Kërkesat e shumta që kishin të rinjtë për të marrë pjesë në kampet e Kishës sonë dhe pamundësitë për të pranuar një numër të madh kampistësh në kampin e Zvërnecit u realizuan me hapjen e një kampi të ri në qytetin e Vlorës. Ky kamp u mendua të çelej në fshatin e vogël të Skrofotinës, pranë kishës së Shën e Premtes. Si për të vazhduar një iniciativë të ndërprerë prej disa vitesh, pikërisht vitin 1996 kur u zhvillua për herë të parë kampi i vajzave. Problemet që kaloi vendi ynë në vitin 1997 çuan në ndërprerjen e kampit të vajzave, por në vitin 1999, në rrethinat e këtij kampi u strehuan rreth 800 kosovarë. Kaluan disa vite për të ardhur në këtë moment, kur ky kamp rihapi dyert e tij për të pushuar disa ditë aktivistë nga rinia e Kishës sonë. Kampi i Skrofotinës ngrihet pranë një kodre të vogël në fshatin me po të njëjtin emër, pranë rrugës kombëtare Fier-Vlorë. Në pjesën perëndimore ndodhet kriporja e Vlorës dhe më tej horizontit duket laguna e Nartës bashkë me ishullin e bukur të Zvërnecit.
Ky kamp filloi më datën 6 gusht 2007 dhe përfundoi më 9 gusht 2007. Kapacitet i kampit është 43 persona, por mendohet që në të ardhmen të rritet numri pasi ambienti është i mjaftueshëm dhe me kushte komode. Në kamp morën pjesë rreth35 kampistë, një pjesë e tyre të ardhur nga kampi i Zvërnecit, ndërsa pjesa tjetër ishin fëmijë të ardhur nga fshati i Skrofotinës. Ata u bashkuan në lutjet e përbashkëta drejtuar Perëndisë, duke marrë pjesë gjithashtu edhe në programet e tjera sportive dhe argëtuese. Programi në këtë kamp zhvillohej në një ambient të ngrohtë vëllazëror dhe familjar. Zgjimi ishte në orën 8:00, më pas kryhej Shërbesa e Mëngjesores. Nisja për në plazh ishte në orën 10:00 dhe kthimi ishte në orën 13:30. Pas drekës kishte një kohë pushimi, çlodhjeje dhe meditimi. Në orën 17:30 zhvilloheshin aktivitete sportive ndërmjet kampistëve. Në orën 19:30 kryhej Shërbesa e Paraklisit, në nderim të Hylindëses Mari.
Në orën 20:30 shtrohej darka dhe më pas programi vijonte me aktivitete argëtuese. Këto ditë çlodhëse në kampin e Skrofotinës iu dhanë mundësinë të rinjve të kishin një hapësirë më të madhe kohore për meditim dhe të falënderonin Perëndinë për të gjithë të mirat që Ai jep, në çdo aspekt të jetës, ku një shërbim i veçantë është edhe koha e kampeve verore që organizon Kisha. Ky kamp i ri dhe frytdhënës është vazhdim i punës së bariut tonë, Fortlumturisë së Tij Kryepiskopit Anastas, i cili e rivendosi në funksion këtë ambient përsëri pas një ndërprerje të gjatë.
Emanuel Pupi
Anesti Kepi
