Ορφέας Μπέτσης, Δημοσιογράφος, Αργυρόκαστρο (*)
Στην ακριβοδίκαια κριτική του Helleniscope στον κ. Θεόδωρο Καλμούκο (28 Δεκ. 2020) θα θέλαμε να προσθέσουμε και εμείς ορισμένες σημαντικές πληροφορίες χρήσιμες για τους αναγνώστες σας.
Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος επανειλημμένως επιχειρεί να προσβάλλει και να απειλεί τον Αρχιεπίσκοπό μας κ. Αναστάσιο επαναλαμβάνοντας ότι το Πατριαρχείο τον πήρε από τα «αζήτητα» και τον έκανε αρχηγό Αυτοκεφάλου Εκκλησίας και άρα οφείλει ισόβια ανεπιφύλακτη υπακοή. Ο γνωστός για την έλλειψη στοιχειώδους αντικειμενικότητας δημοσιογράφος επιμένει να διαστρέφει την πραγματικότητα.
Υπενθυμίζουμε, λοιπόν, ότι ο Αρχιεπίσκοπος μας όταν το 1991 κλήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο να αναλάβει μία από τις πιο δύσκολες και αβέβαιες αποστολές, ήταν ήδη τακτικός Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, είχε διατελέσει Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής, διακεκριμένος συγγραφέας, υποψήφιος για την Ακαδημία Αθηνών. Στην Εκκλησία δεν είχε απλώς τιμητικό τίτλο, είχε πάντοτε ιδιαίτερα υπεύθυνο επιτελικό ρόλο, ως Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως τοποτηρητής Ανατολικής Αφρικής για την οργάνωση της εκεί Ορθοδόξου Ιεραποστολής.
Σεβαστός ανά την οικουμένη, ως πρωτεργάτης στην αναγέννηση της Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής είχε εκλεγεί ως Moderator (Πρόεδρος) της Επιτροπής Παγκοσμίου Ιεραποστολής και Ευαγγελισμού και είχε προεδρεύσει στην Παγκόσμια Συνέλευση, Ιεραποστολής και Ευαγγελισμού του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών που συνήλθε στο Σαν Αντώνιο, Τέξας (1989).
Η πείρα, ο ζήλος, η αυτοθυσία και η αποτελεσματικότητα του ήταν από το 1960 γνωστή στον Ορθόδοξο κόσμο. Γι αυτό και το Πατριαρχείο τον κάλεσε και του ανάθεσε την ανασυγκρότηση της εντελώς ρημαγμένης τοπικής μας Εκκλησίας, η οποία από το 1950 είχε πάψει να έχει οποιαδήποτε σχέση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Είναι ολοφάνερο ότι η Συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου στην έγκριτη εφημερίδα «Καθημερινή» (20.12.2020) δεν κρύβει καμία πρόθεση προσβολής του Πατριαρχείου. Η «ανάλυση» που ισχυρίζεται ότι κάνει ο κ. Καλμουκος είναι παράθεση των δικών του ιδεών και εμπαθών αισθημάτων κατά του Αρχιεπισκόπου μας. Είναι εκπληκτική η ευκολία και η υπεροψία του κ. Καλμούκου να προπηλακίζει και να απειλεί διακεκριμένους επιστήμονες που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη διακονία της θεολογίας και της Εκκλησίας ακόμα και Προκαθημένους, σαν δάσκαλος παλαιού χωριού που μαλώνει άτακτους μαθητές.
Δεκαετίες τώρα, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ως διακεκριμένος Θεολόγος σε θέματα εξωτερικής ιεραποστολής και θρησκειολογίας έχει προσπαθήσει να συμβάλει με την συγγραφή και τη δράση του στις διαχριστιανικούς και διαθρησκειακούς διάλογούς για την υπέρβαση πολώσεων, αντιθέσεων και καχυποψιών, με σκοπό την προαγωγή της ειρηνικής προσέγγισης και συμφιλίωσης.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ήταν ο πρώτος, ο οποίος κατέκρινε την απόφαση της Εκκλησίας της Ρωσίας να αναστείλει την ευχαριστιακή κοινωνία με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, και ευρύτερα τη χρήση της Θείας ευχαριστίας ως μοχλό πίεσης στις διεκκλησιαστικές σχέσεις. Είναι πασίγνωστο ότι ο Αρχιεπίσκοπός μας συμπαραστάθηκε σταθερά στις προσπάθειες του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, στις Συνάξεις των Προκαθημένων, στην Αγια και Μεγάλη Σύνοδο στην Κρήτη. Συγχρόνως όμως έχει δηλώσει ότι η γνήσια ευγνωμοσύνη και αδελφική αγάπη δεν συνεπάγεται κατάργηση της ελευθερίας συνειδήσεως, της κριτικής θεολογικής σκέψεως και της εκκλησιαστικής πείρας. Και σε προηγούμενο άρθρο του τόνιζε την ανάγκη διαλόγου και αναζητήσεως εν συνόδω κοινής αποδεκτής λύσεως.
Αυτές τις προτάσεις όχι μόνο δεν τις θέλουν ορισμένοι κύκλοι αλλά με πείσμα επιχειρούν να λοιδορούν και να διαστρέφουν το νόημα τους.
Απαράδεκτες οι υποθέσεις περί διαδοχής του κ.Αναστασίου
Ο κ. Καλμούκος όμως, δεν περιορίζεται μόνο να διαστρέφει τα ιστορικά γεγονότα. Επιχειρεί ακόμη να επηρεάσει και την εξέλιξη της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας. Ασχολείται με το ποιος θα είναι ο διάδοχος του Αρχιεπισκόπου και ποιες οι σκέψεις και οι προθέσεις διαφόρων εξωγενών παραγόντων. Όσοι είμαστε γηγενείς στον πολύπαθο χώρο της Βορείου Ηπείρου είμαστε υποχρεωμένοι να διαμαρτυρηθούμε. Η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας είναι πλέον στέρεα θεμελιωμένη με το Καταστατικό της, τις επίσημες συμφωνίες με την αλβανική πολιτεία, με τις διοικητικές της δομές, τα υπεύθυνα μέλη της. Έχει αναπτυχθεί με τρόπο, ο οποίος έχει προκαλέσει τον θαυμασμό, φίλων και εχθρών.
Ας κρατήσουν λοιπόν τις συμβουλές για τον εαυτό τους και κυρίως να μην αναμειχθούν στα πολύ ευαίσθητα θέματα της Αλβανίας και των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Διότι τότε οι εμπαθείς απόψεις τους μπορεί να γίνουν επικίνδυνες.
(*) Ο Ορφέας Μπέτσης γεννήθηκε στους Γιωργουτσάτες της Δρόπολης το 1966. Σπούδασε Γεωπονική στην Ανώτερη Γεωργική Σχολή της Κορυτσάς. Ζει μόνιμα στο Αργυρόκαστρο. Δημοσιογραφεί απ το 1992 σε έντυπα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, ηλεκτρονικά ΜΜΕ, καθώς κι ενημερωτικά μέσα της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας. Μεταφράζει στην και από την Αλβανική για τις ανάγκες ενημέρωσης κι ανάλυσης.
