ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ

ΠΑΣΧΑ 2010

ΠΑΡΑ ΤΑΥΤΑ: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

+ Ἀναστάσιος
Ἀρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου καί πάσης Ἀλβανίας

 

 

    Πρός τόν εὐλαβῆ ὀρθόδοξο κλῆρο καί λαό,

    Τέκνα ἐν Κυρίῳ προσφιλέστατα,

    «Εἰ δέ Χριστός οὐκ ἐγήγερται ματαία ἡ πίστις ὑμῶν» (Α΄ Κορ. 15:17)

    Ἕνα συγκλονιστικό μήνυμα δεσπόζει στή σημερινή ἑορτή. Λιτό καί περιεκτικό: Χριστός Ἀνέστη! Καί ἀντηχεῖ ἐπί σαράντα ἡμέρες σέ ὅλο τόν Ὀρθόδοξο κόσμο. Πρόκειται γιά μιά βεβαιότητα στήν ὁποία στηρίζεται ἡ Ἐκκλησία. Ὁ Χριστός ἀνέστη· καί μαζί Του ἀνέστη ἡ ἀνθρώπινη φύση, τήν ὁποία προσέλαβε.

    Ὁπωσδήποτε, αὐτό τό συνταρακτικό Γεγονός δέν εἶναι ἀποδεκτό ἀπό πολλούς. Ἐδῶ στήν Ἀλβανία, στή σκοτεινή περίοδο τῆς ἀθεϊστικῆς δικτατορίας, ἡ πίστη καί ἡ ἀναφορά στήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἐθεωρεῖτο ἔγκλημα. Παρά ταῦτα, πολλοί ἄνθρωποι στά μύχια τῆς καρδιᾶς τους ὁμολογοῦσαν: Χριστός ἀνέστη! Ἀκόμη, ὑπάρχουν ἰδεολογίες καί θρησκεῖες πού ἀρνοῦνται τήν Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου. Παρά ταῦτα: Χριστός ἀνέστη!

    Οἱ ἴδιοι οἱ Μαθητές τοῦ Χριστοῦ ἦσαν ἐπιφυλακτικοί στήν πρώτη εἴδηση τῆς Ἀναστάσεως. ᾽Αλλά κατόπιν ἔδωσαν ὅλες τους τίς δυνάμεις γιά νά κηρύξουν τό χαρμόσυνο μήνυμα πού ἄλλαξε τήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος μαζί μέ τούς ἄλλους ἀποστόλους ἐπέμενε στό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως, στήν ἐπιστολή του πρός Κορινθίους διετύπωσε μέ ἀπόλυτο τρόπο μιά κρίσιμη ὑπόθεση. “Εἰ δέ Χριστός οὐκ ἐγήγερται, κενόν ἄρα τό κήρυγμα ἡμῶν, κενή δέ καί ἡ πίστις ὑμῶν” (Α΄ Κορ. 15:14). Καί κατόπιν ἐπανέλαβε: “Εἰ δέ Χριστός οὐκ ἐγήγερται ματαία ἡ πίστις ὑμῶν· ἔτι ἐστέ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν” (15:17). Χωρίς τή βεβαιότητα τῆς Ἀναστάσεως, ἡ

