Më 15 gusht, në Manastirin e Shën Vlashit u kremtua Fjetja (vdekja) e të Tërëshenjtës Mari. Është kjo një nga të kremtet e rëndësishme të kalendarit të krishterë orthodhoks, për shkak të rolit, rëndësisë dhe peshës që ka nëna e Zotit Jisu Krisht në historinë e shpëtimit. Pikërisht kjo është dhe një nga arsyet e pjesëmarrjes masive të besimtarëve orthodhoksë nga qytetet e Durrësit, Tiranës, Kavajës, Elbasanit etj. dhe rrethinat e tyre, por dhe e qytetarëve të ndryshëm, të cilët i përkasin traditave të tjera fetare.
    Sipas traditës liturgjikale orthodhokse kremtimet fillojnë që në mbrëmjen e ditës paraardhëse. Kështu në mbrëmjen r kësaj dite, kleri dhe populli e filluan lutjen e përbashkët me shërbesën e Mbrëmësores ku tekstet e himneve dhe uratave që i referohen festës ndërthuren me dy momente të veçanta, litania e ikonës, ku ikona që paraqet ngjarjen që përkujtohet nxirret në qendër të kishës dhe ku besimtarët me shpresëtari, besim dhe dashuri e nderojnë duke iu lutur nënës së Zotit Jisu Krisht të ndërmjetojë tek Biri i saj për problemet vështirësitë dhe përparimin e tyre shpirtëror. Gjithashtu në këtë moment lutjeje është dhe bekimi i 5 bukëve, verës dhe vajit. Ky bekim, i cili është pjesë e traditës së krishterë orthodhokse e ka zanafillën dhe bazën e tij në ngjarjen biblike ku Zoti Jisu Krisht bekoi dhe shumoi 5 bukë dhe 2 peshq (Mateu 14:17) dhe nga ku hëngrën 5 mijë burra, pa llogaritur gratë dhe fëmijët. Gjatë lutjes së mbrëmjes u mbajt një predikim, duke iu referuar rolit dhe shembullit të Shën Marisë si nënë, nga pedagogu i Akademisë Teologjike “Ngjallja e Krishtit” në Shën Vlash z. Thoma Çomëni. Pranimi me vullnet të lirë të thirrjes hyjnore për të lindur Jisu Krishtin është tregues i besimit të saj, por dhe baza e një marrëdhënie të fortë midis saj dhe Zotit Jisu Krisht. Kjo e bëri atë të kuptojë rëndësinë dhe rolin e birit të saj në historinë njerëzore. Mbi këtë pranim të lirë mbështetet përkujdesja për djalin e saj në edukimin shoqëror, familjar dhe fetar të tij, bashkë me dhimbjen në Kryqëzimin dhe gëzimin në Ngjalljen e tij. Janë disa nga momentet që e Tërëshenjta na tregon të kuptojmë gëzimin, përgjegjësinë dhe detyrimin e nënës në mirërritjen dhe edukimin e fëmijë së saj.
    Dhe më datën 15 gusht në mëngjes pjesëmarrja e besimtarëve vazhdonte të ishte e madhe. Edhe këtë mëngjes vijoi ndërthurja e lutjeve individuale të besimtarëve me lutjen e përbashkët. Qendra e lutjes së përbashkët është Liturgjia hyjnore, e cila u drejtua nga klerikët Atë Gjerasim Çakalli, Atë Asti Beshiri dhe dhjakon Spiro Kostoli, ku si moment kulmor i saj është kungimi i besimtarëve me trupin dhe gjakun e Krishtit. Është ky momenti ku besimtarët përkujtojnë darkën fundit të Jisu Krishtit me nxënësit e Tij, zbatojnë porosinë që ta zbatojnë apostujt dhe pasardhësit e tij në përkujtimin e tij dhe të përjetojnë gëzimin dhe bashkimin që përjetuan apostujt gjatë momentit të darkës së fundit (Mateu 26: 17-30; I Korinthianëve 11:26). Gjatë liturgjisë hyjnore u mbajt dhe një predikim ku u vu theksi në traditën që në shekuj mbizotëron, ku besimtarët vijnë dhe kremtojnë këtë festë në një vend të shenjtë, pasi e shenjtë është dhe e kremtja. Gjithashtu, gjatë predikimit, pedagogu i Akademisë Teologjike, z. Dhimitër Qosja, theksoi shembullin e të Tërëshenjtës për vajzat, pasi ajo shquhet për qashtërsinë morale dhe shpirtërore. Ajo me besimin dhe dedikimin tek Perëndia kishte kuptuar qëllimin e jetës, duke ndërthurur dimensionin shoqëror të jetës me atë shpirtëror. Madje duke e parë në këtë këndvështrim e Tërëshenjta Mari është një shembull për rininë e kohës së sotme, pasi e Tërëshenjta Mari dhe të rinjtë shquhen për fuqinë, forcën dhe guximin. Tek e Tërëshenjta këto veçori ndërthuren me qartësinë, seriozitetin dhe mbi të gjitha besimin tek Perëndia.

    Në këtë frymë u kremtua festa e fjetjes e të Tërëshenjtës Mari. Edhe pse është fjetje (vdekje) ajo transmeton gëzim, gëzim që mbështetet në personin, jetën dhe besimin e të Tërëshenjtës, konceptin që kanë të krishterët për largimin nga kjo jetë, i cili bazohet nën aspiratën, aspiratën e jetës së përjetshme dhe në ndihmën e përkujdesjen që ka treguar e Tërëshenjta ndaj atyre që kanë kërkuar ndihmën e saj për probleme, shqetësime të ndryshme shoqërore, familjare dhe shpirtërore. Mrekullitë e panumërta janë dëshmia më e fortë.
 
 
Thoma Çomëni