Η ατμόσφαιρα του Πάσχα άρχισε να γίνεται ιδιαίτερα έντονη από την Κυριακή των Βαΐων, ημέρα που σηματοδοτεί τη λήξη της Μεγάλης Σαρακοστής και την έναρξη της Μεγάλης Εβδομάδας των Σεπτών Παθών.
    Η εορταστική ατμόσφαιρα στην Κορυτσά ήταν εμφανής όχι μόνο στους κατάλληλα, και με πολλή επιμέλεια, στολισμένους χώρους λατρείας, αλλά και στην ένταση των προσευχών και των ιερών ακολουθιών, καθώς και στα πανό με τις πασχαλινές ευχές στους δρόμους της πόλεως. Οι ιερές ακολουθίες τελέσθηκαν σ’ όλους τους ναούς με τη συμμετοχή, όπως και κάθε χρονιά, πλήθους πιστών, ιδιαίτερα στις βραδινές ακολουθίες, του Νυμφίου. Σε μια από αυτές, ο Μητροπολίτης Ιωάννης, αναφερόμενος στο νόημα των ημερών, είπε μεταξύ άλλων:

    “Οι πρώτες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας μάς θυμίζουν, περισσότερο από κάθε άλλη περίοδο, το δράμα της αμαρτίας, μολονότι το πένθος αυτό της Εκκλησίας δεν μοιάζει με το πένθος όσων έχουν χάσει την ελπίδα. Το δράμα της αμαρτίας συνοδεύεται πάντοτε από την απέραντη αγάπη του Θεού, όπου τον τελευταίο λόγο τον έχει και πάλι ο Θεός.

    Η θέα της αμαρτίας δεν συνοδεύεται από αίσθημα απαισιοδοξίας. Πρόκειται για κάτι που μας κάνει ρεαλιστές, προκειμένου να αντιληφθούμε ότι το κακό υπάρχει πραγματικά. Όσο κι’ αν αυτό ακούγεται απλό, οι άνθρωποι δεν το αντιλαμβάνονται στην πνευματική και νοερή του διάσταση, διότι από τη στιγμή που θα συνειδητοποιούσαν την ύπαρξη της αμαρτίας, θα συνειδητοποιούσαν και την ανάγκη της απαλλαγής από αυτήν…
    Τα δεινά και τα πάθη του Χριστού δεν μοιάζουν με αυτά ενός τραγικού ήρωα, αφού ο Θεός μετατρέπει το Πάθος σε Σωτηρία. Παρότι οι άνθρωποι ήταν αυτοί που Τον σταύρωσαν – κι όταν λέω «άνθρωποι», εννοώ ότι ο καθένας από μας έβαλε το χεράκι του στη σταύρωση – εν τούτοις ο Σταυρός μετετράπη σε μέσο σωτηρίας

    Ό, τι εμείς σπρώχνουμε προς το κακό, ο Θεός το οδηγεί προς το καλό. Κάθε δεινοπάθημα που έρχεται στη ζωή μας και εμείς το αντιλαμβανόμαστε ως τιμωρία, στην πραγματικότητα δεν είναι τιμωρία, αλλά μπορεί να γίνει αφορμή για να εισχωρήσουμε βαθύτερα στο νόημα της ζωής.
    Όχι μόνο οι θρησκευόμενοι, αλλά και διάφοροι φιλόσοφοι έχουν τονίσει ότι δεν μπορεί να υπάρξει πνευματική υπέρβαση χωρίς τις δοκιμασίες. Πολλές φορές είναι τα δεινοπαθήματα αυτά που σπάζουν τον φλοιό που περιβάλλει την ψυχή, η οποία αδυνατεί να αντιληφθεί το μέγα δράμα της αμαρτίας και το σωτήριο έργο του Θεού.

    Αν πλησιάσουμε και πάρουμε μια γεύση από το μυστήριο του Κυρίου, τότε θα αντιληφθούμε τι θησαυρό χάνουμε που δεν συμμετέχουμε. Οι πνευματικοί πόθοι δεν είναι όπως οι σωματικοί. Σε αντίθεση με τις επιθυμίες του σώματος, τις επιθυμίες της ψυχής δεν τις χορταίνεις ποτέ. Τον Κύριο δεν Τον χορταίνεις ποτέ. Όσο περισσότερο Τον γεύεσαι, τόσο αυξάνεται η δίψα γι’ Αυτόν. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν στη διάρκεια της Εβδομάδας να γευθούμε κάτι από αυτό που μας προσφέρει η Εκκλησία μέσα από τις ακολουθίες της. Μόνο τότε η ψυχή μας θα βρει τη γαλήνη που χρειάζεται, θα πλημμυρίσει από συμπόνια και θα είναι σε θέση να κατανοεί πράγματα που ως τώρα μας ήταν ακατανόητα”

    Ακόμη πιο εντυπωσιακή ήταν η συμμετοχή των πιστών το βράδυ της Μ. Τετάρτης στην ακολουθία του Ευχελαίου, στον Ι. Ναό της Ζωοδόχου Πηγής, – όπως έχει γίνει πλέον παράδοση. Την ακολουθία τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Ιωάννης και στο τέλος της οι πιστοί χρίσθηκαν με το άγιο έλαιο.