    χριστιανική πίστη εἶναι “κενή”, ἄδεια· ἄνευ οὐσιαστικοῦ περιεχομένου, καί “ματαία”, ἀνωφελής.
Ἀκούγεται σκληρός αὐτός ὁ λόγος. Ἀλλ᾽ ἀποτελεῖ τήν οὐσία τοῦ Εὐαγγελίου. Ἄν ἀφαιρεθεῖ ἡ Ἀνάσταση, ὅλο τό χριστιανικό οἰκοδόμημα γκρεμίζεται. Δέν σώζουν οὔτε οἱ ἔξοχες ἰδέες, οὔτε τά ὑπέροχα διδάγματα, οὔτε τά θαυμαστά παραδείγματα. Τό κρίσιμο στοιχεῖο, τό μοναδικό καί ζωτικό τοῦ Χριστιανισμοῦ εἶναι ἡ Ἀνάσταση. Πολλοί θά προτιμοῦσαν ἕνα χριστιανικό κήρυγμα πού θά περιορίζεται σέ ἠθικοπλαστικά διδάγματα καί γενικότητες περί ἀλληλεγγύης, ἰσότητος, εἰρήνης· χωρίς τό κήρυγμα περί τῆς Ἀναστάσεως. Ἀλλά ἕνας τέτοιος “Χριστιανισμός” εἶναι ἄγευστος, ἀτελής, χωρίς πνοή ζωῆς. Τελικά, δέν εἶναι Χριστιανισμός.

    Ὁ συλλογισμός τοῦ Ἀποστόλου ὁλοκληρώνεται στόν ἑπόμενο στίχο, “εἰ ἐν τῇ ζωῇ ταύτῃ ἠλπικότες ἐσμέν ἐν Χριστῷ μόνον, ἐλεεινότεροι πάντων ἀνθρώπων ἐσμέν” (15:19). Ἄν ἡ χριστιανική ἐλπίδα μας περιορίζεται μόνο σ᾽ αὐτή τή ζωή, τότε εἴμαστε οἱ πιό ἀξιοθρήνητοι ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ἡ ἀλήθεια ὅμως εἶναι ὅτι ὁ Χριστός ἔχει ἀναστηθεῖ κάνοντας τήν ἀρχή γιά τήν ἀνάσταση τῶν κεκοιμημένων. “Νυνί δέ Χριστός ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο” (στ. 20-21). Καί ὁ Παῦλος ἀναπτύσσει τό ἐπιχείρημά του τονίζοντας ὅτι ὅλοι καταγόμεθα ἀπό τόν Ἀδάμ, ἀλλά προσέτι ὅτι ὅσοι ἔχουν ἐνσωματωθεῖ ἐν τῷ Χριστῷ θά μετάσχουν σέ μιά νέα ζωή. “Ἐπειδή γάρ δι᾽ ἀνθρώπου ὁ θάνατος, καί δι᾽ ἀνθρώπου ἀνάστασις νεκρῶν. Ὥσπερ γάρ ἐν τῷ Ἀδάμ πάντες ἀποθνήσκουσιν, οὕτω καί ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζωοποιηθήσονται῍ (21-22). Ὁ Χριστός ὄχι μόνο ἀναστήθηκε ὁ ἴδιος, ἀλλά συνήγειρε καί ἀνέστησε τήν ἀνθρώπινη φύση, τήν ὁποία προσέλαβε.

    Αὐτή τή σωτήρια βεβαιότητα ἀναγγέλλει ἐπίμονα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ψάλλοντας ἐπανειλημμένως τό Χριστός ἀνέστη! Καί συνάμα τονίζει: Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ διακηρύσσει ὅτι ἡ ἀλήθεια εἶναι δυνατότερη ἀπό τό ψέμμα· τό ἀγαθό εἶναι δυνατότερο ἀπό τό κακό· ἡ ἀγάπη εἶναι δυνατότερη ἀπό τό μίσος· ἡ ζωή εἶναι δυνατότερη ἀπό τόν θάνατο. Τό Εὐαγγέλιο δέν περιορίζεται μόνο σέ ἠθικές κατευθύνσεις. Διαβεβαιώνει καί τή δική μας ὀντολογική ἀνάσταση. Γι᾽ αὐτό παραμένει ἀναλλοίωτο χαρμόσυνο μήνυμα ἀνά τούς αἰῶνες.

