Μια θαυμάσια 24-χρονη διαδρομή
– Εορτάστηκαν τα 24-χρονα της Ενθρόνισης του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου –
Την Τρίτη, στις 2 Αυγούστου, ημέρα των 24-χρονων της Ενθρόνισης του Μακαριώτατου, Αρχιεπισκόπου Αναστασίου ως Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας, η εορταστική Θεία Λειτουργία τελέστηκε στο ναό της Αναλήψεως στο Λιμπράζντ. Πρόκειται για εντελώς ιδιαίτερο εορτασμό, αφού συνέπεσε με τα εγκαίνια του Υδροηλεκτρικού Σταθμού της Εκκλησίας μας, μεγαλιώδες έργο του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Στις 24 Ιουνίου, πριν 24 χρόνια, με την εκλογή Του και στις 2 Αυγούστου με την Ενθρόνισή Του, άρχιζε η κανονική ανασύσταση της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Αλβανία, μετά την κομμουνιστική κατάρρευση, ενώ στις 2 Αυγούστου 2016, έγινε ένα αποφασιστικό βήμα για το οικονομικό σκέλος του «αυτοκέφαλού» της.
Στη λειτουργία της οποίας ηγήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος συμμετείχαν όλα τα μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας και ο εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχη, του Παναγιώτατου κ.κ. Βαρθολομαίου, ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος. Συμμετείχαν κληρικοί και πιστοί από όλες τις Μητροπόλεις κι από την Ιερή Αρχιεπισκοπή κ.α. Στο τέλος, χαιρετώντας με την ευκαιρία αυτή, ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε για την διαδρομή της Εκκλησίας μας προς την ανάπτυξη από εκείνη την ημέρα και μέχρι το ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός για την οικονομική ανεξαρτησίας της, των εγκαινίων του Υδροηλεκτρικού Σταθμού. Στη συνέχεια, ο Μητροπολίτης Μάξιμος, χαιρέτησε εξ ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχη.
Η 2 Αυγούστου, συμβολίζει ουσιαστικά, κάτι περισσότερο από την Ενθρόνιση του πρώτου Αρχιεπισκόπου μετά από τον πολυετή ανελέητο διωγμό. Η εκλογή και η Ενθρόνιση, σημείωσαν, όπως αναφερθήκαμε, την κανονική ανασύσταση της Εκκλησίας μας, φράζοντας το δρόμο όπως και στις φωνές που την αποκαλούσαν «νεκρή» έτσι και στις υπόγειες μεθοδεύσεις νοθείας ενάντια στην ορθόδοξη κοινότητα. Πρόκειται μια 24-χρονη διαδρομή μέσα από δυσχέρειες, αλλά και συνοδευόμενης με τέτοιες θαυμάσιες επιτυχίες, τις οποίες μπορούμε να αποκαλέσουμε ανεπιφύλακτα ως θαύματα του Θεού πάνω σ’ αυτή τη μαρτυρική γη.
Όλες αυτές οι φάσεις φέρουν το ισχυρό στίγμα της εξαίρετης προσωπικότητας του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, ο οποίος κράτησε ψηλά με αφιέρωση και ακλόνητη πίστη στο Θεό το σταυρό αυτής της ανάβασης πάνω από τα ερείπια. Από την εποχή της σύστασής της η Εκκλησία μας δε γνώρισε ποτέ μια τέτοια οργάνωση και ανάπτυξη και δεν έχει ξαναπαίξει πότε τέτοιο σημαίνοντα ρόλο στην αλβανική κοινωνία κι ευρύτερα στον χριστιανικό κόσμο και τις διαθρησκευτικές σχέσεις.