     Τη Μ. Πέμπτη οι ιερές ακολουθίες συνεχίστηκαν σ’ όλους τους ιερούς ναούς, ενώ το βράδυ, σύμφωνα με το τυπικό της ημέρας, ο Εσταυρωμένος τοποθετήθηκε στο κέντρο του ιερού ναού. Χιλιάδες ευσεβείς πιστοί Τον προσκύνησαν με πίστη και ευλάβεια.

     Την ίδια μέρα, στην πλατεία του ι. ναού της Ζωοδόχου Πηγής, ο Δήμος Κορυτσάς τοποθέτησε δέκα ξύλινα σπιτάκια, για να τοποθετηθούν είδη κεραμικής και να αναβιώσει έτσι ένα παραδοσιακό έθιμο, το «πανηγύρι του πηλού». Σύμφωνα με παράδοση, που ανάγεται σε πολύ παλιούς καιρούς , το έθιμο σχετίζεται με την ευαγγελική περικοπή της επιστροφής από τον Ιούδα των τριάκοντα αργυρίων στους ιερείς, μετά την προδοσία, τα οποία δόθηκαν «εις τον αγρόν του κεραμέως». Εις ανάμνηση λοιπόν αυτού του γεγονότος όλοι αγόρασαν αντικείμενα αγγειοπλαστικής.

     Η Μ. Παρασκευή άρχισε το πρωί με την ακολουθία της Αποκαθηλώσεως του Εσταυρωμένου. Αμέσως μετά οι καμπάνες άρχισαν να ηχούν πένθιμα. Χιλιάδες πιστοί συνέρρευσαν και πάλι να προσκυνήσουν τον Επιτάφιο του Κυρίου με τρόπο μοναδικό. Πρόκειται επίσης για ιδιαίτερη τοπική παράδοση, οι ρίζες της οποίας χάνονται στα βάθη των αιώνων. Όπως κάθε χρόνο, λοιπόν, έτσι και φέτος, το βράδυ της Μ. Παρασκευής οι πιστοί συγκεντρώθηκαν και πάλι στους ναούς των ενοριών τους για την ακολουθία του Επιτάφιου. Στη συνέχεια, από πέντε διαφορετικές ενορίες, ξεκίνησαν πέντε ανθοστολισμένοι Επιτάφιοι, ακολουθούμενοι από τους πιστούς και στις 18:45 συναντήθηκαν στην κεντρική πλατεία της πόλεως στον Ι. Καθεδρικό Ναό της Αναστάσεως. Η λιτανεία του Επιταφίου συνεχίστηκε υπό τους πένθιμους ήχους της μπάντας του Δήμου και του εγκωμίου της τρίτης στάσης “Αι γενεαί πάσαι…” που έψαλλε το πλήθος που συνόδευε. Η λιτανεία στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες πιστοί, ακολούθησε την καθιερωμένη πορεία γύρω από τον μικρό δακτύλιο της πόλεως. Με την επιστροφή στους ναούς, από τους οποίους είχαν ξεκινήσει, τελείωσε και αυτή η ημέρα της χαρμολύπης, κατά την οποία προαναγγέλλεται η Ανάσταση που έρχεται περνώντας μέσα από τον Σταυρό και η Ζωή μέσα από τον θάνατο.

    Οι εορτασμοί κορυφώθηκαν τα μεσάνυχτα του Μ. Σαββάτου. Ο Μητροπολίτης Κορυτσάς, Σεβασμιώτατος Ιωάννης, έψαλε χαρμόσυνα: “Krishti u ngjall… Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος”, η οποία δηλώνει αυτό που εμείς με τόση χαρά γιορτάζουμε – τον θρίαμβο της ζωής επί του θανάτου.

    Την Κυριακή του Πάσχα, στις 10 π.μ. τελέσθηκε ο Εσπερινός της Αγάπης, που στην Κορυτσά, σύμφωνα με την παράδοση, τελείται μόνο στον Ιερό Ναό της Ζωοδόχου Πηγής. Στη συνέχεια, από το μπαλκόνι του Μητροπολιτικού Μεγάρου ο Σεβασμιώτατος Ιωάννης ανήγγειλε για άλλη μια φορά το «Χριστός Ανέστη», Η τελετή αυτή στην Κορυτσά είναι γνωστή και ως «Δεύτερη Ανάσταση». Αμέσως μετά ο Σεβασμιώτατος δέχθηκε ευχές από διάφορους τοπικούς παράγοντες, βουλευτές, εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, ακαδημαϊκούς, καθώς και από εκατοντάδες πιστούς.

Mihal Sonellari

Μετάφραση Pirro Kondili

Επιμέλεια Θεοδώρα Τζόλα
Post Views: 141