    Προφανῶς, δέν εἴμαστε ἀφελεῖς. Γνωρίζουμε ὅτι πολλοί συνάνθρωποί μας δέν δέχονται “τήν ἐν ἡμῖν ἐλπίδα”. Ἴσως, μάλιστα, μέ πεῖσμα τήν ἀποκρούουν ἤ ἁπλῶς τήν παραθεωροῦν. Παρά ταῦτα: Χριστός ἀνέστη! Οὔτε ὑπάρχει λόγος νά κρύψουμε ὅτι καί στίς καρδιές πολλῶν χριστιανῶν κάποτε εἰσδύει ὁ δισταγμός. Παρά τίς διάφορες ὅμως ἐπιφυλάξεις καί ἀντιρρήσεις, Χριστός ἀνέστη!

    Αὐτή τήν ἀναστάσιμη βεβαιότητα ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νά τή ζήσουμε πιό συνειδητά στή σημερινή λαμπρή ἑορτή. Ὅσο καί ἄν ὁ νοῦς μας κάποτε ὑποκύπτει στήν ὀλιγοπιστία, Χριστός ἀνέστη! Τό ζητούμενο εἶναι νά στηριχθεῖ αὐτή ἡ πίστη μέσα μας, νά γίνει πιό σαφής καί ἀτράνταχτη. Καί ἀκόμη, νά διακηρυχθεῖ θαρρετά στό περιβάλλον, τό κοντινό ὅσο καί τό μακρυνό: Χριστός ἀνέστη!

    Οἱ αἰῶνες πού πέρασαν μαρτυροῦν ὅτι κάθε ἄλλο παρά “κενή” καί “ματαία” ὑπῆρξε ἡ πίστη τῶν χριστιανῶν. Ἄνοιξε νέους ὁρίζοντες γιά τήν ἀποδοχή τοῦ Ἀρρήτου. Προσέφερε σέ ἑκατομμύρια ἀνθρώπους ἀστείρευτη δύναμη ἀντοχῆς, δημιουργίας, καί ἐκπληκτικῶν ἀθλημάτων καί τούς ἀνέδειξε πρωταγωνιστές προόδου καί πολιτισμοῦ.

    Ἄς χαροῦμε, ἀδελφοί μου, τό φετεινό Πάσχα ζητώντας ἀπό τόν ἀναστάντα Κύριο νά δυναμώσει τήν πίστη μας στήν Ἀνάστασή Του καί νά στερεώσει τό ἀναστάσιμο φρόνημά μας. Στήν περιρρέουσα ζοφερή ἀτμόσφαιρα, πού δυσκολεύει συχνά τήν ἀναπνοή καί τήν ὅρασή μας, τό ἀναστάσιμο φῶς ἄς καταυγάσει τή σκέψη μας, ἄς φωτίσει τόν νοῦ καί τή συνείδησή μας, ἄς στηρίξει τήν καρδιά μας. Ἀσφαλῶς, ἡ καθημερινή πραγματικότητα πού ἀντιμετωπίζουμε, οἱ ἀδικίες, οἱ στερήσεις, δέν ἔπαυσαν νά ὑπάρχουν. Παρά ταῦτα: Χριστός ἀνέστη! Ἀσφαλῶς ὁ πόνος ἀπό τά ἀναπάντεχα -ἀνέχεια ἀσθένειες, θανάτους καί ἄλλα δεινά- εἶναι συχνά ἀφόρητος. Παρά ταῦτα: Χριστός ἀνέστη!

    Ναί, πιστεύουμε στήν Ἀνάσταση. Αὐτό διατρανώνει καί ἡ ὁλόλαμπρη αὐτή σύναξή μας. Καί ἡ πίστη μας δέν εἶναι οὔτε “κενή” οὔτε “ματαία”. Εἶναι ὁλοφώτεινη πηγή δυναμικῆς καί καρποφόρου ζωῆς. Χριστός ἀνέστη!

    Μέ ὁλόψυχη ἀγάπη ἐν Χριστῷ ἀναστάντι,

 

+ Ἀναστάσιος
Ἀρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου καί πάσης Ἀλβανίας