NGA UNGJILLI I JOANIT 13:3-17.
Jisui, duke ditur se Ati ia ka dhënë në duar të gjitha, edhe se nga Perëndia doli dhe tek Perëndia shkon, ngrihet nga darka, edhe vuri mënjanë rrobat e tij, edhe mori një rizë dhe e lidhi në brez. Pastaj vë ujë në legen, edhe zuri të lajë këmbët e nxënësve, edhe t’ua fshijë me rizën, të cilën e kishte lidhur në brez.
Vjen, pra, te Simon Pjetri; dhe ai i thotë: Zot, ti po më lan këmbët? Jisui u përgjigj e i tha: Atë që po bëj unë ti nuk e di tani, por do ta dish pastaj. Pjetri i thotë: Nuk do të m’i lash këmbët në jetë të jetëve. Jisui iu përgjigj: Nëse nuk të laj, nuk ke pjesë me mua. Simon Pjetri i thotë: Zot, jo vetëm këmbët e mia, po edhe duart, edhe kryet. Jisui i thotë: Ai që është i larë, s’ka nevojë veçse të lajë këmbët, por është i tëri i pastër; edhe ju jeni të pastër, po jo të gjithë. Sepse e dinte atë që do ta tradhtonte; prandaj tha: Nuk jeni të gjithë të pastër.
Pasi u lau pra atyre këmbët dhe mori rrobat e tij, u ul përsëri në tryezë, e u tha atyre: E dini se ç’ju bëra juve? Ju më quani: Mësuesi dhe Zoti; edhe mirë thoni, sepse jam. Nëse ju lava pra juve këmbët unë Zoti dhe Mësuesi, edhe ju e keni për detyrë t’i lani këmbët njëri tjetrit. Sepse ju dhashë shembull juve, që të bëni edhe ju, siç bëra unë me ju. Me të vërtetë, me të vërtetë po ju them juve se nuk ka shërbëtor më të madh se i zoti, as të dërguar më të madh se ai që e ka dërguar. Nëse i dini këto, jeni të lumur, në i bëni.
* * * * *
NGA UNGJILLI I MATTHEUT 26:21-39.
Edhe ndërsa ata ishin duke ngrënë, tha: Me të vërtetë po ju them, se një nga ju do të më dorëzojë. Edhe ata u hidhëruan fort dhe zunë t’i thonë gjithësecili nga ata: Zot, mos jam unë? Edhe ai u përgjigj e tha: Ai që ngjeu dorën në pjatë bashkë me mua, ky do të më dorëzojë.
I Biri i njeriut ikën, siç është shkruar për të; po mjerë ai njeri me anë të të cilit dorëzohet i Biri i njeriut. Do të ishte mirë për atë njeri të mos kishte lindur. Edhe Juda, ai që e dorëzoi, u përgjigj e tha: Mos jam unë, Rabbi? I thotë atij: Ti e the.
Dhe ndërsa ata ishin duke ngrënë, Jisui mori bukën, edhe si e bekoi, e theu, edhe ua dha nxënësve e tha: Merrni hani; ky është trupi im. Edhe mori potirin, edhe si falënderoi, ua dha atyre, duke thënë: Pini prej këtij të gjithë; sepse ky është gjaku im i dhiatës së re, që derdhet për shumë veta për ndjesën e mëkateve. Edhe po ju them juve se nuk kam për të pirë që nga tani nga kjo pemë e hardhisë, deri në atë ditë kur ta pi të re bashkë me ju në mbretërinë e Atit tim.
Edhe si psalën himne, dolën në Malin e Ullinjve.
Atëherë Jisui u thotë atyre: Të gjithë ju do të skandalizoheni për mua këtë natë; sepse është shkruar: “Do të godas bariun edhe dhentë e tufës do të shpërndahen”. Edhe pasi të ngjallem unë, do të shkoj përpara jush në Galile. Edhe Pjetri u përgjigj e i tha: Edhe në u skandalizofshin të gjithë për ty, unë nuk do të skandalizohem kurrë. Jisui i tha: Me të vërtetë po të them se këtë natë, para se të këndojë gjeli, tri herë do të më mohosh. Pjetri i thotë: Edhe në u dashtë të vdes unë bashkë me ty, nuk do të të mohoj. Kështu thanë edhe të gjithë nxënësit.
Atëherë Jisui vjen bashkë me ata në një vend që quhet Gjethsimani; dhe u thotë nxënësve: Rrini aty, deri sa të shkoj e të lutem atje.
Edhe mori me vete Pjetrin dhe të dy bijtë e Zevedheut, e zuri të pikëllohet e të angështohet. Atëherë Jisui u thotë atyre: Shpirti im është i pikëlluar thellë deri në vdekje; qëndroni këtu, edhe rrini zgjuar bashkë me mua.
Edhe si shkoi pakëz më tej, ra me fytyrën e tij përmbys, duke u lutur e duke thënë: Ati im, në qoftë se mundet, le të hiqet prej meje ky potir; por jo si dua unë, po si të duash ti.
* * * * *
NGA UNGJILLI I LLUKAIT 22:43-44.
Edhe iu shfaq një engjëll prej qielli duke i dhënë fuqi atij. Edhe si erdhi në agoni lutej më tepër. Edhe djersa e tij u bë si pika të mpiksura gjaku, që binin mbi dhe.
* * * * *
NGA UNGJILLI I MATTHEUT 26:40-27:2.
Edhe vjen te nxënësit e i gjen ata duke fjetur, edhe i thotë Pjetrit: Kështu nuk mundët të rrini zgjuar një orë bashkë me mua? Rrini zgjuar dhe lutuni, që të mos hyni në ngasje; sepse shpirti është i gatshëm, po mishi i pafuqishëm.