Αυτές τις μέρες θα θέλαμε να επαναφέρουμε ένα απόφθεγμα από το άρθρο του μακαρίτη Θεόδωρου Παπαπαύλου, στην εφημερίδα “Rilindja Demokratike” (16 Σεπτεμβρίου 1992), που περιγράφει τη Λειτουργία της Ενθρόνισης: «Στην τελετή της Ενθρόνισης συμμετείχαν εκατοντάδες πιστοί. Αυτή διεξήχθη μέσα σε συνεχή χειροκροτήματα και επευφημίες για τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο. Αυτή την ατμόσφαιρα επιχείρησε να χαλάσει μια μικρή ομάδα ανθρώπων, η οποία, φρονώ ότι δεν ήταν τυχαία αν την κρίνεις από τη σύνθεσή της, ενώ δεν θα μπορούσε να ισχύσει της επιθυμίας της συντριπτικής πλειοψηφίας που ενέκρινε ως γιγαντιαία χορωδία την Ενθρόνιση του Αρχιεπισκόπου».
Παρακάτω, επαναφέρουμε απόσπασμα από την ομιλία της Ενθρόνισης:
Η Ορθόδοξη Εκκλησία, ευλογία για τη χώρα
Απόσπασμα από την ομιλία του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου στη Λειτουργία της Ενθρόνισης, στις 2 Αυγούστου 1992.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας αποτελεί, πριν απ’ όλα, μια ευλογία για τη χώρα, όπου κινείται. Η ευόδωσή της και η γενικότερη ανάπτυξη της δραστηριότητάς της, θα επηρεάσει αποφασιστικά το έργο ανόρθωσης όλης της χώρας.
Πρώτο: Διδάσκοντας με ενθουσιασμό την πίστη στον Τριαδικό Θεό, την απεριόριστη χάρη και ευσπλάχνιά Του, την ανιδιοτελή αγάπη, παρουσιάζει στο λαό αδιαλείπτως καινούργιες πτυχές, νέα ιδανικά, σταθερή ελπίδα και δύναμη, ώστε να συνεχίσει τον αγώνα σ΄ αυτή τη δύσκολη περίοδο, στη οποία η απογοήτευση και η απώλεια της ελπίδας, τον απειλούν. Η σημαντικότερη βοήθεια της Εκκλησίας στον κοινωνικό τομέα έγκειται στο γεγονός ότι διαμορφώνει ώριμους, υπεύθυνους, τίμιους ανθρώπους, που αγωνίζονται με συνείδηση και τότε που κανείς, καμιά άλλη εξωτερική παρέμβαση δεν τους επιβάλλει, να ζουν με αγάπη και δημιουργικότητα, υψώνοντας αθόρυβα όλο το κοινωνικό σύνολο.
Δεύτερο: Η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν και θα παραμείνει πάντοτε παράγοντας συνοχής, ειρήνης και συμφιλίωσης στην Αλβανία, προάγοντας τη συγγνώμη και την κατανόηση, προσφέροντας εσωτερικά κίνητρα και δύναμη γι αυτό. Ακολουθώντας την παλιά παράδοση της θρησκευτικής ανοχής στην Αλβανία, υποστηρίζει με ειλικρίνεια την ειρηνική συμβίωση και τον αμοιβαίο σεβασμό των διαφορετικών θρησκευτικών κοινοτήτων. Παράλληλα, καλλιεργεί αισθήματα σεβασμού κι αγάπης για κείνους που παραμένουν ακόμη αδιάφοροι ή και που είναι αρνητικοί προς τη θρησκεία. Ο σεβασμός στην ελευθερία του κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως αν πιστεύει ή δεν πιστεύει, χαρακτηρίζει το ορθόδοξο ήθος. Κάθε άτομο είναι ιερό γιατί δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα του Θεού.
Τρίτο: Με τις συγκεκριμένες δραστηριότητες, στις οποίες προαναφερθήκαμε, ελπίζουμε η Εκκλησία να βοηθήσει την όλη προσπάθεια ανάπτυξης της Αλβανίας, ώστε εκείνη να πάρει σε όσο συντομότερο χρονικό διάστημα, τη θέση που της ανήκει στην Ευρώπη. Και, όπως πάντα, τα μέλη της θα υπερασπιστούν με συνέπεια τα δικαιώματα της χώρας…
