Η χαρούμενη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα ήταν φανερή μέρες πριν στα μάτια των παιδιών και νέων, αλλά και πολλών Βερατινών πιστών. Οι προετοιμασίες είχαν αρχίσει από πριν ώστε όλοι να βιώσουν με τον καλύτερο τρόπο αυτή τη μεγάλη εορτή της Γεννήσεως του Σωτήρα Χριστού. Οι εκδηλώσεις προς το τέλος της χρονιάς, όπου τα παιδιά και οι νέοι της πόλεώς μας υπήρξαν αρκετά δραστήριοι, έκαναν ακόμη πιο λαμπρή αυτή την εορτή. Συγκινητική ήταν και η βραδιά των καλάντων, στις 23 Δεκεμβρίου, όπου πολλά παιδιά στολισμένα ωραία και με το άστρο της Βηθλεέμ στα χέρια, πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι για να αναγγείλουν την είδηση της Γεννήσεως του Σωτήρα.
    Η αποκορύφωση της εορτής είναι αναμφίβολα το πρωί της 2 Δεκεμβρίου, όταν όλοι οι ορθόδοξοι κατευθύνονται στους ιερούς ναούς για να εορτάσουν την Γέννηση του Σωτήρα Χριστού και να μεταλαμβάνουν των Αχράντων Μυστηρίων. Σύμφωβα με την παράδοση, στο Βεράτι η Θεία λειτουργία ξεκίνησε νωρίς, στις 6 το πρωί, χοροστατώντας του Μητροπολίτη Βερατίου, Αυλώνος και Κανίνης κ. Ιγνατίου. Στη συνέχεια ο Μητροπολίτης υποδέχθηκε στο Μητροπολιτικό Μέγαρο τις καθιερωμένες επισκέψεις εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης, των θρησκευτικών κοινοτήτων και απλών πιστών.
    Στην ίδια ατμόσφαιρα γιορτάστηκαν τα Χριστούγεννα σε κάθε ιερό ναό της Μητροπόλεώς μας στους Νομούς Φίερι, Λούσνια και Αυλώνα, όπου η Θεία Λειτουργία ξεκίνησε επίσης στις 6 το πρωί. Στους σημαντικότερους ιερούς ναούς των Αρχιερατικών Περιφερειών πραγματοποιήθηκε και υποδοχή για όσους ήθελαν να εκφράσουν τις ευχές τους, όπως στην Αυλώνα, όπου η υποδοχή έγινε στους όμορφους χώρους πλησίον του Ιερού Ναού Αγίων Θεοδώρων.
    Σε όλους τους ιερούς ναούς της Μητροπόλεώς μας αναγνώσθηκε το Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας, κ. Ιγνατίου, στο οποίο επεσήμανε: “Πριν την έλευση του ανθρώπου στη γη, ο Θεός «φύτεψε τον Παράδεισο στην Εδέμ, στην Ανατολή, και εκεί τοποθέτησε τον άνθρωπο που έπλασε. Και μέσα σ’ αυτό το θαυμάσιο και θεοφύτευτο κήπο έκανε να βλαστήσουν από τη γη όλα τα είδη των δένδρων, ώραία στην εμφάνιση και οι καρποί τους εύγεστοι. Όταν ήλθε όμως ο Χριστός στη γη; Οχ! Τότε, αντί της Εδέμ η Βηθλεέμ. Αντί της ζεστασιάς του Παραδείσου η υγρή και ψυχρή σπηλιά. Αντί της ευωδίας του Παραδείσου η κακοσμία του στάβλου! Αντί του εκτυφλωτικού φωτός των ημερών του Παραδείσου, το σκοτεινό παραπέτασμα της νύχτας. Και τον φυτευτή του Παραδείσου, όταν ήλθε στη γη, τον υποδέχθηκε η πτωχή φάτνη των άλογων ζώων. Αισθανθήκαμε μήπως ποτέ ότι ο Χριστός ήλθε από τους ουρανούς στη γη στις πιο ταπεινές και πτωχές συνθήκες, ώστε να ανυψώσει τον άνθρωπο από τη στον ουρανό;  Άνθρωπος έγινε ο Θεός, ώστε να κάνει τον Αδάμ Θεό, παρατηρεί ο Μεγάλος Αθανάσιος. Ναι, κατά χάρην Θεό, που όπως λέει και ο Απόστολος Παύλος, «να λάβουμε την υιοθεσία»”.