Prapë për së dyti shkoi e u lut, duke thënë: Ati im, në qoftë se nuk mund të hiqet prej meje ky potir, që të mos e pi atë, le të bëhet vullneti yt.
Edhe erdhi e i gjeti përsëri duke fjetur; sepse sytë e tyre ishin rënduar.
Edhe si i la ata, shkoi përsëri e u lut për së treti, duke thënë po atë fjalë.
Atëherë vjen te nxënësit e tij, edhe u thotë atyre: Flini pra, edhe prehuni. Ja tek u afrua ora, edhe Biri i njeriut jepet në duar mëkatarësh. Ngrihuni, le të shkojmë. Ja tek u afrua ai që do të më dorëzojë.
Edhe ndërsa ai ishte duke folur, ja tek erdhi Juda, një nga të dymbëdhjetët, edhe bashkë me të një turmë e madhe me thika e me drunj nga ana e kryepriftërinjve dhe pleqve të popullit. Edhe ai që e dorëzonte atë, u dha atyre shenjë, duke thënë: Ai që do të puth, ai është; kapeni. Edhe përnjëherë erdhi pranë Jisuit e tha: Përshëndetje, Rabbi; edhe e puthi. Edhe Jisui i tha: Mik, përse erdhe? Atëherë u afruan e vunë duart mbi Jisuin dhe e zunë.
Edhe ja një nga ata që ishin bashkë me Jisuin, zgjati dorën e nxori thikën e tij, edhe i ra shërbëtorit të kryepriftit e i preu veshin. Atëherë Jisui i thotë atij: Ktheje thikën tënde në vendin e saj, sepse të gjithë ata që vënë dorë mbi thikë, prej thike do të vdesin. Apo mendon se nuk mund t’i lutem tani Atit tim, edhe të më rreshtojë më tepër se dymbëdhjetë legjione engjëjsh? Si do të përmbushen pra shkrimet, se kështu duhet të bëhet?
Në atë orë Jisui u tha turmave: Si mbi një kusar keni dalë me thika e me drunj të më kapni? Përditë rrija tek ju duke ju mësuar në tempull, edhe nuk më kapët. Po gjithë kjo u bë, që të përmbushen shkrimet e profetëve. Atëherë gjithë nxënësit e lanë dhe ikën.
Edhe ata, si zunë Jisuin, e prunë te Kaiafa, kryeprifti, atje ku ishin mbledhur shkruesit dhe pleqtë.
Po Pjetri i shkoi prapa për së largu, deri në avllinë e kryepriftit; edhe si hyri brenda, rrinte bashkë me shërbëtorët, që të shihte fundin.
Edhe kryepriftërinjtë e pleqtë dhe gjithë këshilli kërkonin dëshmi të rreme kundër Jisuit, që ta vrisnin atë, po nuk gjetën. Edhe ndonëse erdhën shumë dëshmitarë të rremë, nuk gjetën. Po pastaj erdhën dy dëshmitarë të rremë, e thanë: Ky tha: Mund të prish tempullin e Perëndisë edhe për tri ditë ta ndërtoj atë. Edhe kryeprifti u ngrit e i tha: Fare nuk përgjigjesh? Ç’dëshmojnë këta kundër teje? Po Jisui nuk bënte zë.
Edhe kryeprifti u përgjigj e i tha: Të vë në be për Perëndinë e gjallë, të na thuash në je ti Krishti, Biri i Perëndisë. Jisui i thotë atij: Ti e the. Por unë po ju them juve: Që tani do të shihni Birin e njeriut duke ndenjur në anë të djathtë të fuqisë e duke ardhur mbi retë e qiellit. Atëherë kryeprifti çori rrobat e tij, duke thënë se: Blasfemoi; ç’nevojë kemi më për dëshmitarë? Ja tani tek e dëgjuat blasfeminë e tij. Si ju duket juve? Dhe ata u përgjigjën e thanë: Eshtë fajtor për vdekje. Atëherë e pështynë atë në fytyrë dhe e goditën në zverk, edhe të tjerë i ranë me shuplaka, duke thënë: Profetizona, o Krisht, cili është ai që të ra?
Edhe Pjetri rrinte përjashta në avlli; edhe i erdhi pranë një shërbëtore, duke thënë: Edhe ti ishe bashkë me Jisu Galileasin. Po ai e mohoi përpara të gjithëve, duke thënë: Nuk di se ç’thua. Edhe kur ai doli tek porta, e pa atë një tjetër, edhe u thotë atyre që ishin atje: Edhe ky ishte bashkë me Jisu Nazaretasin. Edhe përsëri e mohoi me be se nuk e njoh këtë njeri. Edhe pas pak erdhën pranë tij ata që ishin duke ndenjur e i thanë Pjetrit: Me të vërtetë edhe ti je nga ata; sepse edhe të folurit tënd të tregon ty. Atëherë zuri të mallkojë e të bëjë be se nuk e njoh këtë njeri. Edhe përnjëherë këndoi gjeli. Atëherë i ra ndër mend Pjetrit fjala e Jisuit që i pati thënë se para se të këndojë gjeli, tri herë do të më mohosh; edhe doli jashtë e qau hidhur.
Edhe si u gdhi, gjithë kryepriftërinjtë edhe pleqtë e popullit morën vendim në këshillë kundër Jisuit, që ta vrasin atë. Edhe si e lidhën, e çuan dhe e dorëzuan te Pont Pilati, qeveritari.
