25 χρόνια από την εκλογή του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αναστασίου ως,
Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας
Εορταστική Θεία Λειτουργία στον Καθεδρικό Ναό
« Η Ανάσταση του Χριστού»
Σήμερα, στις 24 Ιουνίου 2017, μέσα σε πανηγυρική Θεία Λειτουργία, εορτάστηκαν τα 25- χρονα της εκλογής από το Οικουμενικό Πατριαρχείο του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, ως Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας. Στη Θεία Λειτουργία συλλειτούργησαν τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, Μητροπολίτης Βερατίου Ιγνάτιος, Μητροπολίτης Αργυθροκάστρου Δημήτριος, Μητροπολίτης Απολλωνίας και Φίερι Νικόλαος, Μητροπολίτης Ελμπασάν και Σπαθίας Αντώνηςκαι ο Μητροπολίτης Αμαντίας Ναθαναήλ, καθώς και κληρικοί που χειροτόνησε ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος αυτά τα χρόνια.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος απευθύνθηκε στους πιστούς ευχαριστώντας πρώτα το Θεό για τα πλούσια δώρα κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, καθώς και τους συνεργάτες Του, μέλη της Ιεράς Συνόδου. Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε περιληπτικά στα πιο νοηματικά στιγμιότυπα και τις δυσκολίες που συνόδεψαν την εκλογή Του, με στόχο να τα γνωρίσουν οι νεότεροι, που δεν έζησαν εκείνες τις ιστορικές στιγμές της Εκκλησίας μας. Ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε στην άφιξή Του στην Αλβανία ως Πατριαρχικός Έξαρχος, την είδηση για την εκλογή Του ως Αρχιεπίσκοπος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης στις 24 Ιουνίου 1992, τα διλήμματα για την παραδοχή του καθήκοντος και οι όροι ώστε αυτή η εκλογή να γίνει αποτελεσματική, την αποδοχή του καθήκοντος και τα εμπόδια από ομάδες που δεν επιθυμούσαν την κανονική ανασύσταση της Εκκλησίας μας. Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στα πολλά δώρα που ο Θεός δώρισε στην Εκκλησία και στους πιστούς σε όλα αυτά τα χρόνια, αναφέροντας σαν παράδειγμα και τους 45 κληρικούς που χειροτόνησε ο ίδιος, οι οποίοι συμμετείχαν σ΄ αυτή τη Θεία Λειτουργία κι εξέφρασε την πίστη ότι ανάλογες ευλογίες θα ακολουθήσουν και στο μέλλον. Στη συνέχεια, νέοι και νέες προσέφεραν λουλούδια στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, ως δείγμα ευχαριστίας και βαθιάς ευγνωμοσύνης για όλα όσα έκανε για την Εκκλησία και τη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια ποιμενικού έργου ως Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας. Τα συγχαρητήρια και οι ευχαριστίες ακολούθησαν και μετά τη Θεία Λειτουργία στους χώρους του Καθεδρικού Συγκροτήματος.
Στις αρχές του 1990, μολονότι είχε τυπικά αποκτηθεί η ελευθερία πίστεως, η κατάσταση ήταν δραματική για την Κοινότητα των ορθόδοξων πιστών της Αλβανίας. Χωρίς κανέναν επίσκοπο, μάλλον και χωρίς κανέναν υποψήφιο για να ανακτήσει αυτόν το βαθμό, με μόνο 15 κληρικούς σε ηλικία συνταξιοδότησης και ασθενείς, χωρίς ναούς (αυτοί είχαν καταστραφεί ή είχαν μετατραπεί σε χώρους λαϊκής χρήσεως), χωρίς οικονομικούς πόρους, εξαιτίας της μεγάλης λιτότητας, αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι το κράτος δεν ανέλαβε καμιά υποχρέωση για τη στήριξη των θρησκευτικών κοινοτήτων, η κατάσταση ήταν θλιβερή. Υπό αυτές τις διαμορφωμένες συνθήκες, η μοναδική αρχή που είχε την ευθύνη και τη δυνατότητα για να αναλάβει πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας ήταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, η Μητέρα Εκκλησία, η οποία είχε αποδώσει τον Τόμο του Αυτοκέφαλου το 1937. Αυτό αναγνωρίζεται από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ως το πρώτο αναφορικά με τη σειρά και υπεύθυνο για τις Εκκλησίες σε ανάγκη. Το Πατριαρχείο έστειλε στην Αλβανία για να δει την κατάσταση και να καταγράψει τις ανάγκες έναν εκ των πιο εξειδικευμένων ανθρώπων, γνωστός σε όλον τον Ορθόδοξο κόσμο και ευρύτερα, τον Μητροπολίτη Ανδρούσσης, τον Καθηγ,. Δόκτορα Αναστάσιο, που εκείνη την εποχή διεύθυνε την Επιτροπή Ιεραποστολής κι Ευαγγελισμού του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών και ήταν συνάμα Τοποτηρητής της Αρχιμητροπόλεως της Κένια, Ουγκάντας και Τανζανίας.
Αμέσως μετά την άφιξη στη χώρα μας, ο Αρχιεπίσκοπος ξεκίνησε το έργο για την αλλαγή της δραματικής κατάστασης, ξεκινώντας με την έναρξη του Σεμιναρίου για την κατάρτιση των νέων κληρικών και την ανασυγκρότηση των ενοριών και της πνευματικής και λειτουργικής ζωής, συνεχίζοντας με την επισκευή των υπαρχόντων χώρων λατρείας και με την προσπάθεια για την κατασκευή των νέων ναών. Πρόκειται για εργασία με αυταπάρνηση, που έπεισε τους ορθόδοξους της Αλβανίας να ζητήσουν επίσημα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο να είχαν τον Αναστάσιο Πατήρ και Ποιμενάρχη τους.
